نتایج جستجو

سوره مباركه قسم ياد فرموده بآسمانى كه داراى بروج دوازده گانه است و آفتاب در ظرف يك سال در آنها سير مينمايد و بيان آن در اوائل سوره حجر گذشت و نيز قسم ياد

سوره مباركه قسم ياد فرموده بآسمانى كه داراى بروج دوازده گانه است و آفتاب در ظرف يك سال در آنها سير مينمايد و بيان آن در اوائل سوره حجر گذشت و نيز قسم ياد

سوره مباركه قسم ياد فرموده بآسمانى كه داراى بروج دوازده گانه است و آفتاب در ظرف يك سال در آنها سير مينمايد و بيان آن در اوائل سوره حجر گذشت و نيز قسم ياد

بزرگ او به موسى(ع) بود. (و لقد مننّا ... إذ أوحینا إلى أُمّک مایوحى) «إذ» ظرف است براى «مننّا»; یعنى نعمت بزرگى که در آیه قبل یاد شد، در آن زمان بوده است

آشاميدن آن آب ظاهرى سبب شده باشد از براى اين محبت باطنى و قلوب ظرف است براى اشراب مانند آنكه بطون ظرف است از براى آتش در قول خداوند متعال انما يأكلون فى بطونهم

الکتب بالحقّ) برداشت یاد شده بر این دیدگاه استوار است که «بالحقّ» متعلق به ظرف مستقر و حال براى «الکتاب» باشد. ۵ - ارائه حق و شناساندن آن به مردم، فلسفه

این که هدهد آب را در دل زمین مى بیند، همان گونه که فردى از شما روغن را در ظرف بلورین مى بیند...». پرندگان: بازدید از پرندگان ۱ حکومت: بازدید از کارگزاران

حضور همه انسان ها در برابر خداوند (یوم یقوم الناس لربّ العلمین) کلمه «یوم» ظرف براى «مبعوثون» است. ۲ - مردم در صحنه قیامت، به حال ایستاده در انتظار فرجام

(و لقد ءاتینا إبرهیم رشده ... إذ قال لأبیه و قومه ما هذه التماثیل) «إذ» ظرف و متعلق به «آتینا» است ; یعنى، اعطاى رشد به ابراهیم(ع) هنگامى بود که او به

از طى آسمان، فناء آن و تبديل بدخان و تحوّل زمين به نيران است و يوم ظاهرا ظرف است براى ميعاد الهى كه مستفاد از آيه قبل ميباشد و محتمل است متعلّق بنعيده

رحمان، شایسته توکل و اتّکال به او است. (هو الرحمن ... علیه توکّلنا) تقدیم ظرف و معمول (علیه) بر فعل (توکّلنا) مفید اختصاص است. ۶ - رحمانیت خداوند، مقتضى

برآوردى نادرست و دور از حقیقت است. (نحن أعلم ... إذ یقول ... إلاّیومًا ) «إذ» ظرف براى «أعلم» است و مراد از آن، این است که خداوند در هنگامى که حتى درست اندیش ترین

انجام دادن عملى و تهیه توشه اى باشند که نشانه صدق امیدشان باشد. ۴ - قیامت، ظرف تحقق لقاءاللّه و حضور در پیشگاه خداوند است. (من کان یرجوا لقاء اللّه فإنّ

است كه نوعا در مقابل بحر ذكر ميشود و مقصود از هر دو تمام كره زمين است كه ظرف مشتبهات است و ستاره‌ها راهنماى خلقند بواقع كه بوسيله آنها امكنه و اوقات و

برداشت یاد شده، مبتنى بر این نکته است که ممنوعیت جن از استراق سمع آسمان، ظرف زمان براى پیدایش این سؤال باشد که خداوند، براى چه منظورى اهل زمین را آفرید;

نزول قرآن بر پیامبر (ص)، تکریم الهى نسبت به وى (نزّل علیک الکتاب) از تقدّم ظرف «علیک» بر مفعول صریح، و همچنین خطاب به پیغمبر (ص)، تکریم خداوند به آن حضرت

شریفه، در مقام امتنان و برشمردن نعمت هایى است که جلوه هاى کرم خداوند است. ۲ - ظرف معلومات انسان، در اصل آفرینش او تهى است. (ما لم یعلم) تعبیر «ما لم یعلم» (چیزى

مقدارى از آب را در ظرف باقى بگذارد تا پدرش از آن آب بنوشد. شاید خداوند قلب او را از اثر نوشیدن نیم خور پیامبر پاک گرداند. پیامبر ظرف آب را به عبیدالله داد

مشاهده نمود آنها را ملامت فرمود و خطاب از مصدر جلال صادر شد كه بآنها بگو كه در ظرف سه روز عذاب بر شما نازل ميشود و علامت آن آنستكه روز اوّل روى‌هاى آنها زرد

از طى آسمان، فناء آن و تبديل بدخان و تحوّل زمين به نيران است و يوم ظاهرا ظرف است براى ميعاد الهى كه مستفاد از آيه قبل ميباشد و محتمل است متعلّق بنعيده