نتایج جستجو

آیه، دلالت مى کند بر این که عبادت و دعوت غیرخدا، باطل است. ۹ - معبودیت خداوند، حق، و معبودیت غیر او، باطل است. (ذلک بأنّ اللّه هو الحقّ و أنّ مایدعون من دونه

دلایل معاد ۷ معبودراستین: خالقیت معبودراستین ۸; رازقیت معبودراستین ۸ معبودیت: ملاک معبودیت ۸ نشاط: زمینه نشاط ۶ نعمت: نعمت روز ۱۴; نعمت شب ۱۴ نیازها: زمینه

مبانى عقیده ۱۶ مجاهدان: تقویت روحیه مجاهدان ۴; نعمتهاى مجاهدان ۴ معبودیت: ملاک معبودیت ۹ موحدان: تقویت روحیه موحدان ۴; نعمتهاى موحدان ۴ نعمت: زمینه نعمت

مرتد: قتل مرتد در ادیان ۱۳ معبود راستین: خالقیت معبود راستین ۱۲ معبودیت: ملاکهاى معبودیت ۱۲ موسى(ع): اوامر موسى(ع) ۲; تعالیم شریعت موسى(ع) ۱۳; خیر خواهى

گناهکاران ۲۴; اجابت دعاى گناهکاران ۲۴ مشرکان: ۸ معبود: خالقیت معبود ۱۳ معبودیت: ملاک معبودیت ۱۳ تفسیر عیاشى، ج ۲، ص ۲۰، ح ۵۳; بحارالأنوار، ج ۳۲، ص ۳۴۵، ح ۳۲۹

کمالات معبود راستین ۳; معبود راستین و نقص ۳; معبود راستین و نیاز ۳ معبودیّت: ملاک معبودیّت ۳ موجودات: حمد موجودات ۴ نیازها: آثار نیاز به ولایت ۹ ولایت: ذلّت

كه بگوئى دستم مزنيد و براى تو وعده عذابى است كه هرگز از آن تخلّف نيست، معبوديّت را كه به عبادت آن كمر بسته‏اى بنگر آن را با سوهان ريز ريز كرده به دريا

مى‏كند اعراض كرده و فقط به معبود بودنش در نزد نصارى چسبيده‏اند آيات بعدى معبوديت او را نفى مى‏كند. *** تمثال به معنى مجسّمه است راغب گفته: «اَلتِمْثالُ :اَلشَّىْ‏ءُ

اسم شايد جهت ديگرى داشته باشد و ان اينكه همانطور كه در حق تعالى از لحاظ معبوديّت و خالقيّت شريك قائل شده‏اند در اسماء نيز الحاد كرده‏اند چنانكه فرموده [اعراف:180]

نفى وجود; زیرا در عالم معبودهاى ادعایى بسیارى وجود دارد، ولى آنها شایستگى معبودیت را ندارند. ۳ - اطاعت و فرمان برى، تنها شایسته معبود حقیقى (اللّه) است. (أطیعوا

كه بگوئى دستم مزنيد و براى تو وعده عذابى است كه هرگز از آن تخلّف نيست، معبوديّت را كه به عبادت آن كمر بسته‏اى بنگر آن را با سوهان ريز ريز كرده به دريا

خضوع، حقيقت آن تحقق نيابد مگر نسبت به ذات يگانه سبحانى كه مستحق است الهيت و معبوديت را به سبب ايجاد ابقاء و اعطاء. بنابراين واضح گردد بطلان عبادت نسبت به آنچه

مى‏كند اعراض كرده و فقط به معبود بودنش در نزد نصارى چسبيده‏اند آيات بعدى معبوديت او را نفى مى‏كند. *** تمثال به معنى مجسّمه است راغب گفته: «اَلتِمْثالُ :اَلشَّىْ‏ءُ

ولى ما به غير ايشان، و ما خود را در بندگى مقصر مى‌دانيم، پس به چه وجه به معبوديت خود قائل شويم و ميان ما و ايشان هيچ دوستى نيست و حاشا كه پرستش ايشان را

او نيست در قدرت تامه و حكمت بالغه، تا مشاركت او تواند بود در الوهيّت و معبوديّت. إِنَّ هذا لَهُوَ الْقَصَصُ الْحَقُّ وَ ما مِنْ إِلهٍ إِلاَّ اللَّهُ وَ

است و براى اشاره به تنافى معبود بودن با دو تا بودن و دفع توهم اراده اثبات معبوديّت خدا نه وحدانيّت او ذكر شده يعنى شريك قرار ندهيد با خدا غير او را در عبادت

و محامد خصال، بدون عبادت ذات احديت بر وجه وحدانيت و تنزيه او از شرك در معبوديت مثمر مثبوت نبود، لذا بر طريق عطفيت اوّل امر به توحيد مى‌فرمايد: وَ اعْبُدُوا

اله‌ بمعني‌ ‌عبد‌ و اله‌ بمعني‌ معبود ‌است‌ و ‌اينکه‌ معني‌ اشاره‌ بمقام‌ معبوديّت‌ حقّه‌ ذات‌ اقدس‌ باري‌ ‌است‌ ‌که‌ تمام‌ ممكنات‌ سر تعظيم‌ و 1‌-‌ زيرا

راه نماينده بود بنى اسرائيل را به طريق حق؛ و در اين دو كتاب آسمانى، نفى معبوديت غير از خداى به حق مذكور، و صفات پيغمبر مشهور مى‌باشد. بنابراين بطلان قول

حجر و مدر و انسان و شيطان. و «طاغوت» را اطلاق كنند بر هر چه باطل باشد از معبوديت و غير آن. 2- «جبت» سحر است، و يهودان معتقد بودند. و طاغوت، شيطان كه متابعت