نتایج جستجو

ديگران نيز گفته‏اند. على هذا غروب آفتاب و غيره را به علت دور شدن از افق و پنهان شدن غروب گفته‏اند. [كهف:17]. چون آفتاب غروب مى‏كرد از آنها به طرف شمال ميل

می‌گردد. «هَوی»: غروب کرد. مراد غروب ستارگان در همه اوقات، یا غروب و فرو افتادن آنها در پایان جهان است. بعضی (هَوی) را برای طلوع و غروب استعمال کرده‌اند

معنا آمده است: الف) مکان طلوع و غروب، ب) جهت طلوع و غروب. در معناى اول، شامل همه مکان هایى است که خورشید از آن طلوع و یا غروب مى کند و مقصود از آن مى تواند

‌در‌ وقت‌ طلوع‌ بطرف‌ راست‌ باب‌ كهف‌ طلوع‌ مي‌كند و ‌در‌ وقت‌ غروب‌ ‌از‌ طرف‌ چپ‌ كهف‌ غروب‌ مي‌كند و ‌آنها‌ ‌در‌ وسعت‌ و راحتي‌ هستند اذيّت‌ ‌از‌ آفتاب‌

نیز جمع «اصیل» است که از مادّه «اصل» گرفته شده است که به معناى عصر، نزدیک غروب و شبانگاه است از این نظر که اصل و پایه شب محسوب مى شود. اصل‌ (۱۰ بار) ال

آیات شامل این کلمه «رَواح» طرف غروب را مى گویند، که حیوانات براى استراحت به جایگاه خود باز مى گردند، ولى، از قرائن بر مى آید که در آیه مورد بحث، «رَواح»

سيصد و شصت برج و هر روزى از برجى طلوع و غروب مى‌نمايد، چنانچه ماه در مدت بيست و هشت روز از تمام بروج طلوع و غروب دارد. نزد بعضى مراد به مشرقين و مغربين

گویى روشنایى روز، همچون لباس سفیدى است که بر تن شب پوشانیده شده، به هنگام غروب آفتاب این لباس را از تن او همچون پوستى مى کنند، تا باطن و درون او آشکار گردد

تندرو را بر او عرضه داشتند، |آن‌گاه كه نزديك غروب، اسب‌هاى اصيل تندرو را به او عرضه كردند هنگامى كه [طرف‌] غروب، اسبهاى اصيل را بر او عرضه كردند، (یاد کن)

حال حضرت سليمان است گفته‏اند فاعل «تورات» شمس است يعنى آفتاب بپرده شده و غروب كرد. گفته‏اند مراد از «الخير» مال كثير است و گفته‏اند مراد اسبان است كه در

ب ـ در متن کتب لغت نیز مى خوانیم که «یوم» گاهى به مقدار زمان میان طلوع و غروب آفتاب گفته مى شود و گاهى به مدتى از زمان، هر مقدار بوده باشد. ج ـ در روایات

حال حضرت سليمان است گفته‏اند فاعل «تورات» شمس است يعنى آفتاب بپرده شده و غروب كرد. گفته‏اند مراد از «الخير» مال كثير است و گفته‏اند مراد اسبان است كه در

از نقطه‌اى طلوع و در نقطه‌اى ديگر غروب‌ جلد 10 - صفحه 224 مى‌كند و هيچ گاه از مشرق ديروزش طلوع و در مغرب ديروزش غروب نمى‌كند. «1» مراد از «خَيْراً مِنْهُمْ»

پنهان شد. گفت: من دوستى اين اسبان را بر ياد پروردگارم بگزيدم تا آفتاب در پرده غروب پوشيده شد، [سلیمان سرگرم تماشای آنان شد] آنگاه گفت [دریغا] من چنان شیفته

مكان و گذشتن از آن را قطع مكان و قرض مكان گويند (راغب). [كهف:17]. چون آفتاب غروب مى‏كرد از آنها به طرف شمال متمايل مى‏شد و آنها در كهف در وسعت بودند. طبرسى

چيزى وسيله‌اى‌ پس توسل جست بوسيله‌اى‌ تا وقتى كه رسيد بجاى غروب نمودن آفتاب يافت آنرا كه غروب ميكند در چشمه لاى دارى و يافت نزد آن گروهى را گفتيم اى ذو

و خشوع و بيم و اميد همراه باشد. كلمه‌ى «آصال» جمع «اصيل»، به معناى نزديك غروب و شامگاهان و كلمه‌ى «غدو» جمع «غدوة»، به طلوع فجر تا طلوع خورشيد گفته مى‌شود

چيزى وسيله‌اى‌ پس توسل جست بوسيله‌اى‌ تا وقتى كه رسيد بجاى غروب نمودن آفتاب يافت آنرا كه غروب ميكند در چشمه لاى دارى و يافت نزد آن گروهى را گفتيم اى ذو

مِنْ عُلُوٍّ اِلى اَسْفَلِ» مراد از هوى نجم ظاهراً سقوط آن از سمت رأس به طرف غروب است و شايد «هَوى» به معنى صعود باشد رجوع شود به «هوى». يعنى: قسم به ستاره

آیات شامل این کلمه ب‌ (۲۶۴۹ بار) يوم‌ (۴۷۵ بار) از طلوع فجر تا غروب آفتاب. و نيز مدتى از زمان و وقت را يوم گويند. چنانكه راغب و ديگران گفته‏اند در نهج