نتایج جستجو

آیات شامل این کلمه سرح‌ (۷ بار) هن‌ (۲۰۷ بار) وَ بِمَعْرُوف أَو سَرَاحا يَا جَمِيلا فَمَتّعُوهُن فَأَمْسِکُوهُن أَيّهَا لا تَعْتَدّونَهَا أَجَلَهُن النّبِي

بلد حين خير الا شدد عزب نفر قوم زلزل ملک نفس عزز اجر نحن سبح رضو سوق رعد سرح خلق لما س جهد کتب انس شرر خرج ورى علم ليل فلح قلل سبل اخر وقت حقق على ا کما

رها كردن. چون گلّه را براى چرا رها كنند گويند «سَرَحَ الْماشَيَةَ سَرْحاً» گرگ را سرحان گويند كه در تعقيب سرح (گله) باشد سرحه درخت بلندى است كه در بالا رفتن

اخر متع ربب اتى الذين اذا انن اکل علم خلق عند يوم حسن عن سوف عذب کون ذلک سرح او کذب زوج اجل لو حقق هو قرر حتى رحم نن شىء نعم غرر غير امن ابو فلح قدر بعض

الله فى رحم عرف او ها سمو انن نا الا هم قد کم ک الى زول ا ارض اذا ى بل رزق سرح عرو قول ذلک ختم الذى اجل رسل موت مسک وثق حسب نعم الذين نفق امر التى بلغ حسن

«ريح» خواهد آمد [نحل:6] اراحه آوردن چهارپايان است به خوابگاه و محل استراحت و سرح فرستادن به چراگاه است يعنى براى شما در آنها تماشا است آنگاه كه راحتشان مى‏كنيد

ماهیخگیرى یهود در شنبه ۲، ۱۴ ; محرمات یهود ۱ ; یهود ایله ۸، ۱۰ ; یهود ساحل دریاى سرح ۲ ; یهود فاسق ۱۳ تفسیر قمى، ج ۱، ص ۲۴۴ ; تفسیر برهان، ج ۲، ص ۴۲، ح ۲.

سوف لو حمد ارض صبح اذا عذب سمو انن حيى کون قوم مسو لا روح وقى دخل بئس لم سرح رحم حمل جمل فتو الذين ظهر اکل ثوب قرر ثقل الا خرج او ى شىء اول عشو فتى حضر

اهل صدقه دادن و انفاق نمودن بود پس برادر رضاعى او عبد اللّه بن سعد بن ابى سرح باو گفت اين چه كار است كه ميكنى نزديك است كه باقى نماند براى تو چيزى عثمان

اهل صدقه دادن و انفاق نمودن بود پس برادر رضاعى او عبد اللّه بن سعد بن ابى سرح باو گفت اين چه كار است كه ميكنى نزديك است كه باقى نماند براى تو چيزى عثمان

اهل صدقه دادن و انفاق نمودن بود پس برادر رضاعى او عبد اللّه بن سعد بن ابى سرح باو گفت اين چه كار است كه ميكنى نزديك است كه باقى نماند براى تو چيزى عثمان

اهل صدقه دادن و انفاق نمودن بود پس برادر رضاعى او عبد اللّه بن سعد بن ابى سرح باو گفت اين چه كار است كه ميكنى نزديك است كه باقى نماند براى تو چيزى عثمان

آيه : (( و من اظلم ممن افترى على الله ... )) درباره عبدالله بن سعد بن ابى سرح . روايتى راجع به (( طينت )) آدمى . رواياتى درباره (( مستقر )) و (( مستودع

آيه : (( و من اظلم ممن افترى على الله ... )) درباره عبدالله بن سعد بن ابى سرح . روايتى راجع به (( طينت )) آدمى . رواياتى درباره (( مستقر )) و (( مستودع

آيه : (( و من اظلم ممن افترى على الله ... )) درباره عبدالله بن سعد بن ابى سرح . روايتى راجع به (( طينت )) آدمى . رواياتى درباره (( مستقر )) و (( مستودع

آيه : (( و من اظلم ممن افترى على الله ... )) درباره عبدالله بن سعد بن ابى سرح . روايتى راجع به (( طينت )) آدمى . رواياتى درباره (( مستقر )) و (( مستودع

آيه : (( و من اظلم ممن افترى على الله ... )) درباره عبدالله بن سعد بن ابى سرح . روايتى راجع به (( طينت )) آدمى . رواياتى درباره (( مستقر )) و (( مستودع

سران و رؤساى منافقین مانند عبدالله بن ابى بن سلول و عبدالله بن سعد بن ابى‌سرح و عبدالله بن نبتل نازل شده که با یهودیان دوستى داشتند و اسرار مسلمین را به

خوش رفتارى و خیر، رها کنند. (ثمّ طلّقتموهنّ ... و سرّحوهنّ سراحًا جمیلاً) «سرح» در لغت، به معناى «رها کردن شتر براى چریدن» است (مفردات راغب) و در آیه، استعاره

الله علیه و آله سخن بگویند. لذا با همراهى عبدالله بن ابى و عبدالله بن ابى سرح و طعمة بن ابیرق نزد پیامبر آمده و گفتند: یا محمد از ذکر نام خدایان ما یعنى