نتایج جستجو

تکرار در قرآن: ۱۹(بار) لیست کلمات مشتق شده در حال بارگیری... دور شدن. در قاموس گفته: «اَلْغَرْبُ: اَلْمَغْرِبُ وَ الذِّهابُ وَالَّنَحّى» در اقرب الموارد

لغت آن است كه: مرا از همه چيز جز از شكرت بازدار مرا بازدار از آنچه از تو دور مى‏كند. راغب گويد: حقيقتش آن است كه مرا به شكر حريص كن بطوريكه نفس خويش را

حلل طعم ک عذب قول انن کفر هذا علم نا ذا قوم غضب نعم الى صيد ايى ربب حتى فى دور الا کون کتب الذى يا بنو هدى عقد نسو شکر بلغ رزق او بلد وقى خزى عن اذا عوم

نور اولاء بل رجع کن لقى وجد مول ا سئل لما اذ جىء ارض سمو فرض سبق هؤلاء قوى دور سبل حکم ميل وعد عدد قرب ذکر نفس ولى وسم بغى

نزديك آورده شود و دور نباشد و بهشت را براى پرهيزگاران نزديك گردانند، بى‌آنكه دور باشد. و بهشت را برای اهل تقوا نزدیک آرند تا هیچ دور از آن نباشند (و رنج

انن عن حقق ها نا قبل امر علم ب غفل او خير رسل وله ايى ک اله قوم الى اتى اخذ دور ائى على اوى لو اخر الله الک لئک سحر تبع صرف حکم ام کيف الذين طوف ملک ذلک وقى

مدّتی طولانی از من دور شو!» |گفت: اى ابراهيم! آيا تو از خدايان من بيزارى؟ اگر دست بر ندارى تو را سنگسار خواهم كرد، و مدت زيادى از من دور شو گفت: «اى ابراهيم،

بستند، جمعی آن را دور افکندند (و مخالفت کردند.) آری، بیشتر آنان ایمان نمی‌آورند. آيا هر بار كه [يهود] پيمانى بستند، گروهى از ايشان آن را دور افكندند؟ آرى،

«عُمْق» در اینجا به معناى دور است. عمق‌ (۱ بار) [حج:27]. عمق در اصل به معنى گودى است «بِئْرعَميق» چاهى است كه ژرف و عميق باشد. در راه دور نيز به كار رفته، مراد

کافران قوم ثمود از رحمت خدا دور شدند. گویی در آنجا اقامت نداشتند. آگاه باشید! مَدین [از رحمت خدا] دور باد، همان گونه که ثمود دور شد. چنان كه گويى هرگز در

گوسفندانى در آن مشغول چرا هستند از دور بنگریم درست به فرشى مى مانند که روى زمین گسترده شده است، در حالى که گله شتران هیچ گاه از دور چنین منظره اى ندارد. تقابل

کلمه «تَتَجافى» از مادّه «جفا» در اصل به معناى برداشتن و دور ساختن است. جفو (۱ بار) كنار شدن. دور شدن در قاموس هست «جفا جفاء و تجافى: لم يلزم مكانه» در اقرب

مادّه «تکویر» به معناى پیچیدن است و مخصوصاً ارباب لغت پیچیدن عمامه و دستار به دور سر را نمونه اى از آن مى شمارند، نکته لطیفى که در این تعبیر قرآنى، نهفته است،

واقع راه تجاوز است مثل [شورى:41]، [نساء:90]. ابن السبيل كسى است كه از وطنش دور مانده و جز (راه) معرّفى ندارد و در «بنن» گذشت. سبل به ضمّ (س،ب) جمع سبيل است

نزدیک است یا دور! پس اگر روى برتافتند، بگو: به همه شما به طور يكسان اعلام كردم و من چه مى‌دانم آيا آنچه وعده داده مى‌شويد نزديك است يا دور پس اگر روى برتافتند

معناى این است که انسان خود را از تحت تأثیر جاذبه و کشش چیزى تدریجاً خارج و دور سازد. زحزح‌ (۲ بار) تزحزح كنار شدن و كنار كردن است (اقرب) [آل عمران:185].

شده [= مؤمنان صالح‌] از آن دور نگاهداشته می‌شوند. البته كسانى كه قبلا از جانب ما به آنها وعده‌ى نيكو داده شده، از آن [عذاب‌] دور نگاه داشته شدگانند بى‌گمان

مخالفتی دور و دراز (دچارشده) است؟» بگو آیا دیده‌اید که اگر باشد از نزد خدا پس کفر ورزیدید بدان کیست گمراه‌تر از آنکه در ناسازگاری (ستیزه‌جویی) است دور Say

«قلم» همین است. طوف‌ (۴۱ بار) دور زدن. «طافَ حَوْلَ الشَّىْ‏ءِ: دارَ حَوْلَهُ» چنانكه فرموده [واقعة:17]. يعنى پسران جاويدان به دور آنها هستند. تطوّف از باب

نوح یا قوم هود یا قوم صالح گرفتار شدند، گرفتار شوید! و قوم لوط از شما چندان دور نیست! |و اى قوم من! دشمنى با من شما را بر آن ندارد [كارى كنيد] كه به شما آن