نتایج جستجو

نخاف من ربّنا یومًا عبوسًا قمطریرًا) ابرار: زمینه اطعام ابرار ۳; زمینه انفاق ابرار ۳; عوامل اخلاص ابرار ۳; ویژگیهاى ابرار ۱ احسان: زمینه احسان ۴ اخلاص: زمینه

إذا رأیت ثَمّ رأیت نعمیاً و ملکاً کبیراً». ابرار: ابرار در بهشت ۲; حکومت اخروى ابرار ۱; نعمتهاى اخروى ابرار ۱، ۲ بهشت: خدمتکاران بهشت ۴; نعمتهاى بهشت ۴;

تنزیه ابرار ۲; جاودانگى ابرار ۴; ویژگیهاى ابرار ۲ راستگویان: پاداش اخروى راستگویان ۱ عمل: علم به عمل خیر ۳ گناه: تنزیه از گناه ۲ مطیعان: پاداش اخروى مطیعان

اللّه لانرید منکم جزاءً و لا شکورًا) ابرار: اخلاص ابرار ۱; بى توقعى ابرار ۲; ویژگیهاى اطعام ابرار۱، ۲; ویژگیهاى انفاق ابرار ۱، ۲ اخلاص: آثار اخلاص ۳; موانع

جوانکان خدمت گزار ابرار در بهشت، چون مروارید پراکنده اند. (و یطوف علیهم ولدن مخلّدون إذا رأیتهم حسبتهم لؤلؤًا منثورًا) ابرار: ابرار در بهشت ۴; پذیرایى

مى‏آشامند، پس ابرار «اصحاب يمين» از شرابى مى‏آشامند كه آميخته به كافور است ولى عباداللّه «مقرّبين» از خود آن چشمه كه مقدارى از آن به شراب ابرار آميخته است،

ذكرى نبوده فرق بين هدايت تكوينى و هدايت تشريعى مراد از «ابرار» و صفات آنان بیان تجسم اعمال «ابرار» در جهان آخرت سبب و محلّ نزول آيه: «وَ يُطعِمُونَ الطّعامَ

آنان ثبت خواهد شد. (کتبین . یعلمون ما تفعلون ... و إنّ الفجّار لفى جحیم) ابرار: ابرار در قیامت ۴ جحیم :۳ جهنم: جاودانان در جهنم ۵; شعله آتش جهنم ۲ فاسقان:

اتّقوا»، بنابراین نام بردن تقواپیشگان به ابرار، اشاره به برداشت فوق است. ۱۴- بهترین پاداش الهى، از آنِ ابرار و نیکان است. (و ما عند اللّه خیر للابرار)

ذكرى نبوده فرق بين هدايت تكوينى و هدايت تشريعى مراد از «ابرار» و صفات آنان بیان تجسم اعمال «ابرار» در جهان آخرت سبب و محلّ نزول آيه: «وَ يُطعِمُونَ الطّعامَ

«بررة» و «ابرار» به یک معنا است; جز این که «بررة» مبالغه بیشترى دارد; زیرا جمع «بَرّ» است و «بَرّ» مبالغه بیشترى از کلمه «بارّ» (مفرد «ابرار») دارد (مفردات راغب)

كسى‌كه در دنيا همراه و همنشين ابرار بوده است، نگران نيست. و) گاهى از تنها بودن در جاده مى‌ترسد، ولى كسى‌كه در كاروان ابرار قرار دارد و ارتباط او با مؤمنان

از كافور است و آن چشمه ايست كه بندگان خدا از آن مى‏آشامند ظاهراً مراد از ابرار اصحاب يمين و از عباداللَّه مقربون اندر رجوع شود به «سابقون» و «مقربون». شايد

امام صادق عليه السّلام نقل نموده كه نازل شده در شأن ائمه اطهار و اوصياء ابرار و نيز گويند مائيم صف زنندگان در اداء طاعت و امتثال خدمت و مائيم كه تنزيه

در قبر باشد و ريحان در بهشت. يا روح معانقه ابكار و ريحان در بهشت مرافقت ابرار. يا روح جان دادن بر شهادت و ريحان‌دار سعادت. وَ جَنَّةُ نَعِيمٍ‌: و ديگر

معاصى. تذكره: بايد انديشه نمود از غضب الهى، كه وقتى عذاب سبحانى نازل گردد، ابرار و اشرار را فرا گيرد. در كافى- از حضرت امام محمد باقر عليه السّلام مروى است

‌اينکه‌ سفره‌ ‌در‌ پيشگاه‌ الهي‌ محترم‌ و آبرومند هستند و ‌از‌ نيكان‌ و ابرار هستند. ] (آیه 13)- سپس می‌افزاید: این کلمات بزرگ الهی «در الواح پر ارزشی

‌اينکه‌ سفره‌ ‌در‌ پيشگاه‌ الهي‌ محترم‌ و آبرومند هستند و ‌از‌ نيكان‌ و ابرار هستند. ] (آیه 14)- بعد می‌فرماید: این صحائف و الواح «و الاقدر و پاکیزه است»

‌اينکه‌ سفره‌ ‌در‌ پيشگاه‌ الهي‌ محترم‌ و آبرومند هستند و ‌از‌ نيكان‌ و ابرار هستند. ] (آیه 15)- از این گذشته، این آیات الهی «به دست سفیرانی است» (بایدی

خداوند قسم ياد فرموده بعزت و جلال خود كه آنچه ذكر شد از عذاب كفّار و نعيم ابرار و وجود آيات و تقدير ارزاق حقّ است مانند آنكه ناطق بودن انسان حق است و جاى