نتایج جستجو

نيرومند كرد تا سخت شد و بر ساقه‏هاى خود ايستاد. بعضى از قراء آن را در آيه به فتح طاء خوانده‏اند. شاطى: جانب. حاشيه [قصص:30]. از حاشيه راست وادى در بقعه

نيرومند كرد تا سخت شد و بر ساقه‏هاى خود ايستاد. بعضى از قراء آن را در آيه به فتح طاء خوانده‏اند. شاطى: جانب. حاشيه [قصص:30]. از حاشيه راست وادى در بقعه

زوج [فجر:1-3]. قسم به فجر و شبهاى ده گانه و قسم به جفت و طاق. «وتر» در آيه به فتح واو و كسر آن خوانده شده و هر دو به يك معنى است. در مجمع فرموده: اصل آن

و آله مکه را فتح نمود. مردان با او بیعت کردند وقتى که زنان خواستند با او بیعت نمایند این آیه نازل گردید. زبیر بن عوام گوید: وقتى که این آیه نازل گردید،

آزاد كردن دشمن ضررى نداشته باشد. مضمون آيه چنين است:(شرف الدین عاملى این مطلب را انکار کرده و مى‏گوید: نزول آیه درباره آنهاست که مى‏خواستند رسول خدا به

صلّي‌ اللّه‌ ‌عليه‌ و اله‌ آيه 8 و نصرت‌ ‌خدا‌ نصرت‌ دين‌ ‌خدا‌ و ‌رسول‌ و خلفاء الهي‌ و مؤمنين‌ ‌است‌. ] (آیه 80)- این آیه به یکی از دستورات اصولی اسلام

آیات شامل این کلمه «اِنْصَبْ» (به فتح «ص») از مادّه «نَصَبَ» به معناى خود را به تعب بینداز و جدّ و جهد کن، آمده; در حالى که «اِنْصِبْ» (به کسر «ص») دستور

خودشان آيا پس مشاهده نميكنند و ميگويند چه زمان خواهد بود اين فتح اگر هستيد راستگويان‌ بگو روز فتح سود ندهد آنانرا كه كافر شدند ايمان آوردنشان و نه آنها مهلت

خواستند، و [سرانجام‌] هر زورگوى لجوجى نوميد شد. و (از خدا) فتح و پیروزی خواستند (و البته فتح و فیروزی بر حسب وعده ما نصیب رسولان خداست) و نصیب هر ستمگر

بورود لشگر اسلام در كنار مكّه معظّمه در زمان فتح بطوريكه مطلع نشوند اهل آن از ورود ايشان مگر صبح روز فتح مسلمين و قتل مشركين و اسارت و ذلّت آنها چنانچه

ندارند، و ممکن است آیه ناظر به همه آنها بوده باشد. ولى از آن نظر که در آیات قبل سخن از «قرآن» در میان بوده با این معنا مناسب تر است. در حقیقت آیه مى گوید: به

مبسوط آن را در پاورقى آیه ۲۶ سوره آل عمران در صفحات ۱۱۲ و ۱۱۳ و ۱۱۴ ذکر نموده ایم) در چنین موقعى منافقین زبان به طعن گشودند و این آیه نازل شد و جویبر از ابن

دارند چون طالب نقدند نصرت الهيّه و فتح نزديكى است كه نصيب آنان خواهد شد كه گفته‌اند فتح مكه بوده و قمى ره آنرا باين فتح و فتح قائم عليه السّلام تفسير فرموده

‌من‌ هوان‌ الدنيا و عذاب‌ الاخرة 1‌-‌ سوره‌ بني‌ اسرائيل‌ ‌آيه‌ 72 303 اشاره (آیه 7)- این آیه اشاره به دلیل این تعصب و لجاجت می‌کند و می‌گوید: آنها چنان

مراقب حال شمایند، چنانچه برای شما فتح و ظفری پیش آید (برای اخذ غنیمت) گویند: نه آخر ما با شما بودیم؟! و اگر کافران را فتح و بهره‌ای رسد به آنها گویند: نه

رود. به همین جهت، بسیارى از مفسران آیه فوق را این گونه تفسیر کرده اند که: منظور، «عذابِ مشقت بار» است; شبیه آنچه در آیه 17 سوره «مدثّر» آمده است که درباره

کردن توأم با تسلط و استیلا آمده و در آیه فوق نیز به همین معناست. حوذ (۲ بار) راندن سريع و احاطه (قاموس) طبرسى ذيل آيه 141 نساء گويد: استحواذ تسلّط و غلبه

انتظار داشتند ‌که‌ چه‌ موقع‌ ‌اينکه‌ خبر بمقام‌ ظهور مي‌رسد، ‌آيه‌ نازل‌ شد. ] اشاره (آیه 1) شأن نزول: آیات نخستین این سوره بدین سبب نازل شد که در آن هنگام

مسلمين‌ انتظار داشتند ‌که‌ چه‌ موقع‌ ‌اينکه‌ خبر بمقام‌ ظهور مي‌رسد، ‌آيه‌ نازل‌ شد. ] (آیه 2)- بعد از ذکر حروف مقطعه می‌فرماید: «رومیان مغلوب شدند» (غُلِبَتِ

مى‌گويند: «مى‌ترسيم به ما حادثه ناگوارى برسد.» اميد است خدا از جانب خود فتح [منظور] يا امر ديگرى را پيش آورد، تا [در نتيجه آنان‌] از آنچه در دل خود نهفته