۱۳٬۵۷۰
ویرایش
تفسیر:المیزان جلد۱۵ بخش۳۳: تفاوت میان نسخه‌ها
از الکتاب
←آيات ۱۰۵ - ۱۲۲ سوره شعراء
| خط ۱۲۱: | خط ۱۲۱: | ||
==آيات ۱۰۵ - ۱۲۲ سوره شعراء == | ==آيات ۱۰۵ - ۱۲۲ سوره شعراء == | ||
كَذَّبَت قَوْمُ نُوحٍ الْمُرْسلِينَ(۱۰۵) | كَذَّبَت قَوْمُ نُوحٍ الْمُرْسلِينَ(۱۰۵) | ||
إِذْ قَالَ لهَُمْ أَخُوهُمْ نُوحٌ | |||
إِذْ قَالَ لهَُمْ أَخُوهُمْ نُوحٌ أَلا تَتَّقُونَ(۱۰۶) | |||
إِنّى لَكُمْ رَسُولٌ أَمِينٌ(۱۰۷) | |||
فَاتَّقُوا اللَّهَ وَ أَطِيعُونِ(۱۰۸) | فَاتَّقُوا اللَّهَ وَ أَطِيعُونِ(۱۰۸) | ||
وَ مَا أَسئَلُكُمْ عَلَيْهِ مِنْ أَجْرٍ إِنْ أَجْرِى | |||
وَ مَا أَسئَلُكُمْ عَلَيْهِ مِنْ أَجْرٍ إِنْ أَجْرِى إِلّا عَلى رَبّ الْعَالَمِينَ(۱۰۹) | |||
فَاتَّقُوا اللَّهَ وَ أَطِيعُونِ(۱۱۰) | فَاتَّقُوا اللَّهَ وَ أَطِيعُونِ(۱۱۰) | ||
قَالُوا | |||
قَالُوا أَنُؤْمِنُ لَك وَ اتَّبَعَك الاَرْذَلُونَ(۱۱۱) | |||
قَالَ وَ مَا عِلْمِى بِمَا كانُوا يَعْمَلُونَ(۱۱۲) | قَالَ وَ مَا عِلْمِى بِمَا كانُوا يَعْمَلُونَ(۱۱۲) | ||
إِنْ حِسابهُمْ | |||
إِنْ حِسابهُمْ إِلّا عَلى رَبّى لَوْ تَشعُرُونَ(۱۱۳) | |||
وَ مَا أَنَا بِطارِدِ الْمُؤْمِنِينَ(۱۱۴) | وَ مَا أَنَا بِطارِدِ الْمُؤْمِنِينَ(۱۱۴) | ||
إِنْ أَنَا | |||
قَالُوا لَئن لَّمْ تَنتَهِ | إِنْ أَنَا إِلّا نَذِيرٌ مُّبِينٌ(۱۱۵) | ||
قَالَ | |||
قَالُوا لَئن لَّمْ تَنتَهِ يَا نُوحُ لَتَكُونَنَّ مِنَ الْمَرْجُومِينَ(۱۱۶) | |||
قَالَ رَبّ إِنَّ قَوْمِى كَذَّبُونِ(۱۱۷) | |||
فَافْتَحْ بَيْنى وَ بَيْنَهُمْ فَتْحاً وَ نجِّنى وَ مَن مَّعِىَ مِنَ الْمُؤْمِنِينَ(۱۱۸) | فَافْتَحْ بَيْنى وَ بَيْنَهُمْ فَتْحاً وَ نجِّنى وَ مَن مَّعِىَ مِنَ الْمُؤْمِنِينَ(۱۱۸) | ||
فَأَنجَيْنَاهُ وَ مَن مَّعَهُ فى الْفُلْكِ الْمَشحُونِ(۱۱۹) | |||
ثمَّ أَغْرَقْنَا بَعْدُ الْبَاقِينَ(۱۲۰) | ثمَّ أَغْرَقْنَا بَعْدُ الْبَاقِينَ(۱۲۰) | ||
إِنَّ فى ذَلِك لاَيَةً وَ مَا كانَ أَكْثرُهُم مُّؤْمِنِينَ(۱۲۱) | إِنَّ فى ذَلِك لاَيَةً وَ مَا كانَ أَكْثرُهُم مُّؤْمِنِينَ(۱۲۱) | ||
وَ إِنَّ رَبَّك لَهُوَ الْعَزِيزُ الرَّحِيمُ(۱۲۲) | وَ إِنَّ رَبَّك لَهُوَ الْعَزِيزُ الرَّحِيمُ(۱۲۲) | ||
<center> «'''ترجمه آیات'''» </center> | <center> «'''ترجمه آیات'''» </center> | ||
قوم نوح | قوم نوح نيز، پيغمبران را دروغگو شمردند. (۱۰۵) | ||
وقتى كه برادرشان نوح به | وقتى كه برادرشان نوح به آن ها گفت: چرا از خدا نمى ترسيد؟ ( ۱۰۶ ) | ||
كه من پيغمبرى خيرخواه شمايم (۱۰۷) | كه من پيغمبرى خيرخواه شمايم. (۱۰۷) | ||
از خدا بترسيد و اطاعتم كنيد(۱۰۸) | از خدا بترسيد و اطاعتم كنيد. (۱۰۸) | ||
<center> ترجمه تفسير الميزان جلد ۱۵ صفحه : ۴۱۳ </center> | <center> ترجمه تفسير الميزان جلد ۱۵ صفحه : ۴۱۳ </center> | ||
براى پيغمبرى | براى پيغمبرى خود، از شما مزدى نمى خواهم، كه مزد من، جز به عهده پروردگار جهانيان نيست. (۱۰۹) | ||
از خدا بترسيد و اطاعتم كنيد(۱۱۰) | از خدا بترسيد و اطاعتم كنيد. (۱۱۰) | ||
گفتند: چگونه به تو ايمان | گفتند: چگونه به تو ايمان بياوريم، در حالى كه فرومايگان پيروی ات كرده اند. (۱۱۱) | ||
گفت : من چه دانم كه چه مى كرده اند(۱۱۲) | گفت: من چه دانم كه چه مى كرده اند. (۱۱۲) | ||
كه اگر فهم | كه اگر فهم داريد، حسابشان جز به عهده پروردگار من نيست. (۱۱۳) | ||
و من اين | و من اين مؤمنان را دور نخواهم كرد. (۱۱۴) | ||
كه من جز بيم رسانى آشكار نيستم (۱۱۵) | كه من جز بيم رسانى آشكار نيستم. (۱۱۵) | ||
گفتند اى نوح اگر بس | گفتند: اى نوح! اگر بس نكنى، سنگسار مى شوى. (۱۱۶) | ||
گفت : پروردگارا قوم | گفت: پروردگارا! قوم من، دروغگويم مى شمارند. (۱۱۷) | ||
بين من و | بين من و آن ها حكم كن و مرا با مؤمنانى كه همراه من اند، نجات بخش. (۱۱۸) | ||
پس او و همراهانش را در كشتى | پس او و همراهانش را در كشتى پُر ( از جمعيت و حيوانات) نجات داديم. (۱۱۹) | ||
سپس باقى ماندگان را غرق كرديم (۱۲۰) | سپس باقى ماندگان را غرق كرديم. (۱۲۰) | ||
كه در | كه در اين، عبرتى است و بيشترشان ايمان آور نبودند. (۱۲۱) | ||
و پروردگارت نيرومند و فرزانه است (۱۲۲) | و پروردگارت نيرومند و فرزانه است. (۱۲۲) | ||
<center> «'''بیان آیات'''» </center> | <center> «'''بیان آیات'''» </center> | ||
اين | اين آيات، بعد از داستان موسى و ابراهيم، كه دو نفر از پيامبران اولوالعزم بودند، شروع مى كند به داستان نوح كه اولين پيامبر اولوالعزم و از بزرگان انبياء است، و اجمال آنچه بين آن جناب و قومش گذشته، نقل مى كند، كه در آخر، به نجات نوح و همراهانش و غرق اكثر مردم انجاميده است. | ||
«'''كَذَّبَت قَوْمُ نُوحٍ الْمُرْسلِينَ'''»: | «'''كَذَّبَت قَوْمُ نُوحٍ الْمُرْسلِينَ'''»: | ||
در مفردات گفته : كلمه | در مفردات گفته: كلمه «قوم»، در اصل به معناى جماعتى از مردان است، نه زنان، و به همين جهت فرموده: «لَا يَسخَر قَومٌ مِن قَومٍ وَ لَا نِسَاء مِن نِسَاء». | ||
و شاعر نيز گفته: «أ قَومُ آلِ حِصن أم نسَاء: آيا آل حصن، قوم اند و يا زنان اند»، وليكن در قرآن كريم، هر جا آمده، اعم از زن و مرد را شامل است. | |||
<center> ترجمه تفسير الميزان جلد ۱۵ صفحه : ۴۱۴ </center> | <center> ترجمه تفسير الميزان جلد ۱۵ صفحه : ۴۱۴ </center> | ||
و لفظ | و لفظ «قوم» به قول بعضى از علماء، مذكر است و اگر گاهى ضمير مؤنث به آن بر مى گردانند، به اعتبار جماعت مى باشد. | ||
بعضى ديگر گفته اند: | بعضى ديگر گفته اند: مؤنث است. | ||
و در مصباح گفته هم در | و در مصباح گفته: هم در مؤنث به كار مى رود و هم در مذكّر. | ||
وجه | ==وجه اين كه قوم نوح را مكذب همه مرسلین خوانده و فرموده: «كذبت قوم نوح المرسلين»== | ||
و اگر در جمله مورد بحث قوم نوح را تكذيب كننده همه مرسلين خوانده ، با اينكه ايشان به غير از نوح پيغمبر ديگرى را تكذيب نكردند، از اين باب بوده كه دعوت انبياء و مرسلين يكى است و همه در دعوت به توحيد متفقند، پس اگر مردمى يكى از ايشان را تكذيب كند در حقيقت همه را تكذيب كرده و به همين جهت خداى سبحان ايمان به بعضى از ايشان بدون بعض ديگر را كفر به همه آنان خوانده و فرموده : «'''ان الذين يكفرون باللّه و رسله و يريدون ان يفرقوا بين اللّه و رسله و يقولون نؤ من ببعض و نكفر ببعض و يريدون ان يتخذوا بين ذلك سبيلا اولئك هم الكافرون حقا'''» | و اگر در جمله مورد بحث قوم نوح را تكذيب كننده همه مرسلين خوانده ، با اينكه ايشان به غير از نوح پيغمبر ديگرى را تكذيب نكردند، از اين باب بوده كه دعوت انبياء و مرسلين يكى است و همه در دعوت به توحيد متفقند، پس اگر مردمى يكى از ايشان را تكذيب كند در حقيقت همه را تكذيب كرده و به همين جهت خداى سبحان ايمان به بعضى از ايشان بدون بعض ديگر را كفر به همه آنان خوانده و فرموده : «'''ان الذين يكفرون باللّه و رسله و يريدون ان يفرقوا بين اللّه و رسله و يقولون نؤ من ببعض و نكفر ببعض و يريدون ان يتخذوا بين ذلك سبيلا اولئك هم الكافرون حقا'''» | ||
