روایت:الکافی جلد ۲ ش ۱۰۴۱

آدرس: الكافي، جلد ۲، كتاب الإيمان و الكفر

علي بن ابراهيم عن صالح بن السندي عن جعفر بن بشير عن علي بن ابي حمزه عن ابي بصير قال قال ابو عبد الله ع :

مَا مِنْ عَبْدٍ يُسِرُّ خَيْراً إِلاَّ لَمْ‏ تَذْهَبِ اَلْأَيَّامُ حَتَّى يُظْهِرَ اَللَّهُ لَهُ خَيْراً وَ مَا مِنْ عَبْدٍ يُسِرُّ شَرّاً إِلاَّ لَمْ تَذْهَبِ اَلْأَيَّامُ حَتَّى يُظْهِرَ اَللَّهُ لَهُ شَرّاً

ترجمه

کمره ای, اصول کافی ترجمه کمره ای جلد ۵, ۱۸۱

امام صادق (ع) فرمود: هيچ بنده نيست كه در نهانى، كار خير كند جز اينكه روزگارى نگذرد تا خدا كار خير او را آشكار كند، و هيچ بنده نيست كه در نهانى، كار بد كند جز اينكه روزگارى بگذرد تا خدا كار بد او را آشكار سازد.

مصطفوى‏, اصول کافی ترجمه مصطفوی جلد ۳, ۴۰۳

امام صادق عليه السّلام فرمود: بنده‏ئى نيست كه در نهان كار خيرى كند، جز آنكه روزگارى نگذشته، خدا براى او خيرى ظاهر كند، و بنده‏ئى نيست كه در نهان كار شرى كند، جز اينكه روزگارى نگذشته، خدا برايش شرى ظاهر كند.

محمدعلى اردكانى, تحفة الأولياء( ترجمه أصول كافى) - جلد ۳, ۷۰۷

على بن ابراهيم، از صالح بن سندى، از جعفر بن بشير، از على بن ابى حمزه، از ابو بصير روايت كرده است كه فرمود: امام جعفر صادق عليه السلام فرمود كه: «هيچ بنده‏اى نيست كه امر خيرى را پنهان دارد، مگر آنكه چند روزى نگذرد، تا آنكه خدا آن خير را از برايش ظاهر گرداند. و هيچ بنده‏اى نيست كه امر بدى را پنهان سازد، مگر آنكه چند روزى نگذرد، كه خدا آن بدى را از برايش ظاهر سازد».