روایت:الکافی جلد ۱ ش ۸۹۸

آدرس: الكافي، جلد ۱، كِتَابُ الْحُجَّة

عده من اصحابنا عن احمد بن محمد عن الحسن بن علي الوشا عن علي بن ابي حمزه عن ابي بصير عن ابي عبد الله ع قال :

لاَ بُدَّ لِصَاحِبِ هَذَا اَلْأَمْرِ مِنْ غَيْبَةٍ وَ لاَ بُدَّ لَهُ فِي غَيْبَتِهِ مِنْ عُزْلَةٍ وَ نِعْمَ اَلْمَنْزِلُ طَيْبَةُ وَ مَا بِثَلاَثِينَ مِنْ وَحْشَةٍ

ترجمه

کمره ای, اصول کافی ترجمه کمره ای جلد ۲, ۵۷۵

فرمود: صاحب الامر به ناچار غائب گردد و در غيبت خود گوشه‏گيرى كند چه خوب منزلى است مدينه طيبه و در سى وحشتى نيست.

مصطفوى‏, اصول کافی ترجمه مصطفوی جلد ۲, ۱۴۰

بناچار صاحب الامر غيبت كند و بناچار در زمان غيبتش گوشه‏گيرى كند، چه خوب منزليست مدينه (گويا آن حضرت در ايام غيبت غالبا در مدينه و اطراف آن باشد) و در سى وحشتى نيست (يعنى آن- حضرت همراه ۳۰ يا ۲۹ نفر از اصحاب و مواليان خود ميباشد و اين عده اگر چه گوشه گيرند ولى وحشت و ترسى ندارند).

محمدعلى اردكانى, تحفة الأولياء( ترجمه أصول كافى) - جلد ۲, ۱۷۹

چند نفر از اصحاب ما روايت كرده‏اند، از احمد بن محمد، از حسن بن على وشّاء، از على بن ابى حمزه، از ابوبصير، از امام جعفر صادق عليه السلام كه فرمود: «صاحب اين امر را چاره‏اى نيست از غيبت، و بايد كه غايب شود و او را در حال غيبت خويش چاره نيست از آن‏كه از خلق دورى گزيند. و خوب منزلى است طيبه (كه مدينه پيغمبر است صلى الله عليه و آله. و بعضى گفته‏اند كه نام محلّى است كه منزل آن حضرت است). و با سى كس وحشتى نمى‏باشد» (و بعضى احتمال داده‏اند كه سى سال مراد باشد؛ چه آن حضرت هميشه در صورت سى ساله است و اوّل، ظاهرتر است. و بعضى گمان كرده‏اند كه مراد از سى كس، اصحاب آن حضرت‏اند در غيبت صغرى‏ و اختصاص به صغرى‏ صورتى ندارد؛ چه معلوم است كه آن حضرت در غيبت كبرى‏ نيز تنها نيست).