نتایج جستجو

معناى حالت جهل است چنانكه در اقرب الموارد گفته است . ابن اثير در نهايه گويد: مراد از آن صفت و حالى است كه عرب قيل از اسلام داشتند از قبيل جهل به خدا و رسول

توصيف شده؟ شايد مراد شدّت و گدازنده بودن گفته‏اند . هم ف نور لا فى کفر حمى جهل الذين يوم قلب الله على وله اله نزل من الم ه ما اذ سقى هى ها لکن ب صلى نصب

ويل ذلکم اثم هنا رئى رسل فعل دعو نحن جىء عظم صلح جسس منع کفر قدر جنب فرق جهل زلزل بلو ذا

تكبّر مى‌كنى؟! 3- نگاهى كه در آن عبرت نباشد جهل است. لَخَلْقُ السَّماواتِ‌ ... لا يَعْلَمُونَ‌ 4- ريشه‌ى تكبّر، جهل و غفلت است. «وَ لكِنَّ أَكْثَرَ النَّاسِ

اکثریت: جهل اکثریت ۹، ۱۳ انسان: جهل انسان ها ۹، ۱۳ جهل: آثار جهل ۱۱، ۱۲ حقایق: عوامل تکذیب حقایق ۱۲ حیات: مکذبان حیات اخروى ۱; منشأ حیات ۵ خدا: جهل به قدرت

خود را از دست داد، عملاً با جهل و نادانى برابر خواهد بود، و تبدیل به عملى بدون توجّه به دستورات عقل خواهد شد. ب‌ (۲۶۴۹ بار) جهل‌ (۲۴ بار) ثُم مِن السّوء عَلَى

هدفدارى خلقت آسمان ها ۱ آفرینش: جهل به ارزشمندى آفرینش ۴; جهل به حقانیت آفرینش ۴ جهان بینى: منشأ جهان بینى غلط ۵ جهل: آثار جهل ۴ زمین: ارزشمندى خلقت زمین ۱;

آیین الهى است. انسان: غفلت انسان ۲ جهل: آثار جهل ۳ دنیاطلبى: زمینه دنیاطلبى ۳ ذکر: ذکر کوتاهى زندگى دنیوى ۵ زندگى: جهل به کوتاهى زندگى دنیوى ۳; علم به کوتاهى

(تمام شد). در نهج البلاغه خطبه 89 فرموده: بدان راسخون در علم آنهااند كه به جهل آن چه نميدانند اقرار مى‏كنند و اين اقرار آنها را از ورورد به درهاى مسدود غيب

۹- جهل و ناآگاهى، ریشه اصلى گرایش به کفر، شرک و تکذیب پیامبر(ص) (قالوا إنما أنت مفتر بل أکثرهم لایعلمون) اسلام: تاریخ صدر اسلام ۲، ۸ جهل: آثار جهل ۹ خدا:

که جنبه بدنى داشته باشد مثل نقصان عضو و انواع بیمارى ها و یا جنبه روحى مثل جهل، سفاهت و جنون و یا جنبه هاى دیگر مانند از بین رفتن مال و مقام و فرزندان و

ممنوع خورد، از آن تعبیر به «غوى» شده است. بعضى از مفسران، «غوى» را به معناى جهل و نادانى ناشى از غفلت، بعضى به معناى محرومیت، و بعضى به معناى فساد در زندگى

بیجا: ۵، ۱۷ توقع گفتگو با خدا ۱، ۵، ۹; منشأ توقعات بیجا ۷ جاهلان: ۴ جهل: آثار جهل ۴، ۵، ۷، ۱۹ خدا: افعال خدا ۱۴ دین: فهم دین ۱۵ شرک: زمینه شرک ۴ قرآن:

جاهلان:۴، ۱۰ جهل: آثار جهل ۳ خدا: حکمت خدا ۹ ; علم خدا ۸، ۹ ; وعده خدا ۱ ذکر: آثار ذکر ۸ گناه: زمینه گناه ۳ گناهکار: توبه گناهکار ۱، ۲، ۵، ۹ ; جهل گناهکار ۴،

به معناى «شرک و کفر»، بعضى آن را به «اعمال قبیح»، و بعضى به معناى «غضب و جهل و خشونت و انتقام جوئى» تفسیر کرده اند ولى تفسیر اول از همه مناسب تر به نظر

آمدند، بعضى دیگر در توجیه گرى پا را از این فراتر نهاده و «موت» را به معناى جهل، و «بعث» را به معناى «تعلیم» دانسته اند! ولى دقت در تعبیرات این آیه و آیات

اتهام گمراهى و جهل به پیامبر(ص) از سوى مشرکان (ما ضلّ صاحبکم و ما غوى) آیه شریفه در رد این دیدگاه مشرکان است که پیامبر(ص) را متهم به گمراهى و جهل مى کردند.

وضوح توحید ۱۱ جهان بینى: جهان بینى توحیدى ۶; جهان بینى و ایدئولوژى ۵ جهل: آثار جهل ۱۲، ۱۴، ۱۵ حقایق: روش تبیین حقایق ۸ حمد: حمد خدا ۴، ۶، ۱۰; زمینه حمد

ممنوع خورد، از آن تعبیر به «غوى» شده است. بعضى از مفسران، «غوى» را به معناى جهل و نادانى ناشى از غفلت، بعضى به معناى محرومیت، و بعضى به معناى فساد در زندگى

آسمان ها ۷ آفرینش: جهل به حقایق آفرینش ۷; حاکم آفرینش ۱، ۲، ۶ انبیا: برگزیدگى انبیا ۸; بشر بودن انبیا ۶; منشأ بعثت انبیا ۳، ۶ انسان: جهل انسان ۷، ۸; عجز انسان