نتایج جستجو

آدم(ع) ۱ ابلیس: آثار استکبار ابلیس ۶; آثار عصیان ابلیس ۷; ابلیس از ملائکه ۳; اختیار ابلیس ۵; استکبار ابلیس ۴; تکلیف ابلیس ۱; جنس ابلیس ۳; رذایل ابلیس ۴; عصیان

خداشناسى ابلیس ۱۰; دلایل تکبر ابلیس ۳; عصیان ابلیس ۱۴; علم ابلیس ۹; عنصر خلقت ابلیس ۳، ۴، ۹; عوامل عصیان ابلیس ۱، ۱۳; غفلت ابلیس ۸; قیاس ابلیس ۸ ارزشها:

آدم(ع) ۹ ابلیس: آثار استکبار ابلیس ۸; آثار برترى طلبى ابلیس ۸; پرسش از ابلیس ۸; سرزنش ابلیس ۱; عصیان ابلیس ۱، ۲; عوامل عصیان ابلیس ۸; مؤاخذه ابلیس ۲ انسان:

آثار تکبّر ابلیس ۳ ; آثار عصیان ابلیس ۳ ; ابلیس در جهنم ۳، ۵ ; ابلیس و آدم (ع) ۶ ; اطاعت از ابلیس ۴ ; پیروان ابلیس در جهنم ۵ ; تحقیر ابلیس ۱ ; تکلم خدا با

است (مفردات راغب). ابلیس: آثار پیروى از ابلیس ۶; آثار عصیان ابلیس ۲; اجابت استمهال ابلیس ۱; طرد ابلیس ۲; کیفر ابلیس ۵; کیفر پیروان ابلیس ۵ انسان: اختیار انسان

۴، ۵ ابلیس: ابلیس از جن ۱۱; ابلیس قبل از عصیان ۱۰; ابلیس و ملائکه ۱۰; تکلیف ابلیس ۸; جنس ابلیس ۱۱; دشمنى ابلیس ۱۸; دشمنى نسل ابلیس ۱۸; طبع ابلیس ۱۳; عصیان

تکبّر ابلیس ۶ ; آثار عصیان ابلیس ۶ ; عوامل هبوط ابلیس ۶ ; مراحل هبوط ابلیس ۶ انسان: در زمین ۷ ; تامین معاش انسان ۹ ; جهل انسان ۸ ; حیات دنیوى انسان ۳، ۹ ;

آدم(ع) ۱; قصه آدم(ع) ۳، ۴، ۸; مقامات آدم(ع) ۵ ابلیس: اختیار ابلیس ۹; تاریخ خلقت ابلیس ۱۰; تکلیف ابلیس ۸; عصیان ابلیس ۱، ۴ احکام :۷ اطاعت: اطاعت از خدا ۷ انسان:

(ع) ۳ ; هشدار به آدم (ع) ۱۴، ۱۶ ابلیس: و آدم (ع) ۱ ; ابلیس و حوا ۱ ; اغواگرى ابلیس ۱ ; سوگند ابلیس ۳ ; سوگند دروغ ابلیس ۱ اطمینان: عوامل اطمینان ۷ انسان:

۳، ۴، ۲۲; دشمنى فرزندان آدم(ع) ۱۲; سکونت آدم(ع) در بهشت ۵، ۱۹; عصیان آدم(ع) ۲; عوامل عصیان آدم(ع) ۱; عوامل هبوط آدم(ع) ۳، ۴; فضایل بهشت آدم(ع) ۱۸; قصه آدم(ع)

هابیل را از ابلیس آموخت (فطوعت له نفسه قتل اخیه فقتله) از امام سجاد (ع) روایت شده که بعد از خواندن آیه فوق فرمود: فلم یدر کیف یقتله حتى جاء ابلیس فعلمه ..

کسانى از نسل آدم(ع) وجود دارند که ابلیس بر آنها سلطه نخواهد داشت; حکایت از آن دارد که بندگى خداوند، انسان را از سلطه ابلیس مى رهاند و پیروى از او انسان را

ممکن است خطاب به آدم (ع) و حوا و یا خطاب به آدم(ع) و ابلیس باشد در صورت دوم، حوا به خاطر این که در عصیان و پى آمد آن تابع آدم بوده، مورد خطاب قرار نگرفته است

زیان ۸ زیانکاران:۷ سرزنش: آثار سرزنش ۱ عبودیت: اظهار عبودیت ۶ عصیان: آثار عصیان ۸ ; ظلم عصیان ۳ علم: آثار علم ۱۱ گناه: زیان گناه ۱۰ ; ظلم گناه ۳ گناهکاران:

نشدن عصیان حوا، شاید به این جهت باشد که وى در عصیان خود اصالت نداشت; بلکه عملکرد شوهرش را سرمشق خود ساخته بود. در نتیجه آثار عصیان او در حد عصیان آدم نبود

115)- آدم و فریبکاری شیطان! در اینجا از داستان آدم و حوّا و مبارزه و دشمنی ابلیس با آنان سخن می‌گوید. شاید اشاره به این نکته که مبارزه حق و باطل منحصر به

سوره‌ فرقان‌ ‌آيه‌ 70 (آیه 37)- بازگشت آدم به سوی خدا! بعد از ماجرای وسوسه ابلیس و دستور خروج آدم از بهشت، آدم متوجه شد راستی به خویشتن ستم کرده، در اینجا

ائمه(ع) ۱۸ ابلیس: اجابت استمهال ابلیس ۳; اختیار ابلیس ۳; اغواگرى ابلیس ۲، ۳; بى ارزشى پیروان ابلیس ۷; تلاش ابلیس ۱۰، ۱۱، ۱۵; تنوع سپاه ابلیس ۸; روش اغواگرى

(ثُمَّ اجْتَباهُ رَبُّهُ فَتابَ عَلَیْهِ وَ هَدی). تفسیر آیات ۱ - آدم(ع) درپى عصیان و تناول از درخت ممنوع، از کرده خویش پشیمان شد و به درگاه خداوند توبه کرد

حق ۲، ۳ خدا: آمرزش خدا ۹ ; دعوت خدا ۱ ; عصیان از خدا ۱ ; عطایاى خدا ۱۱ ; فضل خدا ۸، ۹، ۱۰ عصیان: اجتناب از عصیان ۱ عمل: آثار عمل ۴ ; عمل و عقیده ۴ گناه:

از تو پيروى كند جهنم را از شما همگى پر مى كنم ! تفسير : ماجراى سركشى و عصيان ابليس در هفت سوره از سوره هاى قرآن اشاره به آفرينش انسان و چگونگى خلقت او شده

عبادت: عبادت شیطان ۲، ۴; نهى از عبادت شیطان ۱ عصیان: عصیان از خدا ۶، ۷; موانع عصیان ۱۰; ناپسندى اصرار بر عصیان ۱۲ عمل: عمل ناپسند ۹، ۱۲ کفران: کفران نعمت

عوامل سختى زندگى ۱، ۳، ۱۰; مراد از زندگى سخت ۱۲ سختى: عوامل رفع سختى ۲ عصیان: آثار عصیان از خدا ۱ غافلان: کورى اخروى غافلان ۵; منشأ حشر غافلان ۹ غفلت: آثار

شدن آثار وضعى آن تلازم نیست. آدم(ع): آثار عصیان آدم(ع) ۲; اخراج آدم(ع) از بهشت ۱، ۴; بشارت به نسل آدم(ع) ۴; عصیان آدم(ع) ۱; قصه آدم(ع) ۴; محرومیت از بهشت

هم‌نشين شيطان گرديده است. «قَرِينُهُ» 2- ابليس، به ربوبيّت خدا معترف است. «قالَ قَرِينُهُ رَبَّنا» 3- به هوش باشيم كه ابليس در قيامت از خود سلب مسئوليّت مى‌كند

پيدا كرده است. چنانكه ابليس در اين باره به خدا عرض كرد: [اسراء:62]. مرا خبر ده از اينكه بر من برترى دادى و گرامى داشتى. نظر ابليس از تكريم همان خلافت آدم

گناه نيست معنى ظلم و عصيان و غوايت آدم پس چرا آدم توبه كرد؟ بحث روايتى بهشت آدم بهشت دنيائى بوده مراد بهشت دنيوى بهشت برزخى است ابليس چگونه خود را به آدم

منحرف شدن توسط او (و قال لاتخذن من عبادک نصیباً مفروضاً) ۸- شرک و بت پرستى، عصیان از بندگى خداوند و پذیرش سلطه شیطان است. (ان یدعون من دونه الا انثاً ... قال

هيچ كس ستم روا نمى‌دارد. و کتاب اعمال نیک و بد خلق را پیش نهند، آن گاه اهل عصیان را از آنچه در نامه عمل آنهاست ترسان و هراسان بینی در حالی که (با خود) گویند:

نمى‌تواند روشن سخن بگويد بهترم. جمله‌ى‌ «أَنَا خَيْرٌ» در قرآن، يك بار از ابليس صادر شده است و بار ديگر از فرعون. دشمن، كوچك‌ترين نقطه‌ى ضعف را بزرگ جلوه

نتواند به من ضرر رساند. پس هيچ خدائى برتر از من نباشد. در لطائف- نقل نموده كه ابليس اين سخن شنيد، گفت مرا طاقت شنيدن اين كلام نيست زيرا من دعوى خيريت كردم بر

كلام حذف شده است پس اى حبيب من تو نبايد خودت را از هموم و غموم بر كفر و عصيان آنها هلاك كنى همه كارها با خدا است خدا ميداند آنها چه كرده و ميكنند و همه

ذيل‌ ‌آيه‌ وَ إِذ قُلنا لِلمَلائِكَةِ اسجُدُوا لِآدَم‌َ فَسَجَدُوا إِلّا إِبلِيس‌َ«1» بمقداري‌ ‌که‌ ‌در‌ خور ‌اينکه‌ كتاب‌ ‌است‌ بيان‌ خواهيم‌ نمود. «امر

جمله «لأملأنّ ...» تفسیر شده است - همان سخنى است که خداوند در داستان آدم و ابلیس فرمود: «فالحق والحق أقول. لأملأنّ جهنم منک و ممن تبعک منهم أجمعین»; حق این

من آنرا شكستم ، ولى نشكست ، يعنى از عمل من متاءثر نشد، پس عصيان بمعناى متاءثر نشدن است ، و عصيان امر و نهى هم بهمين معنا است ، و اين هم در مخالفت تكاليف

به خاطر استحقاقى كه دارد گمراه كند ابليس را بر او مسلط مى سازد تا از جانب خير به شر معطوفش نمايد هر چند اين تصرف ابليس به حد جبر و اضطرار نرسد. ترجمه تفسير

اسرائيل عابدى بود مكرر مى‌گفت: (الحمد للّه ربّ العالمين و العاقبة للمتّقين) ابليس از مداومت او بدين گفتار در خشم شده، شيطانى نزد او فرستاد به او گفت (و العاقبة

رود و آن را طولانى سازد ابليس فرياد ندامت سر ميدهد: اى واى بر من كه ايشان فرمانبردارى و اطاعت خداوند كردند و من نافرمانى و عصيان كردم، آنان سجده كردند و

آن گونه كه ابليس را قرار داد. اينجا بود كه ابليس از سوى خداوند مورد مؤ اخذه و بازپرسى قرار گرفت : تفسير نمونه جلد ۱۹ صفحه ۳۳۸ «فرمود اى ابليس ! چه چيز مانع

ديگر كه درباره ساير پيامبران در قرآن آمده است كه نسبت عصيان به آنها داده شده ، همگى به معنى عصيان نسبى و ترك اولى است ، نه گناه مطلق توضيح اينكه : گناه

اسـتثناء ابليس در آيات فوق (و بعضى آيات ديگر قرآن ) از جمع ملائكه اين تـصـور را بـه وجـود مـى آورد كـه ابـليـس از فـرشـتگان بوده و با توجه به عصيان و سـركـشى

وسعت كل شى ء(( نازل شد، ابليس گفت : پروردگارا من هم چيزى هستم ، خطاب آمد (( فساكتبها للذين يتقون ...(( ، پس آن رحمت را از ابليس سلب كرد. مؤ لف : ظاهرا مضمون

همين قدر كافى است پروردگارت حافظ آنها باشد. تفسير: دامهاى ابليس اين آيات به مساله سرپيچى ابليس از فرمان خدا به سجده براى آدم و سرنوشت شوم او به دنبال اين

جمله: كسانى كه ايمان خود را به كفر تبديل كردند، «5» مشركان، «6» كفار، «7» عصيان‌گران، «8» مسلمانانى كه كفّار را سرپرست و «1». مائده، 24. «2». «قُلْ يا أَهْلَ

شدى. پس با اين بيان، حمد براى من است و حجت عليه تو تمام است، و تو با اين عصيان، راه مؤاخذه مرا به روى خود گشودى، و با احسانت، مستحق پاداش نيكى كه نزد من

امام فرمود: آدم فراموش نكرد، و چگونه ممكن است بگوئيم : فراموش كرد؟ با اينكه ابليس او را بياد نهى خدا انداخت ، و باو گفت : (پروردگار شما شما را از اين درخت