نتایج جستجو

ان أهل الکتب ... لادخلنهم جنت النعیم) ۸- بهره مند شدن از نعمتهاى بهشتى در گرو ایمان و تقوا (و لو ان أهل الکتب ءامنوا و اتقوا لکفرنا عنهم سیئاتهم و لادخلنهم

بیان حقایق، پرتویى از ربوبیّت خداوند (الحق من ربّک) ۴ - تربیت و سازندگى، در گرو بیان حقایق (الحق من ربّک) از آنجا که خداوند، «ربّ» (تربیت کننده) است، حق را

پیوند بین افراد جامعه ایمانى داشته باشد. ۱۱- حفاظت از مرزهاى کشور اسلامى، در گرو صبر و شکیبایى مسلمانان (یا ایّها الّذین امنوا اصبروا و صابروا و رابطوا) بر

استحفظوا من کتب اللّه) ۱۴- احیاى کتب آسمانى و حراست آنها از تبدیل و تحریف، در گرو حکم و قضاوت بر اساس آنهاست. (یحکم بها النبیون ... و الربنیون و الاحبار بما

الهى تلاش کنند. (إن أُرید إلاّ الإصلح ما استطعت) ۲۳- اصلاح جوامع بشرى ، در گرو گرایش آنان به توحید و یکتاپرستى و رعایت عدل و انصاف در مبادلات و امور اقتصادى

الکتب ... فاحکم بینهم بما أنزل اللّه) ۱۶- نفوذ و اعتبار قوانین و داوریها در گرو پى ریزى آنها بر اساس تعالیم قرآن است. (و انزلنا الیک الکتب ... فاحکم بینهم

مضطرب است. جَزُوعاً ... مَنُوعاً ... إِلَّا الْمُصَلِّينَ‌ 7- آثار نماز در گرو مداومت بر آن است. «الَّذِينَ هُمْ عَلى‌ صَلاتِهِمْ دائِمُونَ» إِلاَّ الْمُصَلِّينَ

استفاده شده است. ۷- استقامت و پایدارى توده مردم بر ایمان و عقاید دینى خود، در گرو تأمین نیازهاى مادى و معنوى آنان (قالوا نرید ان نأکل منها و تطمئن قلوبنا) ۸-

لازم است. «أَدْعُوا رَبِّي وَ لا أُشْرِكُ بِهِ أَحَداً» 12- سود واقعى در گرو هدايت است و كسى كه راه رشد را نپذيرد ضرر كرده است. آرى در برابر رشد چيزى جز

جلد 9 - صفحه 241 سوگند خداوند واقع شده‌اند. حيات بشر، حيوانات و گياهان در گرو باران است و بادها در جابجا نمودن ابرها، تعديل هوا و لقاح گياهان نقش مهمى دارند

از شهادت و مرگ در راه خدا را مذمت کرده و از سویى تمام سعادت (بهشت) را در گرو مبارزه دانسته، ارزش والاى جهاد و شهادت به دست مى آید. ۹- اشتیاق مؤمنان به

رَسُولَهُ» «1». ميزان‌الحكمة، حديث 9776. جلد 2 - صفحه 33 3- سعادت و رستگارى، در گرو حركت در مسير الهى است، نه كام‌گيرى بيشتر از ارث. «ذلِكَ الْفَوْزُ» تِلْكَ

اثر ايمان و عمل صالح مى‌تواند حتى از فرشتگان برتر باشد.) 7- بهترين شدن در گرو ايمان است و بدترين‌ها اهل كفرند. (در كلمه‌ «هُمْ» معناى انحصار است) أُولئِكَ

باشد، اعلام رسمیت آیینهاى یاد شده است. ۹ - رسیدن به پاداشهاى گران قدر الهى در گرو ایمان به خدا، باور به قیامت و انجام اعمال صالح است. (من ءامن باللّه ... فلهم

شد. (لا تأکلوا الرّبوآ ... لعلّکم تفلحون) آیه شریفه، فلاح و رستگارى را در گرو تقواپیشگى و پرهیز از ربا دانسته است. (چون «لعلّ»، علاوه بر اینکه متعلق به

لازم است. «أَدْعُوا رَبِّي وَ لا أُشْرِكُ بِهِ أَحَداً» 12- سود واقعى در گرو هدايت است و كسى كه راه رشد را نپذيرد ضرر كرده است. آرى در برابر رشد چيزى جز

انثى و هو مؤمن) ۵- بهره مندى مردم از پاداشهاى الهى و ورودشان به بهشت، در گرو ایمان و عمل صالح است، نه جنسیت و انتساب به مذهب یا فرقه اى خاص. (و من یعمل

دارد، ولى باطل پوچ و بى‌وزن است. فَلا نُقِيمُ‌ ... وَزْناً 3- سرنوشت انسان در گرو اعمال خودش است. جَزاؤُهُمْ‌ ... بِما كَفَرُوا 4- سرانجام كفرو مسخره كردن آيات

این صورت مراد از «فلاح»، پیروزى در جنگ است. ۴- سعادت و رستگارى مؤمنان در گرو جهاد و کثرت یاد خداست. (إذا لقیتم فئة فاثبتوا و اذکروا اللّه کثیرا لعلکم تفلحون)

(فالذین ءامنوا و عملوا الصلحت فى جنّ-ت النعیم) ۵ - دستیابى به نعمت هاى بهشتى در گرو همراهى ایمان و عمل صالح (فالذین ءامنوا و عملوا الصلحت فى جنّ-ت النعیم) ۶ -

قالوا لو شاء الرحمن ما عبدنهم) از این که مشرکان، عبادت دیگر خدایان را در گرو مشیت خداى رحمان دانسته اند، مطلب بالا استفاده مى شود. ۴ - مشیت الهى و نقش

علیهم) ۸- معافیت قانونى مجرمان از کیفرهاى دنیوى، در موارد کارایى توبه، در گرو توبه ایشان پیش از دستگیرى است. (الا الذین تابوا من قبل ان تقدروا علیهم) جمله

کان للرحمن عصیًّا) تعلیل بودن جمله «إنّ الشیطان...» براى نهى «لاتعبد» در گرو اعتراف آزر به نادرستى سرکشى شیطان از فرمان خدا است. اقرار آزر ۱۴; نهى آزر

ینسفها ربّى ) ۹ - آگاهى هاى پیامبر(ص) در باره حوادث قیامت و مقدمات آن، در گرو وحى و متکى به منبع علم الهى بود. (و یسئَلونک ... فقل ) ۱۰ - وجود روحیه تحقیق

مى شود که این آیه یکى از آن موارد است. ۴- نجات و رهایى مردم از دست دشمنان، در گرو مشیت الهى است. (فأنجینهم و من نشاء ) ۵- اسراف کنندگان، رو در روى پیامبران

سعى و تلاش عجین شده و جدایى میان آن دو ممکن نیست و انجام هر عمل صالحى، در گرو سعى و جهد است. ۵- نقش سعى و تلاش خود انسان در دستیابى به پاداش الهى و سرنوشت

«انتم به مؤمنون» به منزله شرط براى «واتقوا اللّه» است بنابراین بقاى ایمان در گرو رعایت تقوا با عمل به احکام الهى خواهد بود. ۱۴- عمل به احکام الهى نشانگر تقواپیشگى

(ولا خوف علیهم و لا هم یحزنون) ۸ - نجات آدمى از ترس و اندوه صحنه قیامت، در گرو تسلیم شدن در برابر خدا و انجام دادن اعمال نیک در دنیاست. (من أسلم ... ولا

ميدان‌هاى جنگ، از حضور روشنفكرنماها و منافقان خبرى نبود.) 8- استوارى انسان، در گرو استوارى روحيّه‌ى اوست. (اگر روح ضربه ديد انسان متزلزل مى‌شود.) «زُلْزِلُوا»

راغب). مراد از «الفتنة» به قرینه مقام، شرک است. ۲ - منافقان مدینه، دل در گرو شرک داشتند و ایمان شان ظاهرى بود. (و لو دخلت علیهم ... ثمّ سئلوا الفتنة لأتوها)

دنیا و آخرت) خواهند رسید. * (و أولئک هم المهتدون) ۶ - دستیابى به هدایت در گرو الطاف خدا و رحمت اوست. (أولئک علیهم صلوت من ربهم و رحمة و أولئک هم المهتدون)

انسان (و اللّه خبیر بما تعملون) ۹ - نیک بختى یا بدبختى انسان پس از مرگ، در گرو اعمال خوب یا بد او است. (و لن یؤخّر اللّه ... و اللّه خبیر بما تعملون) ۱۰

مى‌طلبم. پاسخ آمد: «ذلك لمن سبح تسبيحة فى ليلة القدر»، دستيابى به آن، در گرو تسبيح گفتن در شب قدر است. عرضه داشت: پروردگارا، خواهان نجات از آتش دوزخم.

گذشته، مشروط به توبه و پشیمانى از اعمال نارواست و اطاعت خالصانه از خداوند در گرو اعتصام به اوست. (الا الذین تابوا و أصلحوا و اعتصموا باللّه و أخلصوا دینهم)

زنده، حركت كشتى‌ها، انتقال ابرها، بارور شدن گياهان و تعديل سرما و گرما همه در گرو جريان باد است و امروزه باد از منابع انرژى به شمار مى‌رود. جلد 8 - صفحه 407

اثر ايمان و عمل صالح مى‌تواند حتى از فرشتگان برتر باشد.) 7- بهترين شدن در گرو ايمان است و بدترين‌ها اهل كفرند. (در كلمه‌ «هُمْ» معناى انحصار است) أُولئِكَ

طُغْیانِهِمْ یَعْمَهُونَ). تفسیر آیات ۱ - رفع گرفتارى ها، وابسته به مشیت خداوند و در گرو اراده او است. (و لو رحمنهم ... للجّوا فى طغینهم یعمهون) «لو» در این جا معادل

معلومات اکتسابى و غیر اکتسابى هر دو مى شود. ۳ - خروج انسان از نادانى، در گرو خواست خداوند و به دست او است. (علّم الإنسن ما لم یعلم) ۴ - رها ساختن انسان

برداشت بالا قابل استفاده است. ۵ - مراقبت شدید بر ارزش ها و حدود الهى، در گرو خشیت از خداوند، حتى در نهان (أوّاب حفیظ . من خشى الرحمن بالغیب ) برداشت یاد

محسوب شده‌اند. چنانكه حضرت على عليه السلام نيز مى‌فرمايد: سرنوشت مردم در گرو رضايت و دشمنى آنان است، همان گونه كه ناقه‌ى صالح را يك نفر پى‌كرد؛ امّا چون

الهى است. (و من ءایته ... و ابتغاؤکم من فضله) ۵ - تأمین معاش و زندگى، در گرو پیگیرى و تلاش است. (و ابتغاؤکم من فضله) با توجه به معناى ابتغاء - که جدیت

فى هذه أعمى ... أضلّ سبیلاً) ۶- ارزشمندى ابزار و امکانات معرفتى انسان، در گرو به کارگیرى آن در طریق حق است. (و من کان فى هذه أعمى فهو فى الأخرة أعمى) از

نشانه ها، بر کفر خود اصرار ورزیدند. ۳ - معاد و زنده شدن دوباره انسان ها، در گرو انجام پذیرفتن تمام خواسته هاى تکوینى خداوند از انسان ها است. (کلاّ لمّا یقض

عجله و شتاب ما در آن اثرى ندارد. «فَلا يَسْتَعْجِلُونِ» 7- سرنوشت انسان در گرو اعمال اوست. (ظلم و كفر، سبب عذاب الهى است.) فَوَيْلٌ لِلَّذِينَ كَفَرُوا

بحار، ج 24، ص 187. «3». بقره، 282. «4». شعراء، 181- 183. جلد 5 - صفحه 59 گرو درستكارى است. «ذلِكَ خَيْرٌ» 7- كسب صحيح، موجب خوش عاقبتى است. «أَحْسَنُ تَأْوِيلًا»

إلى اللّه لهم البشرى) ۶ - سعادت و نیک بختى انسان در عرصه دنیا و آخرت، در گرو اجتناب از عبادت طاغوت و اطاعت سردمداران ضلالت و توبه و روى کرد به خداوند است

الظلمین. الذین ... هم بالأخرة هم کفرون) ۸- دستیابى به رحمت خداوند در آخرت ، در گرو گام نهادن در راه خدا و پیروى از دین او و ایمان به آخرت است. (ألا لعنة الله

یذّکّر) ۱۲ - بهره بردن از پند و اندرز دیگران و سودمندى آن به حال انسان، در گرو داشتن روحیه اى پندپذیر و نصیحت خواه   أو یذّکّر فتنفعه الذکرى «فاء» در «فتنفعه»،

نقطه عطفى در تاریخ خود تلقى مى کردند. ۶ - فرعونیان نجات و بقاى خود را در گرو غلبه ساحران بر موسى(ع) در صحنه مقابله مى دانستند. (و قد أفلح الیوم من استعلى

بياوريم‌ ملك‌ ملاقات‌ نمايد ‌حتي‌ يك‌ نفر ‌ما شمعون‌ ‌را‌ بعنوان‌ رهن‌ و گرو گرفت‌ ‌که‌ ‌ما بيائيم‌ حسب‌ الامر ملك‌ آمديم‌. ما جِئنا لِنُفسِدَ فِي‌ الأَرض‌ِ