نتایج جستجو

نيز وارث رسول خدا اند و درباره آنها فرموده: «اَللّهُمَّ ارحَمْ خذلَفائى - ثَلثَ مَرّاتٍ - قيلَ يل رَسُولَ اللّهِ وَ مَنْ خُلَفائُكَ؟ قال: الذين يَأتُونَ

حساب شمسى و قمرى در آیه به کار است باید تقدیر آیه چنین باشد «ولبثوا فى کهفهم ثلث مائة سنین بحساب الشمسى و از دادوا تسعاً بسنین القمرى» و دلیلی بر این تقدیر

سلم کفر اول جهد الا ذات وقى ذلک ها ا زوج شئم نکث ائى يوم اوى لکن لقى جنب ثلث عمل قوم عهد امن عقد ايى الى غير يدى ثلل ردد دخل طور قبل نسو لم حسب علم سبل

سه جهت (ظلّ ذى ثلث شعب) ۳ - احاطه همه جانبه دود برخاسته از آتش، بر تکذیب گران روز جزا و نبودن هیچ راه گریزى از آن (انطلقوا إلى ظلّ ذى ثلث شعب) تعبیر «ثلاث

از امام باقر عليه السّلام نقل نموده كه قل هو اللّه احد ثلث قرآن است و شايد براى آن باشد كه ثلث قرآن در توحيد است كه اين سوره كافى است براى آن و در اكمال

اذن نزل الذين رحل جعل على ها شتو لکن عدد ليل صيف ارض عمر حذر شهر او نفق عدو ثلث جمع ايى سحب الا زيد خير موت رسل اذ وحد قوم لبث عمل عند دور رئى زجو کفر ى هو

نيز وارث رسول خدا اند و درباره آنها فرموده: «اَللّهُمَّ ارحَمْ خذلَفائى - ثَلثَ مَرّاتٍ - قيلَ يل رَسُولَ اللّهِ وَ مَنْ خُلَفائُكَ؟ قال: الذين يَأتُونَ

تمام‌ اموال‌ ‌خود‌ ‌را‌ ‌براي‌ كفاره‌ ‌اينکه‌ خيانت‌ صدقه‌ دهم‌ حضرت‌ فرمودند ثلث‌ ‌آن‌ كافي‌ ‌است‌ و همين‌ حديث‌ ‌را‌ ‌از‌ كلبي‌ و زهري‌ نيز نقل‌ كرده‌ و ‌از‌

از امام باقر عليه السّلام نقل نموده كه قل هو اللّه احد ثلث قرآن است و شايد براى آن باشد كه ثلث قرآن در توحيد است كه اين سوره كافى است براى آن و در اكمال

زيارات‌ ‌آنها‌ و حج‌ مندوب‌ و ساير خيرات‌ و مبرات‌ بشرط اينكه‌ زائد ‌بر‌ ثلث‌ نشود و وصيت‌ مباح‌ مانند وصيت‌ بامور مباحة ‌که‌ جنبه‌ عباديت‌ نداشته‌ ‌باشد‌

اصحاب نيز گفتند. به ضرب دوم، ثلث ديگر شكست، نورى درخشان جهيد كه قصور يمن ظاهر شد. حضرت و اصحاب تكبير گفتند. به ضرب سوم، ثلث آخر متلاشى شد، لامعه‌اى از آن

و پیروان او از شیعیان ما نازل گردیده که در ابتداى شب می‌خوابند و وقتى که ثلث شب گذشت با حال ترس و خوف از خدا و رغبت و میل شدید در طاعت او براى عبادت از

حسين عليهم السّلام نازل شده، و عادت على عليه السّلام آن بود كه ثلث اول شب را خواب و دو ثلث آخر به تهجد و تلاوت مشغول مى‌شد و هر شب هفتاد ركعت نماز، بعد ختم

قناعت است از حضرت امام حسن مجتبى«عليه السلام» منقول است: «هَلاكُ النَّاسِ فى ثَلثٍ: اَلْكِبْرُ وَ الْحَسَدُ وَالْحِرْصُ. فَالْكِبْرُ هَلاكُ الدّينِ وَ بِهِ

خدايا، اگر اين كار براى رضاى تو و هيچ غرضى نداشتم ما را خلاص فرما، فورا ثلث سنگ جدا شد. دومى گفت: خدايا سال قحطى بود. زنى جميله نزد من آمد گندم بخرد.

حديث وارد شده كه: يدخل اهل الجنة الجنة جردا مردا بيضاء جعادا مكحلين ابناء ثلث و ثلثين: اهل بهشت به بهشت درآيند در حالتى كه بى‌مو و ساده و سفيد اندام و جعد

‌من‌ اصناف‌ اموالها و خيراتها و ‌من‌ استمع‌ ‌الي‌ قار يقرؤها ‌کان‌ ‌له‌ قدر ثلث‌ ‌ما للقاري‌»} بدرستي‌ ‌که‌ خداوند بمن‌ فرمود اي‌ محمّد صلّي‌ اللّه‌ ‌عليه‌

كسي‌ ‌که‌ ورثه‌ اطلاع‌ ندارند و ‌در‌ ‌غير‌ موارد وجوب‌ مستحب‌ّ ‌است‌ ‌تا‌ ثلث‌ مالش‌ ‌را‌ ‌براي‌ مصارف‌ خيريه‌ تعيين‌ كند ‌که‌ ‌در‌ حديث‌ ‌است‌ (‌من‌ مات‌

ماه و بالا برد او را در ملكوت آسمانها بقدر سير پنجاه هزار سال در كمتر از ثلث يك شب تا رسيد بساق عرش و در كافى از امام صادق عليه السّلام نقل نموده كه فرمود

گفته مى شود و برخى از اهل لغت گفته اند: «عشاء» از اول مغرب است تا سپرى شدن ثلث شب. تصریح قرآن به زمان گزارش دروغین (شامگاهان) اشاره به برداشت فوق دارد. ۳-

معترّ بدهد و ثلث باقى را هديه براى دوستان بفرستد و افتادن پهلوهاشان بر زمين كنايه از مردن و رفتن روح از بدنشان است و در بعضى از روايات ثلث اوّل باطعام اهل

رفعت درجات. در منهج- از حضرت پيغمبر صلّى اللّه عليه و آله و سلّم مروى است: «ثلث من كنّ فيه حاسبة اللّه حسابا يسيرا و ادخله الجنّة: تعطى من حرمك و تصل من قطعك

سوره را در فريضه و نافله بخواند، حق تعالى او را در مساكن ابرار جاى دهد و ثلث بهشت به او عطا فرمايد، و انواع كرامت و اصناف نعمت، و تزويج نمايد او را دويست

جنگ بدر با آنكه عده كفار سه برابر مسلمين بود و اسلحه كافى داشتند و مسلمين ثلث آنها بودند و اسلحه كافى هم نداشتند مظفر و منصور شدند و در جنگ احد با آنكه

فرو ميرفت و آب نداشت و عدّه آنها تقريبا ثلث عدّه كفّار بود و اسلحه و ساير مهمّات جنگيشان بالنّسبه بآنها از ثلث هم كمتر بود و جز كمك الهى مددى براى مسلمانان

در باره امير المؤمنين عليه السّلام و شيعيان او تصريح شده و وقت بيدارى در ثلث آخر شب يا قدرى زودتر و ديرتر بعد از خواب سر شب تعيين گرديده است و پاداش مخفى

فكأنّما قرء القران كلّه. هر كه بخواند «قُلْ هُوَ اللَّهُ أَحَدٌ» را چنان است دو ثلث قرآن را تلاوت نموده و هر كه سه مرتبه بخواند، چنان است تمام قرآن را خوانده

و خواست براى كفّاره اين گناه تمام اموال خود را بفقرا دهد پيغمبر (ص) فرمود ثلث مالت را بده كافى است و قمى ره از امام باقر (ع) نقل نموده كه خيانت با خدا و

است در تن گاو سياه ولى‌ جلد 3 صفحه 588 بشارت ميدهم شما را و اميدوارم كه دو ثلث اهل بهشت از شما باشند چون آنها يكصد و بيست صف هستند كه هشتاد صفشان امّت منند

صغار از امام سؤال كردند. حضرت فرمود: وارث دو ثلث مال دو ثلث مخارج را بر عهده ميگيرد، و وارث يك ثلث آن يك ثلث از مخارج را متقبّل مى‏شود، پس زمانى كه صغار

عليه السلام كه مى‏فرمود: «قرآن سه ثلث نازل شده: يك ثلث در شأن ما و در شأن دشمنان ما است، و ثلث ديگر سنن و امثال است، و ثلث ديگر واجبات و احكام است».

محمد گفت: ابن العجمى ثلث خود را براى ناحيه مقدسه مقرر كرد و سند آن را نوشت (و آن را به ناحيه نگاشت- از مجلسى ره) و پيش از به در كردن ثلث، مالى به پسرش ابى

نماز عشاء تا ثلث شب است، مصنّف كتاب- رحمه اللَّه- در اينجا ميافزايد: گويا مراد امام عليه السّلام از ثلث اين باشد كه افضل است از ثلث نگذرد يا ثلث، وسط وقت فضيلت

خوبى را كه براى رضاى خدا كرده بودند نقل نمودند و دعا كردند و بدعاى هر يك يك ثلث سنگ جدا شد و از غار بيرون آمدند اين اجمالى از قصّه بود كه تفصيلش در آنكتاب

و جدّش- پدر مادرش- را بجاى گذارد، نصف مال او براى شوهر، و ثلث آن براى مادر است، و نصف اين ثلث گرفته مى‏شود، و بجدّ تحويل ميگردد، و آن، سدس از همگى مالست،

نفرموديم: اول، قبول نمودن دعاى مؤمنين در حق او بعد از انقطاع عمل او. دوم، اعطاى ثلث او را به او در وقت مرض تا آن را در راه من تصدق كند و من به جهت آن، تكفير خطاياى

داشته‏ باشد براى او جايز نيست كه به بيش از ثلث وصيّت كند، و در صورتى كه به بيش از ثلث وصيّت كند وصيتش بهمان ثلث باز ميگردد، و تصديق اين مطلب:

مرقوم داشت: اجراى وصيّت او جز در ثلث تركه‏اش واجب نيست، ولى اگر شما خود ورثه او باشيد، و بخواهيد وصيّت او را در زائد بر ثلث اجرا كنيد، اين كار إن شاء اللَّه

پنجم مى‏پردازد، پس اگر ثلث وفا نكرد، اين نارسائى را بحساب آنكه نامش در مرحله آخر برده شده است ميگذارد، زيرا كه آن مرد بعد از مبلغ ثلث خود، چيزى را كه مالك

برادر و يك خواهر باقى بماند. «اما اگر بيش از يكى باشد مجموعا يك ثلث مى برند» يعنى بايد ثلث مال را در ميان خودشان تقسيم كنند (فان كانوا اكثر من ذلك فهم شركاء

اِبْنُ أَخِيهِ‏ اَلْمُسْلِمُ‏ ثُلُثَيْ مَا تَرَكَ وَ يُعْطَى اِبْنُ أُخْتِهِ ثُلُثَ مَا تَرَكَ إِنْ لَمْ يَكُنْ لَهُ وُلْدٌ صِغَارٌ فَإِنْ كَانَ لَهُ وُلْدٌ

اَلْجِرَاحَاتُ ثُلُثَ اَلدِّيَةِ فَإِذَا جَازَتِ اَلثُّلُثَ صُيِّرَتْ دِيَةُ اَلرِّجَالِ فِي اَلْجِرَاحَاتِ ثُلُثَيِ اَلدِّيَةِ وَ دِيَةُ اَلنِّسَاءِ ثُلُثَ اَلدِّيَةِ

آن امام (باقر عليه السّلام) معروض داشتم: مردى براى مردى چيزى از مال خود، ثلث يا ربع مال را وصيّت ميكند، ولى آن مرد- يعنى موصى- از روى خطا كشته مى‏شود.

قَالَ فَقَالَ إِنْ كَانَ وَلَدَتْهُ أُمُّهُ وَ هُوَ أَخْرَسُ فَعَلَيْهِ ثُلُثُ اَلدِّيَةِ وَ إِنْ كَانَ لِسَانُهُ ذَهَبَ بِهِ وَجَعٌ أَوْ آفَةٌ بَعْدَ

و به آن مرد مديون بوده، و بنا بر اين ثلث هزار درهم متعلّق به‏ زن او است، زيرا كه طلب او پانصد درهم است، و دو ثلث هزار درهم متعلّق به آن مرد است، زيرا طلب

ثُلُثَيِ اَلدِّيَةِ وَ وَرَّثَ أُمَّهُ ثُلُثَ اَلدِّيَةِ ثُمَّ وَرَّثَ اَلزَّوْجَ مِنِ اِمْرَأَتِهِ اَلْمَيِّتَةِ نِصْفَ ثُلُثِ اَلدِّيَةِ اَلَّذِي وَرِثَتْهُ

ثُلُثَيِ اَلدِّيَةِ وَ وَرَّثَ أُمَّهُ ثُلُثَ اَلدِّيَةِ ثُمَ‏ وَرَّثَ اَلزَّوْجَ مِنِ اِمْرَأَتِهِ اَلْمَيِّتَةِ نِصْفَ ثُلُثِ اَلدِّيَةِ اَلَّذِي وَرِثَتْهُ

أَكَلَ أَحَدُكُمْ طَعَاماً فَلْيَجْعَلْ ثُلُثَ بَطْنِهِ لِلطَّعَامِ وَ ثُلُثَ‏ بَطْنِهِ لِلشَّرَابِ وَ ثُلُثَ بَطْنِهِ لِلنَّفَسِ وَ لاَ تَسَمَّنُوا تَسَمُّنَ

بن الحسن صفّار- رضي اللَّه عنه- شنيدم ميگفت: در صورتى كه دو ثلث از شاخ داخل رفته، و يك ثلث آن باقى مانده باشد، باكى نيست كه قربانى شود.

فرمود: همانا زبان‏ لال و چشم كور و آلت تناسلى اخته آزاد و بيضه‏هاى او يك ثلث ديه است، و در آلت پسر بچّه، تمام ديه.