نتایج جستجو

مى‌نشست. 6. بر الاغ سوار مى‌شد. 7. حيا مانعش نمى‌شد كه نيازهاى خود را از بازار تهيه كند. 8. به توانگران و فقرا دست مى‌داد و دست خود را نمى‌كشيد تا طرف دست

فرموده است باز مشغول بترويج افكار و تقليد كردار آنها هستيم و گول رنگ و رونق بازار كاسد و فاسد آنها را مى‌خوريم و از همه چيز خود براى پيروى آنها صرف نظر نموديم

كنند نور شمس را به دميدن دهان خود، پس چنانچه عمل اين اشخاص ضايع و فاسد است، بازار آنان نيز مهمل و كاسد خواهد بود. وَ يَأْبَى اللَّهُ إِلَّا أَنْ يُتِمَّ نُورَهُ‌:

بزيد بن حارثه كلبى است كه پيغمبر صلّى اللّه عليه و اله و سلم قبل از بعثت در بازار عكاظ او را خريده بود و بعد از بعثت مسلمان شد و چون پدرش خبر دار شد بمكه آمد

اينكه در اين بازار شما درآيم و از آن يك سر بنده بخرم و آزاد كنم. و فرمود: مردى از برادرانم: را سير كنم، نزد من محبوبتر است از اينكه باين بازار شما درآيم و

واطلاعات صحيح ومنطق وبصيرت باشد. «لا تَقْفُ ما لَيْسَ لَكَ بِهِ عِلْمٌ» 2- بازار شايعات را داغ نكنيم و با نقل شنيده‌هاى بى‌اساس، آبرو و حقوق افراد را از بين

در آثار آمده كه آزر بت مى‌تراشيد و به ابراهيم عليه السّلام مى‌داد كه به بازار برده بفروشد. حضرت ريسمانى در پاى او بسته به زمين مى‌كشيد و مى‌فرمود: كه مى‌خرد

افتاده است) بدر صغرى مرغزار و چشمه اى بود مربوط به بنى‌كنانة و در جاهليت بازار خريد و فروش بوده. رسول خدا صلی الله علیه و آله فرمود: آرى وعده گاه ما همان

توقّعات اهل كفر و نفاق عمل نفرمايد چنانچه در اوّل سوره گذشت و اعتنا نكند بآزار و اذيّت لسانى و عملى آنها يا آزار و اذيّت نكند آنانرا و بقتل نرساندشان و

عن ابي عبد الله ع قال : امام صادق (ع) فرمود: اگر پنج درهم برگيرم و در اين بازار شما در آيم و خوراكى بخرم و چند تن از مسلمانان را گردش فراهم كنم، بهتر است

توقّعات اهل كفر و نفاق عمل نفرمايد چنانچه در اوّل سوره گذشت و اعتنا نكند بآزار و اذيّت لسانى و عملى آنها يا آزار و اذيّت نكند آنانرا و بقتل نرساندشان و

بزيد بن حارثه كلبى است كه پيغمبر صلّى اللّه عليه و اله و سلم قبل از بعثت در بازار عكاظ او را خريده بود و بعد از بعثت مسلمان شد و چون پدرش خبر دار شد بمكه آمد

را بطور فشرده نقل می‌کنیم. 1- پیامبر صلّی اللّه علیه و آله از مکّه به سوی بازار «عکاظ» در «طائف» آمد، تا مردم را در آن مرکز اجتماع بزرگ به سوی اسلام دعوت

هيچگونه‌ عذري‌ نميتوانند بياورند ‌که‌ ‌ما چون‌ امر تحصيل‌ و كارهاي‌ اداري‌ و بازار و كسب‌ ‌بما‌ فرصت‌ نميداده‌ ‌که‌ برويم‌ عقائد ‌خود‌ ‌را‌ تكميل‌ كنيم‌ و قرائت‌

امام صادق (ع) دوستى بود كه از او جدا نمى‏شد به هر جا كه مى‏رفت، و روزى در بازار كفش دوزان به همراه آن حضرت بود و پشت سرِ خود يك غلام سندى به همراه داشت،

از او ده سيئه. حضرت صادق عليه السّلام فرمود: چه باز ميدارد تاجرى را كه در بازار مشغول (بتجارت است) از اينكه چون (شب هنگام) بخانه باز ميگردد نخوابد تا يك

توقّعات اهل كفر و نفاق عمل نفرمايد چنانچه در اوّل سوره گذشت و اعتنا نكند بآزار و اذيّت لسانى و عملى آنها يا آزار و اذيّت نكند آنانرا و بقتل نرساندشان و

توقّعات اهل كفر و نفاق عمل نفرمايد چنانچه در اوّل سوره گذشت و اعتنا نكند بآزار و اذيّت لسانى و عملى آنها يا آزار و اذيّت نكند آنانرا و بقتل نرساندشان و

توقّعات اهل كفر و نفاق عمل نفرمايد چنانچه در اوّل سوره گذشت و اعتنا نكند بآزار و اذيّت لسانى و عملى آنها يا آزار و اذيّت نكند آنانرا و بقتل نرساندشان و

«می‌گویند: آری!» با هم بودیم (قالُوا بَلی). در همه جا با هم بودیم، در کوچه و بازار، در سفر و حضر، گاه همسایه هم بودیم، و یا حتی گاه در یک خانه زندگی می‌کردیم،

و آله را به هنگام نماز جمعه رها کردند و برای خرید از قافله تازه وارد به بازار شتافتند شدیدا مورد ملامت قرار داده، می‌گوید: «هنگامی که آنها تجارت یا سرگرمی

اقتصاد و تجارت در جزیرة العرب (حرمًا ءامنًا یجبى إلیه ثمرت کلّ شىء) ۱۶ - بازار تجارت در مکه، در تمام فصول سال رونق داشت. (یجبى إلیه ثمرت کلّ شىء) با توجه

خوش در رد سؤال و مغفرت الهى بسبب آن براى رد كننده بهتر است از صدقه متعقب بآزار و خداوند احتياج بچنين صدقه ندارد و بى‌نياز از آنست و با آنكه چنين صدقه دهنده

مردى گذشت كه متاعى براى فروش آورده بود به او فرمود: بر تو باد به اوّلين بازار (يعنى مواظب باش اوّلين مشتريت را ردّ نكنى).

و صافى و رازى- مروى است در عهد عمر خطاب قدامة بن مطعون خمر خورده، مست به بازار آمده بود. او را گرفتند نزد عمر آوردند. پرسيد چرا خمر خوردى. گفت: خدا فرمايد

اول‌ اسلام‌ ‌از‌ كجا ‌براي‌ ‌او‌ فراهم‌ ميشد. جواب‌‌-‌ اولا ‌ما نميخواهيم‌ بازار جواهر فروشان‌ برويم‌ و انگشتر ‌علي‌ (ع‌) ‌را‌ بفروشيم‌ فرض‌ كنيد يك‌ فلس‌

عن ابي عبد الله ع : حلبى گويد: از امام صادق عليه السّلام سؤال شد: مردى از بازار لباسى براى مشترى با شرط خيار فسخ مى‏خرد و از مشترى منفعت مى‏ستاند. فرمود:

و قال ابو جعفر الباقر ع : و امام باقر عليه السّلام فرمود: حجّ و عمره دو بازار از بازارهاى آخرتند، كه ملازم آن دو از ميهمانان خداى عزّ و جلّ ميباشد، و اگر

دستگير مى‏كرد اگر غريب بود او را به محلّش مى‏فرستاد و اگر بازارى بود به بازار، آن وقت دستور مى‏فرمود كه او را بگردانند و معرّفى كنند به عملش، سپس چند روز

توقّعات اهل كفر و نفاق عمل نفرمايد چنانچه در اوّل سوره گذشت و اعتنا نكند بآزار و اذيّت لسانى و عملى آنها يا آزار و اذيّت نكند آنانرا و بقتل نرساندشان و

شده و ظاهرا اعمّ است چون حسود ممكن است بچشم زدن اعمال حسد نمايد و ممكن است بآزار و اضرار ديگرى بپردازد و در مجمع فرموده روايت شده كه پيغمبر صلّى اللّه عليه

توقّعات اهل كفر و نفاق عمل نفرمايد چنانچه در اوّل سوره گذشت و اعتنا نكند بآزار و اذيّت لسانى و عملى آنها يا آزار و اذيّت نكند آنانرا و بقتل نرساندشان و

نعلين (و كفش) خود را پينه زند، و جامه‏اش را وصله كند، و متاعش را (كه مثلا از بازار ميخرد) خودش بخانه برد از تكبر بركنار است. (و اينها نشانه آنست كه مرد متواضعى

بازارى است كه مى‏توانم متاعم را بفروشم، و چون مى‏ترسم در روز معيّن نرسم و بازار از دست برود و زيان ببينم لذا شرط كرده‏ام كه اگر تا روز معيّن مرا نرساند براى

برسانند و ديگر هيچ كدام جرأت نكنند كه پيش آيند. عوج آنها را وا گذاشت. به بازار آمدند، هر خوشه انگور را كمتر از پنج نفر نتوانستى برداشت، و پنج نفر در پوست

ميپردازد تا از احوال مردم مطّلع شود، سوّم تاجرى كه جهت انجام امور تجارى خود از بازار شهرى به بازارى ديگر ميرود، چهارم چوپان كه به مقتضاى حرفه خود بدنبال گوسفندان

جعفرى از بنده صالح خدا يعنى موسى بن جعفر عليهما السّلام پرسيد: شخصى وارد بازار مى‏شود و جبّه پوستينى ميخرد و نميداند اين پوستين از حيوانى تهيّه شده كه آن

را به خطر مى اندازد و خدمتگذاران را دلسرد مى كند. ۳ - اعتماد بر غير علم ، بازار شايعات و شايعه سازان را داغ و پررونق مى كند. ۴ - پيروى از غير علم ، روحيه

شده و ظاهرا اعمّ است چون حسود ممكن است بچشم زدن اعمال حسد نمايد و ممكن است بآزار و اضرار ديگرى بپردازد و در مجمع فرموده روايت شده كه پيغمبر صلّى اللّه عليه

كردم: قربانت ما شيعيان، در انتظار ظهور دولت حقّه هستيم تا جايى كه دست از بازار خود شستيم و بسا كه برخى از ما گدايى كنند. امام در پاسخ فرمود: آرى، بخدا كه

خبر است: طغيان و تعدى آنها به حدى رسيد كه در يك بامداد هفتاد پيغمبر را در بازار بكشتند و همان روز در وقت نماز ديگر در همان مكان تره مى‌فروختند. نكته: اين

پاى كردند و پيامبر صلّى اللَّه عليه و آله و سلّم به راه افتاد تا همگى به بازار روغن فروشان رسيدند و ناگاه ديدند كه در دكان مرد كسى نيست. حضرت صلّى اللَّه

ادعا كرده ام كه من فرشته ام كه اينطور سرزنشم مى كنيد و غذا خوردن و رفتن به بازار را به منظور كار و كسب دليل بر بطلان شريعت و دينم مى گيريد؟. « ان اتبع الا

فَأَمَّا مَا رَوَاهُ‏ سَأَلْتُهُ عَنْ مَاءِ اَلْحَمَّامِ فَقَالَ اُدْخُلْهُ بِإِزَارٍ وَ لاَ تَغْتَسِلْ مِنْ مَاءٍ آخَرَ إِلاَّ أَنْ يَكُونَ فِيهِ جُنُبٌ أَوْ

جَالِساً فَسُئِلَ عَنْ رَجُلٍ يُحْرِمُ فِي ثَوْبٍ فِيهِ حَرِيرٌ فَدَعَا بِإِزَارٍ قُرْقُبِيٍ‏ فَقَالَ أَنَا أُحْرِمُ فِي هَذَا وَ فِيهِ حَرِيرٌ

لاَ يَنْبَغِي أَنْ تَتَوَشَّحَ بِإِزَارٍ فَوْقَ اَلْقَمِيصِ إِذَا أَنْتَ صَلَّيْتَ فَإِنَّهُ مِنْ زِيِ‏ اَلْجَاهِلِيَّةِ

رَوَاهُ‏ فِي اَلْحَائِضِ مَا يَحِلُّ لِزَوْجِهَا مِنْهَا قَالَ تَتَّزِرُ بِإِزَارٍ إِلَى اَلرُّكْبَتَيْنِ وَ تُخْرِجُ سُرَّتَهَا ثُمَّ لَهُ مَا فَوْقَ اَلْإِزَارِ

عَنِ اَلْحَائِضِ مَا يَحِلُّ لِزَوْجِهَا مِنْهَا قَالَ تَتَّزِرُ بِإِزَارٍ إِلَى اَلرُّكْبَتَيْنِ وَ تُخْرِجُ سُرَّتَهَا ثُمَّ لَهُ مَا فَوْقَ اَلْإِزَارِ

كند ديگر آن آزادى و استراحت و آرامش وجود نخواهد داشت و مبدل به محيط كوچه و بازار مى شود. به همين دليل هميشه در ميان انسانها مقررات ويژه اى در اين زمينه بوده

خانواده به خطر مى افتد، و محيطى از سوء ظن و بدبينى بر جامعه حكم فرما مى شود، بازار شايعه سازان داغ ، و همه پاكدامنان در اذهان لكه دار مى گردند. اينجا است كه