نتایج جستجو

آیات شامل این کلمه وهب‌ (۲۵ بار) إِن نَفْسَهَا مُؤْمِنَة لِلنّبِي امْرَأَة وَ أَرَاد مَعَک النّبِي هَاجَرْن أَن اللاّتِي يَسْتَنْکِحَهَا خَالِصَة خَالاَتِک

آیات شامل این کلمه ف‌ (۲۹۹۹ بار) وهب‌ (۲۵ بار) مِن وَ عَاقِرا لِي امْرَأَتِي لَدُنْک کَانَت يَرِثُنِي وَلِيّا وَرَائِي يَرِث الْمَوَالِي خِفْت إِنّي در

میان این دو، از دیدگاه یک مسلمان راستین صحیح نیست، هر دو «هبه» او مى باشند. وهب‌ (۲۵ بار) يَشَاء لِمَن وَ إِنَاثا مَا يَهَب يَخْلُق الذّکُور أَو الْأَرْض

لعل نفق الا ه امن لا ى کتب فى عبد کون قصص حقق ليس قد صبر ک اخذ قول وفى ائى وهب داود نذر هدى هو حيى حدث شرح فلح جناح اوى عهد علم زيغ عبر خير يدى وعد وحد فرى

بر خدا غلبه كند نعوذباللَّه. اسحاق ه ل نا ابراهيم ما جعل من اسباط اسماعيل وهب اول ها کلل قول على يا انن بنو کون اتى ک نبو ى عيسى علم هم هدى اذ فى ان اهل

هدى لقى حسن رود کثر جىء وحى اخذ رئى امر نفق او دخل تبع بلغ اول حسب صلح ام وهب ليس فرق رحم

الله اخذ لم يا عيسى عشو وله صدق زکريا حسن هم جعل کتب بکر الياس جزى کلم ان وهب کلل سبح انن ذلک قوى زوج غلم اسماعيل اتى هارون الى قبل اليسع موسى يونس يوسف

اسلامى راه يافته كه ريشه آن به وَهَب بت مُنَبِّه مى‏رسد و كعب الاحبار يهودى بر آن صحّه گذاشته است. لازم است به آن اشاره شود. وهب بن منّبه گويد: عبداللّه بن

کثر قول ندى ندو وجه ائى فتن خرر فرق وحى هل جهنم کلل لم شرک سوى عند الا خلد وهب دبب شىء علم عذب لعن بين ترک يا رجع حشر مسس کذب ضلل قوم الى خبو شرر اول نور

از عكرمه نقل كرده: رّس چاهى است كه آنها پيامبر خود را در آن دفن كردند. از وهب نقل كرده اصحاب رّس قوم شعيب است و ايضاً گفته‏اند شهرى است در يمامه و چاهى

«المَغضُوب‌ِ عَلَيهِم‌» شمرده‌ ‌شده‌ چنانچه‌ ‌از‌ كافي‌ ‌از‌ معاوية ‌بن‌ وهب‌ ‌از‌ حضرت‌ صادق‌ ‌عليه‌ السّلام‌ روايت‌ كرده‌ ‌که‌ فرمود «المغضوب‌ ‌عليهم‌

إِسْمَاعِيل مَنَامِک عَن مِن قَلِيلا حَي الْکِبَر مَن عَلَى ذُرّيّتِي لِي يَحْيَى وَهَب در حال بارگیری...

مع مرء انن علم اللاتى حلل امن ليس ملک لم نا خلد سئل ى شهد وعظ يمن نور کون وهب غيب عمم جناح کيد رغب نفس نبو تلو جنح الى

نوش عرش وصف عذب طالوت فى مثل قرب رزق رهب نفس کتب نبو جىء کهل رسل اتى کفر وهب دون جهنم ليت حصر مهد خوى بعث بلغ بين وقى سود مرء

لیست کلمات مشتق شده در حال بارگیری... يعقوب ه ل ابراهيم نا من اسماعيل على ما وهب انن اسباط ب جعل ک نبو قول ربب کلل اله ى ها ف ابو بشر عبد علم الى اتى صلح کون

نعم رعب قمر عرض ذلک خلق زيد ثم قطر ابو شمس متع فعل غفر هى شىء علم لم لقى وهب نهر بعث جمع طلع نا ردد وصد قلل

نگه دارى چیزى او را خسته نمى کند و هیچ چیز از او مخفى نیست». ۱۳ - «قال وَهْب بن وَهْب القرشى سمعت الصادق(ع) یقول: قدم وفد من أهل فلسطین على الباقر(ع) ...

«المَغضُوب‌ِ عَلَيهِم‌» شمرده‌ ‌شده‌ چنانچه‌ ‌از‌ كافي‌ ‌از‌ معاوية ‌بن‌ وهب‌ ‌از‌ حضرت‌ صادق‌ ‌عليه‌ السّلام‌ روايت‌ كرده‌ ‌که‌ فرمود «المغضوب‌ ‌عليهم‌

کبر قد بلغ ذلک عتو ل قرب عظم کفر يوم سوء اله وله الله نوق عطو غلم کيف ربب وهب کذب دمدم صبح امن عن صحب سقى ندى على ندم ولى الذى امر ن متع ورى فى نذر ندو

وقى جرم برک ذا عرف فتن يوم رزق بشر طغو جمع خلص کرس فضل بهج فى ايى خول بصر وهب لوط ذوق دنو

بَلَغَنِي إِسْمَاعِيل عِنْدَک يَبْلُغَن بَلَغْت أَن أَو تُبَشّرُون قَالُوا وَهَب بَشّرْنَاک کِلاَهُمَا إِمّا إِسْحَاق ذُرّيّة غُلاَم الثّمَرَات عَاقِر ضُعَفَاء

الْأَبْصَار إِنّا نُوحا الّتِي عِيسَى ظَالِم أَن أَوْحَيْنَا کَافِرُون تِلْک وَهَب ذُرّيّتِه هُودا کَمَا بَعْدِه نَصَارَى إِلٰهَک امْرَأَتُه أَيّوب بِاللّه

به سوى بنى اسرائيل مى‏آوردند با الهام ملائكه آن را مى‏آوردند و از طبرى از وَهَب بن مُنَبِّه نقل مى‏كند كه به دو گاو حامل تابوت، چهار ملك مُوَكَلّ بودند و

از عكرمه نقل كرده: رّس چاهى است كه آنها پيامبر خود را در آن دفن كردند. از وهب نقل كرده اصحاب رّس قوم شعيب است و ايضاً گفته‏اند شهرى است در يمامه و چاهى

عمل اله حمل امن کون وله ى ا لا الک حرم ليس صلح ثنى مثل حرر حظظ وسم حيى سمو وهب بعض اول دعو کلل ن الذين عفو نطف تلک نبء دخل نسو وحد ک بين سعى بنو قدر فى ذلک

عسر شرر الا ثم حقق ا اذن ذوق يدى بغى اما رئى هدى ذکر سوع توب فوق رسل على وهب خصم اخر بين فتن ى کتب عمل عذب

يك‌ قسمت‌ ‌در‌ صلب‌ ‌عبد‌ اللّه‌ و رحم‌ پاك‌ آمنه‌ جلد 13 - صفحه 639 بنت‌ وهب‌، و يك‌ قسمت‌: ‌در‌ صلب‌ ابي‌ طالب‌ ‌در‌ رحم‌ پاك‌ فاطمه بنت‌ اسد ‌از‌ قسمت‌

ان دعو نا عبد عيسى زکريا هنالک عند الياس حسب ى بشر هنا غير هارون غمم جعل وهب رزق موسى يعقوب رحم ل اسماعيل غلم صلح شىء اول ذکر يوسف سمو ايوب خفى اهل لا

هَذَا هَوَاء وَاحِد وَرَائِه وَعَدَکُم وَعَدْتُکُم وَعِيد وَعْد وَعْدِه وَهَب وَيْل وُجُوهَهُم يَأْت يَأْتِي يَأْتِيه يَأْتِيهِم يَأْتِکُم يَبْغُونَهَا

بياورند سپس اين آيه نازل گرديد. از ابن عباس روايت كنند: كه رافع بن خزيمة و وهب بن زيد به رسول خدا صلى الله عليه و آله گفتند: كتابى را از آسمان براى ما بياور

عدّه‌اي‌ ‌در‌ كمين‌ داشته‌ باشند ‌که‌ ‌در‌ موقع‌ جنگ‌ حمله‌ كنند. عمر ‌بن‌ وهب‌ ‌را‌ ‌که‌ بسيار شجاع‌ ‌بود‌ روانه‌ كردند اطراف‌ لشگر اسلام‌ گردشي‌ كرد و

قرآن به كار رفته است. در تفسير عياشى دو حديث از محمد بن مسلم و معاوية بن وهب از حضرت صادق عليه السلام نقل شده كه مغضوب عليهعم را به يهود و ضالّين را به

قرآن به كار رفته است. در تفسير عياشى دو حديث از محمد بن مسلم و معاوية بن وهب از حضرت صادق عليه السلام نقل شده كه مغضوب عليهعم را به يهود و ضالّين را به

مبارکاً...»، یعنى خدا مرا تعلیم دهنده و ادب آموز قرار داد». ۱۵- «معاویة بن وهب قال: سألت أباعبداللّه(ع) عن أفضل ما یتقرّب به العباد إلى ربّهم و أحب ذلک إلى

ربّى حکمًا و جعلنى من المرسلین) برداشت یاد شده بدان احتمال است که تفریع «وهب» بر «ففررت» اشاره به تأثیر جدایى موسى(ع) از دستگاه فرعون در شایستگى وى براى

«يا محمد صلّى اللّه عليه و اله» و مراد آل يس، اهل بيت آن حضرت است. «5» 6- وهب بن نافع از طريق اهل سنت از كادح از حضرت صادق عليه السلام، فرمود: از حضرت على

مفسّرين‌ ‌که‌ حضرت‌ ‌در‌ منزل‌ شوهر خواهر امير المؤمنين‌ بهيرة ‌إبن‌ ابي‌ وهب‌ مخزومي‌ ‌در‌ حالت‌ خواب‌ بوده‌ ‌که‌ جبرئيل‌ بابراق‌ و ميكائيل‌ و اسرافيل‌

منقول از على ابراهیم چنین آمده که این آیه درباره ابوذر و ابوخثیمه و عمیرة بن وهب نازل شده که از دستور رسول خدا صلی الله علیه و آله در جنگ تبوک تخلف ورزیده

اسمعيل‌ و اسحق‌ ‌را‌ ‌با‌ عنايت‌ كرده‌ ‌بود‌ ميگويد: الحَمدُ لِلّه‌ِ الَّذِي‌ وَهَب‌َ لِي‌ عَلَي‌ الكِبَرِ إِسماعِيل‌َ وَ إِسحاق‌َ ‌الي‌ ‌قوله‌ رَبَّنَا اغفِر

را برمى‌داشت از صبح تا عصر يك ماه، و از عصر تا صبح يك ماه راه مى‌برد «1». وهب نقل نموده كه به ناحيه بغداد نوشته‌اى يافتند كه بعضى اصحاب سليمان نوشته بودند،

خندق تجسّس نمود و نهيب بمركب داد و از آن پرش نمود و در دنبال او هبيرة بن وهب و ضرار بن الخطاب هم باين عمل موفق شدند و امير المؤمنين عليه السّلام با چند

این روش جنگى از فکر یک نفر ایرانى تراوش نموده است. عمرو بن عبدود و هبیرة بن وهب و ضرار بن الخطاب به نزدیکى خندق آمدند. در این موقع رسول خدا صلى الله علیه

را دستگير كنند. عتبة بن ربيعه گفت: آيا مدد و كمينشان را نبينى. پس عمير بن وهب را فرستاده طواف عسكر پيغمبر صلّى اللّه عليه و آله و سلّم و مراجعت نموده گفت:

‌در‌ سوره ابراهيم‌ ميفرمايد ‌از‌ قول‌ ابراهيم‌: الحَمدُ لِلّه‌ِ الَّذِي‌ وَهَب‌َ لِي‌ عَلَي‌ الكِبَرِ إِسماعِيل‌َ وَ إِسحاق‌َ‌-‌ ‌الي‌ ‌قوله‌‌-‌ رَبَّنَا

آدرس: احمد بن محمد عن البرقي عن وهب بن وهب عن ابي عبد الله ع قال :

آدرس: تهذيب الاحكام، جلد ۱۰، كِتَابُ الدِّيَات و روي وهب بن وهب عن جعفر عن ابيه ع انه كان يقول :

آدرس: الاستبصار فيما اختلف من الاخبار، جلد ۴، کتاب الحدود و روي وهب بن وهب عن جعفر عن ابيه انه كان يقول :

آدرس: احمد بن محمد عن محمد بن خالد عن ابي البختري وهب بن وهب عن ابي عبد الله عن ابيه عن علي ع انه قال :

يحضره الفقيه، جلد ۳، كِتَابُ النِّكَاح روي وهب بن وهب عن جعفر بن محمد عن ابيه ع قال قال علي ع : وهب بن وهب (ابو البخترى) از امام صادق از پدرش امام باقر

الْمَمْلُوكِ وَ الْمُكَاتَب و في روايه وهب بن وهب القرشي عن الصادق ع عن ابايه عن علي ع قال : و در روايت وهب بن وهب قرشى از امام صادق از پدرانش از امام‏علىّ