نتایج جستجو

آیات شامل این کلمه نمل‌ (۴ بار) مورچه. دراقرب الموارد گويد: نمله به مذكر و مونث گفته مى‏شود [نمل:17-19]. يعنى براى سليمان لشكريانش از جن و انس و پرندگان

آیات شامل این کلمه نمل‌ (۴ بار) مورچه. دراقرب الموارد گويد: نمله به مذكر و مونث گفته مى‏شود [نمل:17-19]. يعنى براى سليمان لشكريانش از جن و انس و پرندگان

مشتق شده در حال بارگیری... منع و حبس. «وَزَعَهُ عَنِ‏الْاَمْرِ: وَحَبَسَهُ» [نمل:17]. براى سليمان لشكريانش از جن و انس و پرنده جمع شدند و آنها از تفرق باز

مِن‌َ الجِن‌ِّ وَ الإِنس‌ِ وَ الطَّيرِ‌-‌ نمل‌ آيه 20‌-‌ ‌حتي‌ زبان‌ مورچه‌ ‌را‌ ميدانست‌ ‌که‌ ‌در‌ همان‌ سوره نمل‌ ميفرمايد قالَت‌ نَملَةٌ‌-‌ ‌الي‌ ‌قوله‌‌-‌

تکرار در قرآن: ۱(بار) لیست کلمات مشتق شده در حال بارگیری... خنده جزئى(لبخند) [نمل:19]، در اثر دانستن كلام مورچه از شادى لبخند زد. معنى آيه در (ضحك) ديده شود

‌باشد‌ ‌که‌ ميفرمايد (‌قال‌‌به‌فِي‌ تِسع‌ِ آيات‌ٍ إِلي‌ فِرعَون‌َ وَ قَومِه‌ِ) نمل‌ آيه 12. (فَكَذَّب‌َ) تمام‌ ‌آنها‌ ‌را‌ حمل‌ بسحر كرد حتّي‌ بسحره‌ ‌گفت‌ (إِنَّه‌ُ

بر شما سرانگشتان بجوند. در مجمع گفته: اصل آن از نمل است سرانگشت تشبيه شده به مورچه در كوچكى و حركت. نمل (بروزن كتف) سخن چين را گويند كه اقوال را در پنهانى

«وَ حُشِرَ لِسُلَيمان‌َ جُنُودُه‌ُ مِن‌َ الجِن‌ِّ وَ الإِنس‌ِ وَ الطَّيرِ» نمل‌ آيه 17. و طائفه جن‌ ‌هم‌ دو دسته‌ بودند مؤمنين‌ جن‌ّ و كفار جن‌ ‌که‌ تعبير

السلام» در سوره نمل آمده است. در حالات سليمان و در «خباء» ذكر آن گذشت ولى در اينجا همه آنچه در باره آن است نقل و مختصرا بررسى مى‏شود: [نمل:20-21]. و سليمان

گناهى را شامل مى شود، در سوره «عنکبوت» کنایه از «همجنس گرایى» است. و در سوره «نمل» منظور همجنس گرایى و عمل ننگین «لواط» است. فحش‌ (۲۴ بار) كار بسيار زشت. دقت

اى از آن دانسته اند، ظاهر قرآن مجید در داستان «سلیمان» و «هدهد» در سوره «نمل» نیز نشان مى دهد که «سبأ» نام مکانى بوده است، آنجا که مى گوید: وَ جِئْتُکَ

‌در‌ موقعي‌ ‌که‌ عصي‌ اژدها شد ميفرمايد وَلّي‌ مُدبِراً وَ لَم‌ يُعَقِّب‌ نمل‌ ‌آيه‌ 10 و آيات‌ ديگر. ‌بعد‌ ‌ذلک‌ ‌بعد‌ ‌از‌ عهد و ميثاق‌ محكم‌ فَأُولئِك‌َ

لاحق شدند، آخرى‏ها درباره اوّلى‏ها گويند: خدايا اينها ما را گمراه كردند. [نمل:66] علم‏شان درباره آخرت قطع شده. در الميزان مى‏گويد: تدارك آن است كه اجزاء

نمل‏ [نمل:17-19]. آيات بعدى صريح است در اينكه رسيدن سليمان به وادى نمل در لشكر كشى به سباء بود كه هدهد وضع آنها را به وى گزارش كرد. درباره وادى نمل گفته‏اند:

متنبه شده و به سوى خداى مهربان رو آورند چنانكه از آيه 46 نمل روشن مى‏شود. سرانجام از آيه 46 نمل روشن مى‏شود. سرانجام صاعقه شديدى بر آن‏ها باريدن گرفت و

قصر. و هر بنا عالى (اقرب) [غافر:36]. مراد از آن در آيه بناى مدتفع است. [نمل:44]. به او گفته شد وارد قصر شو چون آن را ديد گمان بر آبى عميق است. اصل صرح

تکرار در قرآن: ۶(بار) لیست کلمات مشتق شده در حال بارگیری... شكستن. [نمل:18] وارد مساكن خويش شويد تا شما را سليمان و لشگريانش در هم نشكنند.(پايمال نكنند)

پروردگارشان مشرك مى‏شوند. [نمل:44]. چون آن كاخ را ديد گمان كرد آب وسيعى است هر دو ساق خود را عريان كرد و لباس از ساقهايش بالا زد. [نمل:62]. يا كيست آنكه مضطر

‌که‌ اواخر بعثت‌ ‌بود‌ ‌تا‌ آخر عمر ‌از‌ نفاق‌ ‌خود‌ برنگشتند. 1‌-‌ سوره‌ نمل‌ ‌آيه‌ 14 (منكر ‌آن‌ شدند ‌در‌ صورتي‌ ‌که‌ ‌در‌ دلشان‌ ‌آن‌ ‌را‌ يقين‌ داشتند)

است كه بر خلاف آنچه درك مى‏كنند كار انجام مى‏دهند، نظير اين آيه است آيه [نمل:55] يعنى خود را به بى اعتنائى مى‏زنيد. اينگونه جهالت‏ها همه توأم با علم اند

اسماء حسنى توأم است مثل «حَكيم» در دو آيه فوق و مثل [ابراهيم:1]، [شعراء:9]، [نمل:78]، [ملك:2]، [ص:9]. و نظائر آن. اينها ظاهراً براى فهماندن اين حقيقت است كه

نظام خاص. وزع‌ (۵ بار) منع و حبس. «وَزَعَهُ عَنِ‏الْاَمْرِ: وَحَبَسَهُ» [نمل:17]. براى سليمان لشكريانش از جن و انس و پرنده جمع شدند و آنها از تفرق باز

سوره توبه بِسْمِ اللّهِ الرَّحْمنِ الرَّحيمِ آمده است و يك بار نيز در سوره نمل در نامه سليمان به قوم سباء ذكر شده على هذا مجموعاً صد و چهارده بار در قرآن

‌که‌ ‌اگر‌ انكار كرد مشمول‌ وَ جَحَدُوا بِها وَ استَيقَنَتها أَنفُسُهُم‌ (نمل‌ ‌آيه‌ 14) ميشود. چهارم‌. تسليم‌ جميع‌ افعال‌ الهي‌ تكويني‌ و تشريعي‌ ‌از‌

آیات شامل این کلمه ذا (۲۵۸ بار) ک‌ (۱۴۷۸ بار) ه‌ (۳۵۷۶ بار) هکذا (۱ بار) [نمل:42]. چون آن زن آمد گفته شد: آيا اينطور است تخت تو؟ گفت: گويى همانست. أَ عَرْشُک

بد زدن است [يس:18]. تاء را در طاء ادغام كرده و به اولش همزه مى‏آورند مثل [نمل:47]. طيره به معنى فال بد است. راغب گويد: اصل تطيّر در فال زدن با پرندگان است

ترا موسي‌ سحر شده‌اي‌ و نظير ‌اينکه‌ ‌آيه‌ ‌در‌ بيان‌ آيات‌ موسي‌ ‌در‌ سوره نمل‌ ‌آيه‌ 12 ‌است‌‌قال‌‌به‌ فِي‌ تِسع‌ِ آيات‌ٍ إِلي‌ فِرعَون‌َ وَ قَومِه‌ِ وَ

آیات شامل این کلمه جمد (۱ بار) جامد. بى حركت. در اقرب الموارد هست [نمل:88] كوهها را بينى و بى حركت ميپندارى ولى چون رفتن ابرها همى روند، كا رخداست كه همه

لئامت است پس كريم به معنى سخى است چنان كه در دو كتاب فوق و اقرب الموارد آمده [نمل:40]. همانا پروردگار من بى نياز و سخاوتمند است. در مصباح فيومى و اقرب الموارد

خوردن. [حج:5]. چون باران را بر زمين نازل كنيم تكان مى‏خورد و بالا مى‏آيد. [نمل:10]. و اينكه عصايت را بيانداز و چون انداخت، ديد عصا حركت مى‏كند گوئى مارى

لیست کلمات مشتق شده در حال بارگیری... على قول يوم کم اذا ظلم عسر ه خلو کفر نمل امن غيظ يدى من کون لقى يا ل ليت موت رحم ن ب ى کلل

آیات شامل این کلمه حطم‌ (۶ بار) کم‌ (۲۲۹۱ بار) نن‌ (۲۴۱ بار) شكستن. [نمل:18] وارد مساكن خويش شويد تا شما را سليمان و لشگريانش در هم نشكنند.(پايمال نكنند)

خواه از غير آنها. [نساء:127]. در اينجا درباره احكام دينى است [يوسف:43]. [نمل:32]. در اين دو آيه و نظير آنها درباره غير احكام است طبرسى رحمه‏اللَّه آن را

ولی معنى اول موافق سياق است. تقطيع: براى كثرت و مبالغه است [مائده:33]. * [نمل:32]. قطع امر تصميم در باره آن يعنى من به كارى تصميم نمى‏گيرم تا شما حاضر باشيد

معجزه او بود. در دو مورد آمده است يكى سوره [اسراء: ‏101-102]. و ديگرى در [نمل:12-13]. از اين چهار آيه روشن مى‏شود كه تمام آيات نه گانه را فرعون و قوم او

عَظِيم‌ٌ وَجَدتُها وَ قَومَها يَسجُدُون‌َ لِلشَّمس‌ِ مِن‌ دُون‌ِ اللّه‌ِ نمل‌ آيه 23 و 24 يك‌ طائفه‌ گاو پرست‌ ‌که‌ ‌در‌ هند ‌تا‌ امروز هستند يك‌ طايفه

فِي‌ السَّماوات‌ِ وَ الأَرض‌ِ الغَيب‌َ إِلَّا اللّه‌ُ وَ ما يَشعُرُون‌َ) نمل‌ آيه 66 و لكن‌ جواب‌ ‌آنها‌ اينست‌ ‌که‌ ‌اينکه‌ آيات‌ تقييد ‌شده‌ ‌به‌ آيه

معجزات‌ ‌که‌ ميفرمايد: ‌قال‌‌به‌فِي‌ تِسع‌ِ آيات‌ٍ إِلي‌ فِرعَون‌َ وَ قَومِه‌ِ نمل‌ آيه 12. فَتَوَلّي‌ بِرُكنِه‌ِ تولي‌ اعراض‌ ‌است‌ و ترك‌ قبول‌ و ركن‌ فرعون‌

مکث‌ (۷ بار) ماندن. توقف. اقامت. راغب ثَباتٌ مَعَ الْاِنْتِظار گفته است [نمل:22]. هدهد كمى درنگ كرد پس آمد و گفت: دانستم آنچه را كه ندانسته‏اى. [طه:10]

مکث‌ (۷ بار) ماندن. توقف. اقامت. راغب ثَباتٌ مَعَ الْاِنْتِظار گفته است [نمل:22]. هدهد كمى درنگ كرد پس آمد و گفت: دانستم آنچه را كه ندانسته‏اى. [طه:10]

وزن فلس) به رو انداختن است به قول راغب «اِسْقاطُ الشَّىْ‏ءِ عَلى وَجْهِهِ» [نمل:90]. در الميزان فرموده: نسبت كب بر وجوه مجاز عقلى است منظور اين است كه بر

این کلمه قوى‌ (۴۲ بار) نيرومندى. نیرو «قَوِىَ يَقْوَى قُوَّةً: ضدّ ضَعُفَ» [نمل:33]. گفتند: ما نيرومنديم. [بقره:63]. آنچه داده‏ايم محكم بگيريد و آن كنايه

ولی معنى اول موافق سياق است. تقطيع: براى كثرت و مبالغه است [مائده:33]. * [نمل:32]. قطع امر تصميم در باره آن يعنى من به كارى تصميم نمى‏گيرم تا شما حاضر باشيد

نظام فرو مى ریزد، و متلاشى و ویران مى گردد. تقن‌ (۱ بار) اتفاق: محكم كردن. [نمل:88]، كار خدا است چنان خدائى كه هر چيز را محكم كرده است. الّذِي کُل شَيْء اللّه

چنانكه نقل شد يعنى از اهل مدينه كسانى هستند كه بر نفاق عادت كرده‏اند. * [نمل:44]. مُمَرَّد به معنى صاف شده است و آن به معناى اولى مناسب است كه صاف شده

لئامت است پس كريم به معنى سخى است چنان كه در دو كتاب فوق و اقرب الموارد آمده [نمل:40]. همانا پروردگار من بى نياز و سخاوتمند است. در مصباح فيومى و اقرب الموارد

مکث‌ (۷ بار) ماندن. توقف. اقامت. راغب ثَباتٌ مَعَ الْاِنْتِظار گفته است [نمل:22]. هدهد كمى درنگ كرد پس آمد و گفت: دانستم آنچه را كه ندانسته‏اى. [طه:10]

از آن خبرى بياورم يا تكه‏اى از آتش كه شايد گرم شويد. همچنين است آيه 7 سوره نمل. نَاصِبَة خَاشِعَة نَارا عَامِلَة يَوْمَئِذ تُسْقَى حَامِيَة الْغَاشِيَة مِن

است. نحو [حجر:74]. مگر در آيه «مُمْطِرُنا» كه خواهد آمد. در آياتى نظير: [نمل:58]. مراد از «مَطَراً» كه نكره آمده مطر عجيب و مطر بخصوصى است كه همان سنگهاى

بلكه پاداش خواهد داد اين لفظ فقط يكبار در قرآن آمده است در آيات [بقره:152]. [نمل:40]. مراد از كفر ناسپاسى است ايضاً در [شعراء:19]. يعنى اى موسى كردى كارت را