نتایج جستجو

«یَسْتَفْتُونَکَ» در اصل، از مادّه «فتوى» و «فتیا» گرفته شده که به معناى پاسخ به مسائل مشکل است و از آنجا که ریشه اصلى این لغت «فَتى» به معناى جوان نورس مى باشد،

و استخراج آن از مدارک موجود، «استنباط» نامیده مى شود، خواه در مسائل فقهى باشد یا در مسائل فلسفى، سیاسى و علمى. نبط (۱ بار) ه‌ (۳۵۷۶ بار) در قاموس گفته:

گفته اند و به گفته مرحوم «علامه مجلسى»، در «بحار الانوار»، «جدال» بیشتر در مسائل علمى به کار مى رود. و نیز گاهى گفته شده که در «جدال»، هدف، تحقیر و عاجز کردن

نمى‏كند. اين مضمون پنج بار در قرآن مجيد تكرار شده و يك اصل كلى و مصدر هزاران مسائل فرعى است، دفعه ديگر به تعبير [طلاق:7]. آمده است. وله اله من الله ه شىء علم

آگاه و در اینجا به معناى آگاه از نیّت و عقیده است و به معناى کسى است که از مسائل دقیق آگاه است. خبر (۵۲ بار) وَ اللّه کَان تَعْمَلُون بِمَا إِن بَصِيرا لا

آسان است; زیرا در اصل از مادّه «قَصْد» است و مردم عادى قصد خود را متوجّه مسائل آسان مى کنند. قصد (۶ بار) اين كلمه و مشتقات آن در قرآن به معنى راست و متوسط

دروغین به دست مى آید). ولى ظاهر این است مفهوم آیه عمومیت دارد و همه این مسائل و غیر اینها را شامل مى شود; زیرا «باطل» که به معناى زایل و از بین رونده است،

«لهو» (سرگرمى) به هر کارى گفته مى شود که انسان را به خود مشغول داشته و از مسائل اصولى منحرف سازد. تعبیر به «لَهْو» در سوره «جمعه» اشاره به طبل و سایر آلات

«لهو» (سرگرمى) به هر کارى گفته مى شود که انسان را به خود مشغول داشته و از مسائل اصولى منحرف سازد. تعبیر به «لَهْو» در سوره «جمعه» اشاره به طبل و سایر آلات

دینى ۵ ۱; علماى دینى صدراسلام ۱۳; موقعیت اجتماعى علماى دینى ۱۳ مسائل عقیدتى: تفحص در مسائل عقیدتى ۱۱ مشرکان: پندار مشرکان ۲ مشرکان مکه: بینش مشرکان مکه ۱۳;

زندگى را به جاى حل و فصل مسائل مهم اجتماعى به خواست و مصلحت اندیشى پیامبر(ص) منوط کرده است، به دست مى آید که پرداختن به مسائل عمومى و اعمال سیاست هاى کلان

- در مسائل اعتقادى: «آمَنُوا و يَتَوَكَّلُونَ» - در مسائل اخلاقى: «يَجْتَنِبُونَ‌، يَغْفِرُونَ» - در مسائل اجتماعى: «شُورى‌ بَيْنَهُمْ» - در مسائل عبادى:

نمى‏كند. اين مضمون پنج بار در قرآن مجيد تكرار شده و يك اصل كلى و مصدر هزاران مسائل فرعى است، دفعه ديگر به تعبير [طلاق:7]. آمده است. وَ اللّه عَلِيم يَشَاء مَن

هم فیه یختلفون) این که قرآن به همه مسائل مورد اختلاف بنى اسرائیل نپرداخته است، مى تواند از آن جهت باشد که قرآن به مسائل ضرورى و مورد نیاز توجه داشته و اختلافات

(بدین امید که برخی از فرمانهای خدا را به خاطر آنان ترک کنی، و در بعضی از مسائل با ایشان همگام و همآهنگ شوی). دوست داشتند اگر (با آنان) نرمی کنی تا (با تو)

را در همین مرکز احساس می‌کنیم، نتیجه اینکه اگر در قرآن مسائل عاطفی به قلب (همین عضو مخصوص) و مسائل عقلی به قلب (به معنی عقل یا مغز) نسبت داده شده، دلیل آن

كتاب «ساختمان آينده انسان»، باز كردم و از آن استفاده نمودم، حيف كه اينگونه مسائل هر قدر تحقيق شود باز به طور كلى از ابهام خارج نمى‏شويم، در خاتمه بايد دانست

از ظلم و ستم در مسائل اقتصادیش نهفته است، اکنون که آنها به حکم اجبار به سراغ او آمده‌اند، چه بهتر که نبض اقتصاد کشور مصر، مخصوصا مسائل کشاورزی را در دست

برنامه‌ى دو استاد يا دو استاندار است كه در اصول مسائل علمى و سياسى، داراى جهت واحدى هستند، ولى در مسائل جزئى، به جهت تفاوت‌هاى فردى دانش آموزان يا شرايط

الْمَحْرُومِ» 9- دينِ جامع آن است كه هم به مسائل اجتماعى توجّه كند، «حَقٌّ مَعْلُومٌ لِلسَّائِلِ وَ الْمَحْرُومِ» و هم به مسائل اعتقادى. «الَّذِينَ يُصَدِّقُونَ

الْمَحْرُومِ» 9- دينِ جامع آن است كه هم به مسائل اجتماعى توجّه كند، «حَقٌّ مَعْلُومٌ لِلسَّائِلِ وَ الْمَحْرُومِ» و هم به مسائل اعتقادى. «الَّذِينَ يُصَدِّقُونَ

الْمَحْرُومِ» 9- دينِ جامع آن است كه هم به مسائل اجتماعى توجّه كند، «حَقٌّ مَعْلُومٌ لِلسَّائِلِ وَ الْمَحْرُومِ» و هم به مسائل اعتقادى. «الَّذِينَ يُصَدِّقُونَ

الْمَحْرُومِ» 9- دينِ جامع آن است كه هم به مسائل اجتماعى توجّه كند، «حَقٌّ مَعْلُومٌ لِلسَّائِلِ وَ الْمَحْرُومِ» و هم به مسائل اعتقادى. «الَّذِينَ يُصَدِّقُونَ

الْمَحْرُومِ» 9- دينِ جامع آن است كه هم به مسائل اجتماعى توجّه كند، «حَقٌّ مَعْلُومٌ لِلسَّائِلِ وَ الْمَحْرُومِ» و هم به مسائل اعتقادى. «الَّذِينَ يُصَدِّقُونَ

الْمَحْرُومِ» 9- دينِ جامع آن است كه هم به مسائل اجتماعى توجّه كند، «حَقٌّ مَعْلُومٌ لِلسَّائِلِ وَ الْمَحْرُومِ» و هم به مسائل اعتقادى. «الَّذِينَ يُصَدِّقُونَ

الْمَحْرُومِ» 9- دينِ جامع آن است كه هم به مسائل اجتماعى توجّه كند، «حَقٌّ مَعْلُومٌ لِلسَّائِلِ وَ الْمَحْرُومِ» و هم به مسائل اعتقادى. «الَّذِينَ يُصَدِّقُونَ

عیبها و نقصهاى خود را بشناسند و در رفع آن بکوشند. ۵- جریان اراده الهى در مسائل روانى، اجتماعى و تاریخى انسان، از طریق اسباب و علل طبیعى (نداولها بین النّاس

شما را به ناگفته‌ها و نانموده‌ها چه کار؟ مگر نه این است که) خداوند از این مسائل گذشته است (و پرسشهای قبلی شما را نادیده گرفته است و از مجازات اخروی آنها

شده، «سبأ» نام گرفته و همانند ديگر سوره‌هاى مكّى، بيشتر مباحث آن در مورد مسائل اعتقادى و خصوصاً مبدأ و معاد است. البتّه در ضمن داستان حضرت سليمان و برخورد

خداوند در زمينه‌ى مسائل جنگ، حكيمانه و بكارگيرى آنها رمز عزّت وپيروزى است. «وَ اللَّهُ عَزِيزٌ حَكِيمٌ» 11- دين اسلام نه تنها بى‌ارتباط با مسائل اجتماعى و دنيوى

مسئولان، بعضى از مطالبى را كه مى‌دانند، نبايد در اختيار عموم بگذارند. نظير مسائل اقتصادى، مانند: كمبود گندم و .... صداقت خوب است؛ ولى صراحت، همه جا مفيد نيست

لما تحکمون) ۴ - عهد و پیمان الهى، از مبانى و ملاک هاى داورى درباره معارف و مسائل دینى (أم لکم أیمن ... إنّ لکم لما تحکمون) از این که خداوند به مشرکان تعهدى

أَقِيمُوا الصَّلاةَ وَ ... 2- در اسلام، مسائل عبادى‌ «أَقِيمُوا الصَّلاةَ» و مسائل مالى‌ «آتُوا الزَّكاةَ» و مسائل سياسى و حكومتى‌ «أَطِيعُوا الرَّسُولَ»

موافق و مصدّق کتابهای پیشین (آسمانی)، و شاهد (بر صحّت و سقم) و حافظ (اصول مسائل) آنها است. پس (اگر اهل کتاب از تو داوری خواستند) میان آنان بر طبق چیزی داوری

الْمَحْرُومِ» 9- دينِ جامع آن است كه هم به مسائل اجتماعى توجّه كند، «حَقٌّ مَعْلُومٌ لِلسَّائِلِ وَ الْمَحْرُومِ» و هم به مسائل اعتقادى. «الَّذِينَ يُصَدِّقُونَ

ناچیزى از اموال خویش را انفاق مى کردند. ۴ - آسیب پذیرى شدید انسان، در حوزه مسائل مالى (انفاق) (فلاتزکّوا أنفسکم ... و أعطى قلیلاً و أکدى) برداشت یاد شده از

‌از‌ واجبه‌ و مندوبه‌ موقته‌ و ‌غير‌ موقته‌ و احكام‌ نماز و عوارض‌ ‌آن‌ و مسائل‌ ‌آن‌ بسيار ‌است‌ بايد يك‌ نماز بدون‌ عذر شرعي‌ ‌از‌ ‌او‌ فوت‌ نشود. وَ الَّذِين‌َ

أعتدنا لهم عذابًا ألیمًا) ۲- ایمان به آخرت، داراى اهمیتى ویژه در مجموعه مسائل اعتقادى است. (و أن الذین لایؤمنون بالأخرة) خداوند، بهره مندى مؤمنان از پاداش

أَقِيمُوا الصَّلاةَ وَ ... 2- در اسلام، مسائل عبادى‌ «أَقِيمُوا الصَّلاةَ» و مسائل مالى‌ «آتُوا الزَّكاةَ» و مسائل سياسى و حكومتى‌ «أَطِيعُوا الرَّسُولَ»

به پیامبر و پیشوایان -که قدرت تشخیص کافی دارند- بازگردانند، از ریشه‌های مسائل آگاه خواهند شد. و اگر فضل و رحمت خدا بر شما نبود، جز عدّه کمی، همگی از شیطان

مدينه نازل شده است. هفت آيه نخستين اين سوره، پيرامون موضوع طلاق و احكام و مسائل مربوط به آن است و به همين جهت نيز، «طلاق» نام گذارى شده است. بخش دوم سوره،

علم الهى هستند و از اين مرتبه تعبير بقدر مى‌نمايند مانند عالمى كه يك يك مسائل را در ذهن حاضر مى‌نمايد براى تدريس و بيان علم اول محقق است بتحقق ذات بلكه

مشركان بودند. «عَبَدْناهُمْ» جلد 8 - صفحه 444 4- سخن بدون علم (به خصوص در مسائل اعتقادى) محكوم است. «ما لَهُمْ بِذلِكَ مِنْ عِلْمٍ» 5- هر فرد و جامعه‌اى

الْيَتِيمَ‌ 4- ميان عقيده و عمل رابطه تنگاتنگ است. (مسائل جزئى مثل طرد يتيم را جزئى نگيريد كه گاهى از مسائل مهمى مثل تكذيب دين خبر مى‌دهد). يُكَذِّبُ بِالدِّينِ‌

الْيَتِيمَ‌ 4- ميان عقيده و عمل رابطه تنگاتنگ است. (مسائل جزئى مثل طرد يتيم را جزئى نگيريد كه گاهى از مسائل مهمى مثل تكذيب دين خبر مى‌دهد). يُكَذِّبُ بِالدِّينِ‌

الْيَتِيمَ‌ 4- ميان عقيده و عمل رابطه تنگاتنگ است. (مسائل جزئى مثل طرد يتيم را جزئى نگيريد كه گاهى از مسائل مهمى مثل تكذيب دين خبر مى‌دهد). يُكَذِّبُ بِالدِّينِ‌

آن است که ابزار اصلی شناخت انسان این سه می‌باشد، مسائل حسی را غالبا از طریق چشم و گوش درک می‌کند و مسائل غیر حسی را به وسیله نیروی عقل. تفسیر آیات ۱ - دستگاه

گفتاری است. چرا که این آیه بیانگر آزاداندیشی مسلمانان و انتخابگری ایشان در مسائل مختلف است. به مؤمنان اجازه می‌دهد سخنان دیگران را مطالعه و بررسی کنند و اهل

چنانكه امام سجّاد عليه السلام مى‌فرمايد: كه اگر يك آيه در قرآن نبود، تمام مسائل تا روز قيامت را به شما خبر مى‌دادم، پرسيدند: كدام آيه؟ حضرت فرمود: «يَمْحُوا

حَكَماً مِنْ أَهْلِها» 13- اسلام به مسائل شورايى وكدخدامنشى توجّه دارد. حَكَماً مِنْ أَهْلِهِ وَ ... أَهْلِها 14- همه مسائل را به قاضى و دادگاه نكشانيد، خودتان