نتایج جستجو

رده:خالق باغها رده:خالق درختان رده:خالقیت خدا رده:خداترسان در بهشت رده:خدا و عیب رده:خدا و نقص رده:خدمتکاران اخروى پیشگامان رده:خلقت چوب آتش زا رده:خوش اخلاقى

احکام:۳، ۴، ۵، ۶ اسماء و صفات: سمیع ۹ ; علیم ۹ افشاگران عیب: تهدید افشاگران عیب ۱۲ ; هشدار به افشاگران عیب ۱۲ افشاگرى: جایز ۵، ۶ ; سرزنش افشاگرى ۱ بدگویى: سرزنش

گونه عیب. ل‌ (۳۸۴۲ بار) محص‌ (۲ بار) خالص كردن. «مَحَصَ الشَّىْ‏ءَ: خَلَّصَهُ مِنْ كُلِّ عَيْبٍ» راغب گفته: اصل محص خالص كردن شى‏ء است از هر عيب. [آل عمران:141]

(بر وزن سیب) جمع «اشیب» به معناى «پیر» است، و در اصل از مادّه «شیب» (بر وزن عیب) و «مشیب» به معناى سفید شدن مو گرفته شده. شيب‌ (۳ بار) سفيد شدن موى همچنين

آیات شامل این کلمه «مَحِیْص» از مادّه «محص» به معناى رهایى از عیب و یا ناراحتى است. و از مادّه «حَیْص» (بر وزن حیف) به معناى بازگشت و عدول و کناره گیرى

«تحسّس» کوشش براى شنیدن سرگذشت اشخاص و اقوام است، اما «تجسّس» کوشش براى جستجوى عیب ها. وبعضى دیگر هر دو را به یک معنا دانسته اند. حسس‌ (۶ بار) ف‌ (۲۹۹۹ بار)

و از هر عیب و نقصی منزهش نشمرند با این که «او شکست ناپذیر، و حکیم است» (و هو العزیز الحکیم). تفسیر آیات ۱ - ساحت خداوند، منزّه و مبرّا از هر عیب و نقص است

چیز تواناست. آنچه در آسمان ها و آنچه در زمین است، خدا را [به پاک بودن از هر عیب و نقصی] می ستایند. فرمانروایی ویژه اوست، همه ستایش ها مخصوص اوست، و او بر

سوگند: آثار سوگند دروغ ۳ عذاب: تهدید به عذاب ذلت بار ۱; عذاب ذلت بار ۳ عیب جویى: آثار عیب جویى ۳ قرآن: پیشگوییهاى قرآن ۲ کافران: پیشگویى شکست کافران ۲; تهدید

برمى‌آيد، [اين‌] معجزه‌اى ديگر است، و دست به زیر بغل خود بر تا دستی بی‌هیچ عیب سپید و رخشان بیرون آید و این معجزه دیگر تو خواهد بود. و دستت را در گریبانت

آیه مى گوید: به هیچ وجه قرآن جاى تردید و شک نیست; زیرا از هر نظر کامل و بى عیب است، تواریخ و اخبار آن، همه صدق و احکام و قوانین آن همه عدل است. و نیز ممکن

الحسنی). و به همین دلیل از هرگونه عیب و نقص، منزه و مبراست، «و آنچه در آسمانها و زمین است تسبیح او می‌گویند» و او را از هر عیب و نقصی پاک می‌شمرند (یسبح له

گرداند و كافران را [به تدريج‌] نابود سازد. و تا آنکه اهل ایمان را (از هر عیب) پاک کند و کافران را نابود گرداند. و [نیز این پیروزی ها و ناکامی ها] برای

آنان درجاتی (مهم) نزد پروردگارشان است؛ و برای آنها، آمرزش و روزی بی‌نقص و عیب است. آنها مؤمن حقيقى هستند، و ايشان را نزد پروردگارشان منزلت‌ها و آمرزش و

است مشغولند. آنچه در آسمان ها و آنچه در زمین است، خدا را به پاک بودن از هر عیب و نقصی می ستایند، و او توانای شکست ناپذیر و حکیم است. خداوند را تسبيح گويند

و چه از نفوس بشر و دیگر مخلوقات که اینان از آنها آگه نیستند. منزّه [از هر عیب و نقصی] است آنکه همه زوج ها را آفرید از آنچه زمین می رویاند و از وجود خودشان

داده شود، سجده کنان به رو در می افتند و همراه با سپاس، پروردگارشان را از هر عیب و نقصی تنزیه می کنند در حالی که [از سجده و سپاس و تنزیه] تکبّر و سرکشی نمی

در آن برای اهل ایمان البته رحمت و یاد آوری و پندی خواهد بود. آیا [در قرآن عیب و نقصی می یابند؟ و] برای آنان کافی نبوده است که ما این کتاب را که [همواره]

كردن. «مَحَصَ الشَّىْ‏ءَ: خَلَّصَهُ مِنْ كُلِّ عَيْبٍ» راغب گفته: اصل محص خالص كردن شى‏ء است از هر عيب. [آل عمران:141]. تا خدا مؤمنان را از شوائب كفر و

زيرا پروردگار من آمرزنده مهربان است. و من (خودستایی نکرده و) نفس خویش را از عیب و تقصیر مبرّا نمی‌دانم، زیرا نفس امّاره انسان را به کارهای زشت و ناروا سخت

تنزیه او از هر عیب و نقص (اذکر ربک ... إن الذین عند ربک لا یستکبرون عن عبادته) ۸- تقرب به خدا در گرو پرستش او و منزه دانستن وى از هر عیب و نقص و سجده خالصانه

راجع‌ ‌به‌ ديه‌ و چه‌ راجع‌ ‌به‌ اخذ حق‌. ] (آیه 41)- یاری طلبیدن عیب نیست، ظلم کردن عیب است باز برای تأکید آیات گذشته، در زمینه انتصار، و مجازات ظالم، و

و باطن وارد بهشت می‌شوند که طبیعت بهشت طبیعت تکامل و خروج از هرگونه نقص و عیب است. تفسیر آیات ۱ - حوران بهشتى، در اوج زیبایى و کمال (إنّا أنشأنهنّ إنشاءً)

قدر، سراسر خیر و سلامتى است. (سلم هى) «سلام»; یعنى، سلامتى و پاک بودن از هر عیب (صحاح). خبر بودن آن براى «هى» - با آن که مصدر است - مبالغه در بیان سلامتى

خودتان عيب نگيريد، درجاى خود گفته شده مسلمانان از حيث دين به حكم يك پيكراند لذا عيب بر ديگران عيب بر خويشتن است. [همزه:1]. واى بر هر طعنه زن عيب ساز، لمّاز

ضرورت نیایش به درگاه خدا با توصیف وى به کمالات مطلق و تنزیه او از هر نقص و عیب (و للّه الأسماء الحسنى فادعوه بها) ۵- لزوم کناره گیرى از توصیف کنندگان خدا

نيزه... به طور استعاره در عيبگوئى و عيب گرفتن به كار مى‏رود (راغب). [توبه:12]. اگر پيمان خويش را شكستند و در دينتان عيب گرفتند با پيشوايات كفر بجنگيد. اين

کار مردم گمراه و آلوده به جایی می‌رسد که پاکی و تقوا در میان آنها بزرگترین عیب است، و ناپاکی و آلودگی افتخار! از این آیه استفاده می‌شود که این جمعیت فاسد،

صادق(ع) روایت شده که فرمود: ابراهیم با قومش مخالفت کرد و خدایان آنها را مورد عیب جویى خود قرار داد ... امام باقر(ع) فرمود: از معبودهاى آنان خرده گرفت «فنظر

در آیه شریفه، زندگى اخروى با رضایت مندى توصیف شده است; مى تواند اشاره به عیب و کاستى زندگى دنیوى داشته باشد. اصحاب یمین: خشنودى اخروى اصحاب یمین ۱; زندگى

دادند: «و بلند است مقام با عظمت پروردگار ما (از شباهت به مخلوقین، و از هرگونه عیب و نقص) و او هرگز برای خود همسر و فرزندی انتخاب نکرده است» (و انه تعالی جد

کار می‌کردند (و از آن کشتی کسب و ارتزاق می‌نمودند) خواستم چون کشتی‌ها (ی بی‌عیب) را پادشاه در سر راه به غصب می‌گرفت این کشتی را ناقص کنم (تا برای آن فقیران

آیات شامل این کلمه ذئم‌ (۱ بار) [اعراف:18] طبرسى فرمود: ذأم و ذيم به معنى عيب شديد است ولى راغب آنرامذمّت گفته است يعنى: فرمود از آن خارج شو در حالى كه

آیات شامل این کلمه عيب‌ (۱ بار) ها (۱۳۹۹ بار) نقص. آنچه از خلقت و وضع اصلى كم يا زياد است. [كهف:79]. خواستم آن را معيوب كنم. آن همان خرق و سوراخ كردن كشتى

سازش كنند. و از هر فرومايه كه بسيار سوگند ياد مى‌كند، پيروى نكن. (آن كه) عيب جوست و براى سخن چينى در جنب و جوش است. براى جلوگيرى از كارهاى خير اصرار مى‌ورزد،

سازش كنند. و از هر فرومايه كه بسيار سوگند ياد مى‌كند، پيروى نكن. (آن كه) عيب جوست و براى سخن چينى در جنب و جوش است. براى جلوگيرى از كارهاى خير اصرار مى‌ورزد،

سازش كنند. و از هر فرومايه كه بسيار سوگند ياد مى‌كند، پيروى نكن. (آن كه) عيب جوست و براى سخن چينى در جنب و جوش است. براى جلوگيرى از كارهاى خير اصرار مى‌ورزد،

سازش كنند. و از هر فرومايه كه بسيار سوگند ياد مى‌كند، پيروى نكن. (آن كه) عيب جوست و براى سخن چينى در جنب و جوش است. براى جلوگيرى از كارهاى خير اصرار مى‌ورزد،

[هود:84-85]، به نظر مى‏آيد كه مراد از «تَبْخَسُوا» تعييب اشياست يعنى بر متاع ديگران عيب نگيريد و آن چنان كه گفته شد نقصان كيفى است. وَ يَخَاف فَلا لا بِرَبّه رَهَقا

اضافه‌اش‌ نامند» و مانند سبّوح‌ و قدّوس‌ ‌که‌ دلالت‌ ‌بر‌ تنزيه‌ باري‌ ‌از‌ صفات‌ عيب‌ و نقص‌ دارد و ‌اينکه‌ صفات‌، صفات‌ ذاتيّه‌ و عين‌ ذات‌ ‌است‌ نه‌ زائد ‌بر‌

آمده و هم صفت مشبهه (اقرب) المنجد تصريح كرده: چون صفت مشبهه دلالت بر رنگ و عيب و زينت داشته باشد بر وزن افعل آيد مثل اسود، اعرج، ابلج. على هذا در آيه [بقره:187]

شده که از مردم عیب‌جوئى می‌کرد. عده اى گویند: درباره ولید بن مغیرة نازل گردیده، سدى گوید: درباره اخنس بن شریق نزول یافته که از پیامبر عیب جوئى می‌نمود و

وای بر هر کوشای در غیبت‌گویی (و) عیب‌جویی! آن کس که مالی گرد آوَرْد و بر شمردش‌. پندارد که مالش او را ماندگار کرده. هرگز (نه چنان است)! همواره در آتش خردکننده

را که برای خدا قائل شده بودند برای خود نیز قائل شوند و اصلا دختر برای آنها عیب و ننگ محسوب می‌شد! تفسیر آیات ۱- مشرکان دوران جاهلیت، معتقد به وجود دخترانى

پاکیزه بلندقدر و پاكيزه، که بلندمرتبه است و پاک داشته‌ بلندپايه و پاكيزه- از عيب و بيهوده و دروغ و از دستهاى شياطين- (نامه‌هائی که) فرا و بالا (از کلام بشر)

[هود:84-85]، به نظر مى‏آيد كه مراد از «تَبْخَسُوا» تعييب اشياست يعنى بر متاع ديگران عيب نگيريد و آن چنان كه گفته شد نقصان كيفى است. لا هم ه فى شىء ب من انس وزن قسط

قرآن آمده است [حشر:23]. [جمعه:1]. طبرسى فرموده: «اَاطَّاهِرُ مِنْ كُلِّ عَيْبٍ وَ نَقْصٍ وَ آفَةٍ اَلْمُنَزَّهُ عَنِ الْقَبائِحِ». ال طُوًى بِالْوَاد أَنَا

در مصباح آمده: «اَنْكَرْتُهُ اِنْكاراً» يعنى او را نشناختم. انكار به معنى عيب گرفتن و نهى كردن نيز آمده است. [نحل:83]. نگارنده گويد: انكار نوعى عدم قبول

در مصباح آمده: «اَنْكَرْتُهُ اِنْكاراً» يعنى او را نشناختم. انكار به معنى عيب گرفتن و نهى كردن نيز آمده است. [نحل:83]. نگارنده گويد: انكار نوعى عدم قبول

قرآن آمده است [حشر:23]. [جمعه:1]. طبرسى فرموده: «اَاطَّاهِرُ مِنْ كُلِّ عَيْبٍ وَ نَقْصٍ وَ آفَةٍ اَلْمُنَزَّهُ عَنِ الْقَبائِحِ». ال وَ بِرُوح أَيّدْنَاه