نتایج جستجو

عبارت است از گسترش و توسعه يافتن. [تكوير:18-17]. قسم به شب كه درآيد و قسم به صبح كه گسترش يابد نفس بدين معنى بر وزن فرس است كه در قاموس آن را وسعت و گسترش

شرب شرح شرر شرق شعب شفع شفق شقق شقو شقى شمخ شمس شمل شهد شهو شوى شىء شکر صبب صبح صبر صحب صحف صخخ صخر صدر صدع صدق صدى صرر صعد صفر صلح صلصل صلو صلى صور صيف ضحى

انن على ان شرک ربب وله من ى اذا کود نطح وقذ هوى لا اله ظنن ن نا خنق لو تلک صبح مول ها ولد الله اکل تبع هدى سبع ت لبس ک يمن عن نعم الذى خسر قتل الا غنى امن

کتب رئى عدو جهنم ذلکم کلل عذب اسحاق اخو يوم ان لبس اخذ کفر يا لوم هن رسل صبح مثل نحن ک حبب اذا حوط وحى نشء بين الا بئس غرب أما کظم ويل حصن ملک قوم عند

Javascript to function. و صبح و شام او را تسبیح گویید! |و صبح و شام او را نيايش كنيد و صبح و شام او را به پاكى بستاييد. و دایم صبح و شام به تسبیح و تنزیه

مى‏آيد قول دوم درست‏تر باشد تا صبح و صباح مترادف نباشد [هود:81]، [مدثر:34]. قسم به صبح آنگاه كه اشكار شود [تكوير:18]. سوگند به صبح آنگاه كه وسعت گيرد. [صافات:177]

آنها آتش است که هر صبح و شام بر آن عرضه می‌شوند؛ و روزی که قیامت برپا شود (می‌فرماید:) «آل فرعون را در سخت‌ترین عذابها وارد کنید!» |هر صبح و شام بر آتش عرضه

عذاب ايشان صبح است. لوط استبطا كرد، فرمود: هنوز تا صبح بسيار وقت باشد. جبرئيل گفت: چه تعجيل است؟ أَ لَيْسَ الصُّبْحُ بِقَرِيبٍ‌: آيا نيست صبح نزديك، يعنى

معناى طرف صبح است، ولى، از قرائن بر مى آید که در سوره «سبأ»، «غُدُوّ» به معناى نیمه اول روز است; و مفهوم آیه این است که سلیمان(علیه السلام) از صبح تا به ظهر،

جان به یاد خدا بوده و در هر صبح و عصر لب به ذکر او گشایند. (و اذکر ربک ... بالغدو و الاصال) «غدوة» (مفرد غدو) به معناى صبح (زمان طلوع فجر تا طلوع خورشید)

آن را رونویس کرده، و هر صبح و شام بر او املا می‌شود.» و گفتند: افسانه‌هاى پيشينيان است كه به درخواست او برايش نوشته‌اند، و هر صبح و شام بر او خوانده مى‌شود

هنگام فرو رفتن ستارگان هم (به نماز صبح) تسبیح خدا گوی. و [نیز] پاره ای از شب و هنگام ناپدید شدن ستارگان [به سبب روشنایی صبح] خدا را تسبیح گوی. و تسبيح گوى

کلمه «فُجّار» جمع «فاجر» در اصل از «فَجْر» به معناى شکافتن وسیع است، و طلوع صبح را به این جهت طلوع فجر مى گویند که گویى پرده سیاهى شب با سپیده دم به کلى شکافته

بحث، «رَواح» نیم دوم روز است، و مفهوم آیه این است که سلیمان(علیه السلام) از صبح تا به ظهر، با این مرکب راهوار، به اندازه یک ماه مسافران آن زمان راه مى رفت

جارى كرديم. صبح را از آن فجر گويند كه شب را مى‏شكافد (مفردات) [اسراء:78]. و نماز صبح را بخوان كه نماز صبح مشهود است «فجر» در آيه به معنى صبح است خواه به

ميوه‌چين هستيد پگاه به كشتزار خود در آييد. اگر می‌خواهید میوه‌های خود را بچینید، صبح زود حرکت کنید و خویشتن را به کشتزار خود برسانید. که: « اگر میوه‌چین هستید

النخل و الشجر: جزّه» [قلم:17]. قسم خوردند كه ميده‏هاى باغ را وقت صبح بچينند. [قلم:22]. صبح در كشت خويش باشيد اگر مى‏خواهيد بچينيد. شمشير را از آن صارم گويند

پروردگار سپیده صبح، بگو به پروردگار سپيده دم پناه مى‌برم بگو: «پناه مى‌برم به پروردگار سپيده دم، بگو: من پناه می‌جویم به خدای فروزنده صبح روشن. بگو: به

مقررشده آنها (و أقم الصلوة طرفى النهار و زلفًا من الّیل) ۲- دو طرف روز (صبح و عصر یا صبح و مغرب) و اوایل شب، از اوقات مقرر شده براى نماز است. (و أقم الصلوة

[بقره:187] مراد از رشته سفيد، يفيدى صبح و از خيط اسود تاريكى شب است طبرسى در وجه اين تشبيه فرمود: اندازه‏اى از صبح كه خوردن با آن حرام مى‏شود شبيه به نخ

آیات شامل این کلمه ب‌ (۲۶۴۹ بار) سحر (۶۳ بار) (به فتح س.ح) نزديك صبح. صحاح گويد «السحر قبيل الصبح» طبرسى گويد: سحر وقا قبل از طلوع فجر است اصل آن به معنى

آنها صبحگاهان تصمیم داشتند که با قدرت از مستمندان جلوگیری کنند. |و به وقت صبح با قدرت بر منع [مستمندان‌] بيرون شدند و صبحگاهان در حالى كه خود را بر منع

برکت و رحمت) تا طلوع سپیده! شبى سراسر سلامت است تا صبحدم [آن شب‌] تا دمِ صبح، صلح و سلام است. این شب (رحمت و) سلامت و تهنیت است تا صبحگاه. این شب تا برآمدن

النخل و الشجر: جزّه» [قلم:17]. قسم خوردند كه ميده‏هاى باغ را وقت صبح بچينند. [قلم:22]. صبح در كشت خويش باشيد اگر مى‏خواهيد بچينيد. شمشير را از آن صارم گويند

است، «سحر» نامیده شده است. ب‌ (۲۶۴۹ بار) سحر (۶۳ بار) (به فتح س.ح) نزديك صبح. صحاح گويد «السحر قبيل الصبح» طبرسى گويد: سحر وقا قبل از طلوع فجر است اصل

كه باغداران را آزموديم، مورد آزمايش قرار داديم، آنگاه كه سوگند خوردند كه صبح برخيزند و [ميوه‌] آن [باغ‌] را حتماً بچينند. ما کافران را (به قحط و سختی)

ا لما عند ثمر بعد موت يوم لم قبل قلب صدد جمع اخذ صير عظم علم خير ضلل بعض صبح شطن مع شقق رزق سمو اخر عبد ترب وطء حدث انتم رجع صدق برد صرر روح لن صعق کذب

است و ظاهرش آن است كه در بهشت بامداد و شام هست اهل تفسير چون به عدم وجود صبح و شام در بهشت يقين كرده‏اند درباره آيه اقوال مختلف اظهار نموده‏اند. فخر رازى

خواب بودند، از طرف پروردگارت آفتى بر گرد باغ چرخيد (و باغ را سوزاند). پس صبح شد در حالى كه (اصل باغ به كلى) برچيده شده بود. (آنان بى خبر از ماجرا) بامدادان

شده در حال بارگیری... غُدوه(به ضم غين) و غَداة به معنى بامداد است يا از اول صبح تا طلوع شمس در قاموس و اقرب آمده: «اَلْغُدْوَةُ وَالْغَداةُ: البُكْرَةُ اَوْ

مى‏گردانم. عمّه‏اش سفارش كرد كه امشب نزد من باشو تا او را ببويم فردا صبح مى‏فرستم. وقت صبح كمربند مذكور را به كمر يوسف بست و پيراهنى بر او پوشاند و پيش يعقوب

صفحه 250 هنگاميكه سوگند ياد كردند كه به‌چينند ميوه آنرا البته با آنكه باشند صبح كنندگان‌ و انشاء اللّه نميگفتند پس دور زد بر آن باغ بلاى دور زننده‌اى از جانب

نيز بنماز مغرب و عشاء و دوّمى بنافله صبح تفسير شده چنان كه از صادقين عليهما السلام منقول است و همچنين به نماز صبح تفسير كرده‏اند (مجمع). * [انعام:45] دابرالقوم

پشت سر نگاه نكند هنگام صبح عذاب اينها را فرا خواهد گرفت لوط و دخترانش از آنجا خارج شدند و تا وقت صبح از محيط عذاب گذشتند، موقع صبح انتقام خدائى شروع گرديد،

مى‏گردانم. عمّه‏اش سفارش كرد كه امشب نزد من باشو تا او را ببويم فردا صبح مى‏فرستم. وقت صبح كمربند مذكور را به كمر يوسف بست و پيراهنى بر او پوشاند و پيش يعقوب

قول درباره آن نقل فرموده: نماز ظهر، نماز عصر، نماز مغرب، نماز عشاء، نماز صبح، يكى از نمازهاى پنجگانه كه تعيين نشده تا به همه آنها محافظت كنند. ولى مرحوم

نا سلم امر ن بيت بعد ارض ظنن هدى کثر هن عذب جعل يا قد حکم انس نزغ اولاء عن صبح نفق يوسف ظلم دعو غنى اذ لما عوذ بين فعل خطب صلح نزل حقق ايى وحى طوع حسب هل

تکرار در قرآن: ۱(بار) لیست کلمات مشتق شده در حال بارگیری... حين صبح وله ل اله ه الله حمد ف فى سمو حضر سبح ارض عذب

صفحه 250 هنگاميكه سوگند ياد كردند كه به‌چينند ميوه آنرا البته با آنكه باشند صبح كنندگان‌ و انشاء اللّه نميگفتند پس دور زد بر آن باغ بلاى دور زننده‌اى از جانب

کان لا جرى شجر ک غفر بنو کون برک تحت زيت ف مکن توب ثم شرق هلک لم ولى فى جرم صبح ما

صبر ان يسر ايى اذا کذب موسى کم س ى امم کود کما نصب ن اتى عسر قطر لا بدو فئد صبح ک ها شعر مع ما لما ثبت جىء ثقل قدم طوع انن رغب جند وفى الو نور سلم هم جالوت

گرويدند با او برحمتى از خودمان و گرفت آنانرا كه ستم كردند فرياد آسمانى پس صبح نمودند در خانه‌هاشان بر جاى ماندگان‌ كه گويا اقامت نداشتند در آنها آگاه باشيد

اين كلمه در قرآن يكبار آمده و (ساء) در آيه به جاى «بئس» است. ف هم ب سوء نزل صبح عجل اذا نذر ولى نا عن عذب

انكار آنها و اينكه خداوند وعده بدى حال آنها را در صبح داده گفته‌اند براى آنستكه معمول عرب آن بود كه صبح هجوم مينمودند بدشمن و خداوند بر حسب عادت آنها سخن

قدر ما طلب ضعف الله اله من ب وله ف حوط نهر نقذ حقق ليل ل ثمر حثث شمس لا غشى صبح طوع لن قمر غشو عرش نجم شىء غور سخر على قلب سوى امر ها کفف ذبب ثم موه يوم هم

صَدْعاً:شَقَّهُ» چنانكه در مجمع ذيل آيه 43 روم و در مفردات و صحاح گفته است. صديع به معنى صبح است به اعتبار شكافته شدن. [حجر:94]. يعنى مأموريت خويش راآشكار كن و از مشركين

اغاره به معنى هجوم بردن و سرعت سير است [عاديات:3]. قسم به هجوم برندگان وقت صبح. [توبه:57]. مغار و مغاره به معنى غار و جمع آن مغارات و مغاور است يعنى اگر

عذاب حاضر كرده شدگانند پس تنزيه كنيد خدا را هنگاميكه بشب ميرسيد و هنگاميكه صبح ميكنيد و مر او را است ستايش در آسمانها و زمين و در آخر روز و هنگاميكه به نيمروز

عذاب حاضر كرده شدگانند پس تنزيه كنيد خدا را هنگاميكه بشب ميرسيد و هنگاميكه صبح ميكنيد و مر او را است ستايش در آسمانها و زمين و در آخر روز و هنگاميكه به نيمروز

خير حرم اهل قدر اخذ کثر خرج کوکب غير لکن امم شىء متع زين شرق ى يوم شرک ظهر صبح اتى عقب فرج غوى ملء سکن علو امر زخرف لعب اخر بنى توب خفى سجد آدم کذب بلو کيف