نتایج جستجو

روز ریشه هاى هر چیز آشکار مى شود، ولى، معناى اول مناسب تر به نظر مى رسد. سوق‌ (۱۷ بار) وَ عَن يُدْعَوْن يُکْشَف إِلَى يَوْم صَادِقِين السّجُود کَانُوا

آیات شامل این کلمه سوق‌ (۱۷ بار) وَ إِلَى کَأَنّمَا تَبَيّن الْمَوْت مَا بَعْد هُم الْحَق يَنْظُرُون فِي إِذ يَعِدُکُم لَکَارِهُون يُجَادِلُونَک در حال

آیات شامل این کلمه سوق‌ (۱۷ بار) ه‌ (۳۵۷۶ بار) يُعْجِب عَلَى الزّرّاع فَاسْتَوَى فَاسْتَغْلَظ لِيَغِيظ بِهِم فَآزَرَه الْکُفّار شَطْأَه وَعَد أَخْرَج اللّه

آیات شامل این کلمه سوق‌ (۱۷ بار) ال وَ فِي الطّعَام لَو لا يَمْشُون جَعَلْنَا يَمْشِي أُنْزِل بَعْضَکُم إِلَيْه لِبَعْض يَأْکُل فِتْنَة مَلَک لَيَأْکُلُون

آیات شامل این کلمه «سُوق» جمع «ساق» به معناى ساق ها مى باشد. ب‌ (۲۶۴۹ بار) سوق‌ (۱۷ بار) وَ مَسْحا الْأَعْنَاق فَطَفِق لَقَد عَلَي بِالْحِجَاب رُدّوهَا

این کلمه سوق‌ (۱۷ بار) (به فتخ سين) راندن. [سجده:27]، [زمر:73]. سائق راننده [ق:21]. رجوع شود به «شهد». مساق: مصدر ميمى است [قيامة:30]. آن روز سوق شدن به

شتران قربانى اند كه كوهان آنها را از طرف راست مى‏شكافند و با خود از ميقات سوق مى‏دهند و اين عمل را اشعار و سياق گويند. آيه دوم «لَكُمْ فيها مَنافِعُ...»

سطح سطر سعر سعى سفر سفع سفل سقر سقى سلم سلک سمع سمم سمن سمو سهر سهو سوط سوف سوق سوى سير سينين سکب سکن شئم شئن شتت شتو شجر شدد شرب شرح شرر شرق شعب شفع شفق

و بساقها و گردنهاى اسبان دست مى‏كشيد. کم ف ب وجه يدى طيب صعد يمم الى رفق سوق طفق رئس موه عنق قد ى ل على رجل وجد ها فتن لم انن سليمان حجب من ردد کعب لقى

مى‏ماندند. ه فى من هم ل حسب کشف رزق ف بحر يى بل عتو غشو ضرر عن طغو طغى غشى ا سوق نفر ک ها رئى مسک موج ظلم او لما قول ب قد ان صرح عمه ما کم مشى سرع انن کبب

ظلم اول بلد حين خير الا شدد عزب نفر قوم زلزل ملک نفس عزز اجر نحن سبح رضو سوق رعد سرح خلق لما س جهد کتب انس شرر خرج ورى علم ليل فلح قلل سبل اخر وقت حقق

كردند و حشر بمعني‌ سوق‌ جمعيت‌ بمحل‌ ديگري‌ و لذا قيامت‌ صحراي‌ محشر ‌است‌ ‌که‌ خداوند مبعوث‌ ميفرمايد تمام‌ جن‌ّ و انس‌ ‌را‌ و سوق‌ مي‌دهد ‌آنها‌ ‌را‌

گرفته، به ران و پشت او مى زند تا به سرعت حرکت کند. کلمه «استحواذ» به معناى سوق دادن، تحریک کردن توأم با تسلط و استیلا آمده و در آیه فوق نیز به همین معناست

خسرانش‌ بيشتر ‌است‌ ‌ يا ‌ آنكه‌ يك‌ نفر ‌که‌ مردم‌ ‌را‌ ‌به‌ راه‌ هدايت‌ سوق‌ ميدهد و ‌به‌ سعادت‌ دلالت‌ مي‌كند و ‌از‌ قبايح‌ و مفاسد و مضرات‌ جلوگيري‌

ايشان در شرافت و علو طبقه. نكته: ايراد لفظ سوق در اين مقام بر طريق مزاوجت است، يا به اعتبار آنكه مراكب ايشان را سوق نمايد؛ چه در خبر است ملائكه متقيان را سواره

بَعْدَ جَلالِ الْسِنِّ وَ تَقَضِّىِ الْعُمُرِ»خطبه: 162 سوق شده مروان مباش كه تو را هر جا بخواهد سوق كند بعد از بزرگى سنّ و گذشتن عمرت (آلت دست مروان مباش)

رؤساء و امراء و دعات‌ باطله‌ و ارباب‌ ضلالت‌ ‌که‌ سايرين‌ و اتباع‌ ‌خود‌ ‌را‌ سوق‌ بكفر و شرك‌ و ضلالت‌ ميدادند و گفتيم‌ استكبار ‌غير‌ تكبّر ‌است‌ زيرا تكبّر

‌که‌ ‌از‌ دار سعادت‌ ‌آنها‌ ‌را‌ مانع‌ شدند و جلوگيري‌ كردند و بدار هلاكت‌ سوق‌ دادند و ‌آن‌ دار هلاكت‌ جهنم‌ ‌است‌ يصلونها و اصل‌ بجهنم‌ شوند، وصل‌ مقابل‌

اقسام‌ زيادي‌ دارد و اعظم‌ ‌آنها‌ اضلال‌ بندگان‌ ‌خدا‌ ‌است‌ ‌از‌ دين‌ حق‌ و سوق‌ آنهاست‌ ‌به‌ كفر و فسق‌ و فجور وَ اللّه‌ُ لا يُحِب‌ُّ الفَسادَ بقره‌ آيه

گويد: تسخير آن است كه شى‏ء را به غرض مخصوصى با قهر سوق كنند. طبرسى آن را رام كردن گويد كه عبارت اخراى سوق به قهر است. ديگران نيز چنين گفته‏اند [رعد:2]. يهنى

حجةالوداع رسول خدا «صلى الله عليه واله» از مسجد شجره به نيّت حجّ قران احرام بست و سوق هدى كرد چنانكه شيخ مرحوم در خلاف تصريح كرده است، رأى ابوحنيفه و اصحابش نيز

سوره‌ مريم‌ ‌آيه‌ 29 [.....] 4‌-‌ سوره‌ مريم‌ ‌آيه‌ 11 جلد 2 - صفحه 204 2‌-‌ سوق‌ كلام‌ مشعر ‌است‌ ‌بر‌ اينكه‌ ‌اينکه‌ خطاب‌ بحضرت‌ ابراهيم‌ ‌از‌ طريق‌ وحي‌

. ه ى ف فى شرک شطء ب خرج شدد غلظ ک امر اخو سوى زرع کى هارون انجيل على هم سوق مثل

حجةالوداع رسول خدا «صلى الله عليه واله» از مسجد شجره به نيّت حجّ قران احرام بست و سوق هدى كرد چنانكه شيخ مرحوم در خلاف تصريح كرده است، رأى ابوحنيفه و اصحابش نيز

‌در‌ بلاد مسلمين‌ فتنه‌ بوجود ميآيد ‌که‌ بسياري‌ ‌از‌ مسلمين‌ ‌را‌ بطرف‌ كفر سوق‌ ميدهند و ‌از‌ دين‌ برميگردانند وَ فَسادٌ كَبِيرٌ و خون‌ريزي‌ و ذهاب‌ اعراض‌

‌که‌ محشور مي‌كنيم‌ اهل‌ تقوي‌ ‌را‌ ‌که‌ مي‌آيند بسوي‌ خداوند رحمن‌ سواره‌ و سوق‌ مي‌دهيم‌ گنهكاران‌ ‌را‌ بسوي‌ جهنم‌ وارد ميشوند وارد شدني‌. يَوم‌َ نَحشُرُ

در قرآن يافته است. هما على خصف ف ل سوء من ب ورق ها ى بدو مسح جنن ردد حجب سوق عنق قد شجر ورى حتى فتن عصو ندو ذوق ندى لما عصى آدم

الجماعة من الناس و الزمر الجماعات». ها حتى اذا الى جىء الذين فتح جنن جهنم بوب سوق هم کفر ربب فعل وقى قول ما ب کبر ل

من طلع دخل مرد هامان لما يا قرر بلغ بنو رئى جعل الى کفر سمو اله ربب عن کشف سوق حسب طين قوم لجج فرعون موسى على کون جبر ظلم نفس ظنن

ارض سحب رسل ها الذى من هم وله ب عمر صبح اله ذلل قوى ما الله غير قدح سقى بسط سوق ورى بقر انن نقع شدد کثر فى حرث کون سلم قول وسط الى صنع امن نصر قبل بلد وشى

انن ان ا صدق ى وقى صبر جىء من ب قد الذى ربب ظلم ک اکل امن لا نزل کون حسن سوق على کرم قلب نعم اهل نجو ايى بوب عسى اوى جهد مدن عتب مرء اجل علم عمر وعد لو

هم فرو رفته برويانيم. [قيامة:30-29]. ساق ميت به ساقش پيچيده شد آنروز، روز سوق شدن به سوى پروردگار است چون روح به حلقوم رسيد ساق‏ها در آن حال مرده و به هم

‌که‌ محشور مي‌كنيم‌ اهل‌ تقوي‌ ‌را‌ ‌که‌ مي‌آيند بسوي‌ خداوند رحمن‌ سواره‌ و سوق‌ مي‌دهيم‌ گنهكاران‌ ‌را‌ بسوي‌ جهنم‌ وارد ميشوند وارد شدني‌. يَوم‌َ نَحشُرُ

على ل ه انن ف کم ک ارض ب لا قول رجل جعل کلل اکل ام اله نور قرن طعم مشى ى ان سوق سکن ها کون الله ا مرح انس اذا هدى بطن کبب وجه رحم قبل لو صوت ما نزل حيى ربع

بخاراتي‌ ‌از‌ درياها ميگيرد و بصورت‌ ابر درمي‌آورد و بتوسط رياح‌ ابرها ‌را‌ سوق‌ ميدهد ‌به‌ اطراف‌ و نقاط زمين‌ و ‌از‌ ‌هم‌ مي‌شكافد و مواد مائيه ‌آن‌ نازل‌

پى اسباب شهوانى بودند بر خلاف منّ و سلوى كه غذاى ساده‏اى بود و به شهوترانى سوق نمى‏كرد. ممكن است آيه [اعراف:169] نيز به همين معنى باشد يعنى مى‏گيرند متاع

زندگى او پر از مشقت و رنج است و همين رنج و تعب است كه او را به كمال و ترقى سوق مى‏دهد اگر در مشقّت نمى‏بود براى از بين بردن آن تلاش نمى‏كرد و اگر تلاش نمی‏کرد

و قوايي‌ ‌در‌ انسان‌ آفريده‌ ‌که‌ آدمي‌ ‌را‌ بطرف‌ امور شهواني‌ و حيواني‌ سوق‌ ميدهد عقل‌ ‌را‌ ‌در‌ داخل‌ انسان‌ و انبياء و راهنمايان‌ ‌را‌ نيز ‌در‌ خارج‌

علی هذا مصدر به معنى فاعل و براى جمع است يعنى: گناهكاران را عطشان به جهّنم سوق مى‏كنيم. شايد ورد را از آن عطش معنى كرده‏اند كه علت ورود به آب عطش است و شايد

رؤساء و امراء و دعات‌ باطله‌ و ارباب‌ ضلالت‌ ‌که‌ سايرين‌ و اتباع‌ ‌خود‌ ‌را‌ سوق‌ بكفر و شرك‌ و ضلالت‌ ميدادند و گفتيم‌ استكبار ‌غير‌ تكبّر ‌است‌ زيرا تكبّر

اللّه‌ِ صدّ راه‌ مثل‌ قطّاع‌ طريق‌ مانع‌ ميشوند ‌از‌ ايمان‌ و اعمال‌ صالحه‌ و سوق‌ ميدهند بكفر و ضلالت‌ و فسق‌ و فجور و ملاهي‌ و معاصي‌ و بي‌غيرتي‌ و بي‌عفتي‌

سجده کنند و کرنش ببرند، امّا ایشان نمی‌توانند چنین کنند. روزی که از ساق (و سوق اعمالشان) پرده برگرفته شود به سجده فراخوانده شوند، پس نتوانند (سجده کنند)

صدا و دعوتت به گناه بر خيزان و با سواران و پيادگانت بر آنها صيحه بزن (براى سوق به گناه) و در اموال و اولاد با آنها شريك شو . گويا بعضى از ياران و اعوان شيطان

محبوب نكردم و در زيبائى به ديگران برتريت ندادم؟ آيا كاروان را به طرف چاه سوق ندادم و تو را رها نكردم؟ آيا حيله زنان را از تو بر طرف ننمودم؟ پس چه چيز وادارت

مى‏كند بلكه با حفظ اصل مالكيت فردى از تجمع جلوگيرى كرده و جامعه را به تعديل سوق مى‏دهد. مالى كه براى تأمين زندگى مردم آفريده شده تجمع و بيهوده ماندن آن برخلاف

نميكند كَأَنَّما يُساقُون‌َ إِلَي‌ المَوت‌ِ مثل‌ اينكه‌ ‌آن‌ حضرت‌ ‌آنها‌ ‌را‌ سوق‌ ميدهد رو بمرگ‌ وَ هُم‌ يَنظُرُون‌َ و مرگ‌ ‌را‌ مشاهده‌ ميكردند و غافل‌ ‌از‌

‌که‌ ‌از‌ دار سعادت‌ ‌آنها‌ ‌را‌ مانع‌ شدند و جلوگيري‌ كردند و بدار هلاكت‌ سوق‌ دادند و ‌آن‌ دار هلاكت‌ جهنم‌ ‌است‌ يصلونها و اصل‌ بجهنم‌ شوند، وصل‌ مقابل‌

‌گفت‌ حلال‌ واقعي‌ ‌است‌، لذا مكلف‌ بقسم‌ دوم‌ هستند ‌که‌ بظاهر شرع‌ مثل‌ سوق‌ مسلم‌ يد مسلم‌ ‌که‌ شك‌ ‌در‌ حلية و تنجيس‌ طيب‌ و طاهر جلد 13 - صفحه 411

بَيْنَهُمْ بِالْحَقِّ وَ قِيلَ الْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعالَمِينَ (75) ترجمه‌ و سوق داده شوند آنانكه كافر شدند بسوى دوزخ دسته دسته تا چون آيند آنرا گشوده شود

محبوب نكردم و در زيبائى به ديگران برتريت ندادم؟ آيا كاروان را به طرف چاه سوق ندادم و تو را رها نكردم؟ آيا حيله زنان را از تو بر طرف ننمودم؟ پس چه چيز وادارت