نتایج جستجو

[بقره:42]. «تَلْبِسُوا» از باب ضَرَبَ يَضْرِبُ به معنى خلط و آيه خطاب به اهل كتاب است يعنى حق را با باطل خلط نكنيد و حق را به باطل مشتبه ننمائيد و حق را با آنكه

۲(بار) لیست کلمات مشتق شده در حال بارگیری... بى غرض. آن بر وزن فلس به معنى خلط است «عبث الشى‏ء خلطه به» و بر وزن فرس به معنى بازى، شوخى و ارتكاب كار غير

آیات شامل این کلمه خلط (۶ بار) هم‌ (۳۸۹۶ بار) آميختن. راغب مى‏گويد: خلط آن است كه ميان اجزاء دو چيز يا بيشتر را جمع كنند اعّم از آنكه هر دو مايع باشند

آیات شامل این کلمه خلط (۶ بار) ف‌ (۲۹۹۹ بار) السّمَاء بِه مِن نَبَات أَنْزَلْنَاه الْأَرْض کَمَاء الدّنْيَا الْحَيَاة فَأَصْبَح مِمّا مَثَل هَشِيما وَ

آیات شامل این کلمه عبث‌ (۲ بار) بى غرض. آن بر وزن فلس به معنى خلط است «عبث الشى‏ء خلطه به» و بر وزن فرس به معنى بازى، شوخى و ارتكاب كار غير معلوم الفايده

هدف صحیح در آن تعقیب نمى شود. عبث‌ (۲ بار) بى غرض. آن بر وزن فلس به معنى خلط است «عبث الشى‏ء خلطه به» و بر وزن فرس به معنى بازى، شوخى و ارتكاب كار غير

ک وذر صبح ارض يسر روح نبت قرآن وحد قرء صيح على الله ب ذکر اله هم وله رسل خلط سمو کلل نا

(مرتع) گفته مى شود. مرج‌ (۶ بار) آميختن. طبرسى و راغب گويد: اصل مَرْج به معنى خَلْط است. مُرُوج به معنى اِخْتِلاط و مَريج به معنى مُخْتَلِط است. [رحمن:20-19]

هُجْر (بروزن قفل) به معنى هذيان است «هَجَرَ فى نَوْمِهِ وَ مَرَضِهِ هَجْراً: خلط وهذى » راغب گويد:«أَهْجَرَ فُلانٌ» يعنى از روى قصد هذيان گفت و «هَجَرَالْمَريضُ»

صادر شد كه ايمانش بروز نمود و در هر حال فرعون در پايان مواعظ او متزلزل شد و خلط مبحث كرد و بوزير خود هامان امر نمود براى او قصرى بسازد و مردم را از شنيدن

1‌-‌ ‌سورة‌ النمل‌ ‌آيه‌ 14 جلد 2 - صفحه 15 و بعض‌ مفسرين‌ لبس‌ ‌را‌ بمعني‌ خلط و مزج‌ تفسير نموده‌اند ‌يعني‌ حق‌ و باطل‌ ‌را‌ بيكديگر ممزوج‌ نكنيد ‌به‌ اينكه‌

صادر شد كه ايمانش بروز نمود و در هر حال فرعون در پايان مواعظ او متزلزل شد و خلط مبحث كرد و بوزير خود هامان امر نمود براى او قصرى بسازد و مردم را از شنيدن

تفسير الميزان جلد ۱۲ صفحه ۱۲۷ و وجه سقوطش اين است كه: اين اشكال، در حقيقت خلط ميان انتقام فردى و اجتماعى است، و انتقامى كه براى خدا اثبات مى كنيم، انتقام

مسلّطيم). كلمه «عيينا» از «عى» به معناى عجز و ناتوانى، «لَبْسٍ» به معناى خلط و اشتباه و مشتبه شدن است. «وسوسه» در لغت به معناى صداى آهسته است و در اصطلاح،

صادر شد كه ايمانش بروز نمود و در هر حال فرعون در پايان مواعظ او متزلزل شد و خلط مبحث كرد و بوزير خود هامان امر نمود براى او قصرى بسازد و مردم را از شنيدن

صادر شد كه ايمانش بروز نمود و در هر حال فرعون در پايان مواعظ او متزلزل شد و خلط مبحث كرد و بوزير خود هامان امر نمود براى او قصرى بسازد و مردم را از شنيدن

اراده تكوينى با نهى تكليفى منافات ندارد و مانع از اختياريّت افعال نيست و شما خلط نموديد بين اراده تكوينى و تكليفى آنچه منافى با نهى تكليفى است اراده تكليفى

موجودات طبيعى ، آثار و حركاتش جبرى و طبيعى باشدو اختيار هم وقتى تصور دارد كه خلط ميان حق و باطل و خير و شر ممكن باشد و به نحوى كه انسان ها خود را در سر دو

صادر شد كه ايمانش بروز نمود و در هر حال فرعون در پايان مواعظ او متزلزل شد و خلط مبحث كرد و بوزير خود هامان امر نمود براى او قصرى بسازد و مردم را از شنيدن

التخلیط فى المفاوضة على سبیل اللعب و العبث و ترک التفهم و التبیین». یعنى خوض خلط کردن در گفتگو براى بازى و بیهوده گویى است، نه براى فهم و روشن شدن حقیقت. ۲-

المعارف وجدى است در جامع الرواة گفته او از اصحاب اميرالمؤمنين «عليه السلام» و خلط كننده بود (ظاهراً در روايت يا دوستى اهل بيت را به دوستى بنى اميه) و ايضاً

آن دو موجه باشد - مقصود فخر رازى اين است. و اين خود مغالطه ديگرى است كه از خلط ميان نسبت وجوب و نسبت امكان ناشى شده ، زيرا براى عمل با شرايط و مقتضياتش دو

اَلْحَرِيرَ فَقَالَ لاَ يَصْلُحُ لَهَا أَنْ تَلْبَسَ حَرِيراً مَحْضاً لاَ خِلْطَ فِيهِ فَأَمَّا اَلْخَزُّ وَ اَلْعَلَمُ فِي اَلثَّوْبِ فَلاَ بَأْسَ بِأَنْ

اَلْخَطِيئَةَ وَ لَكِنَّ اَلْحَسَنَةَ تَحُطُّ اَلْخَطِيئَةَ ثُمَّ قَالَ إِنْ كَانَ خَلَطَ اَلْحَلاَلَ بِالْحَرَامِ فَاخْتَلَطَا جَمِيعاً فَلاَ يَعْرِفُ اَلْحَلاَلَ

سَنَةً فَالطَّوَافُ لَهُ أَفْضَلُ مِنَ اَلصَّلاَةِ وَ مَنْ أَقَامَ سَنَتَيْنِ خَلَطَ مِنْ ذَا وَ ذَا وَ مَنْ أَقَامَ ثَلاَثَ سِنِينَ كَانَتِ اَلصَّلاَةُ لَهُ

صَفَرَ وَ شَهْرَ رَبِيعٍ اَلْأَوَّلِ‏ فَإِذَا مَضَتْ أَرْبَعَةُ أَشْهُرٍ خُلِطَ بِالنَّاسِ

فِي اَلثَّوْبِ يَكُونُ فِيهِ اَلْحَرِيرُ فَقَالَ إِنْ كَانَ فِيهِ خِلْطٌ فَلاَ بَأْسَ‏

او در ربوبيّت و نفى شريك از او است، و آياتى كه در مقام اثبات اصل صانع است، خلط كرده، و امر بر ايشان مشتبه شده است. (لذا خواننده را به دقّت بيشترى توصيه مى

مى كنند بگو عمل من از آن من ، و عمل شما از آن شما (نبايد اين دو عمل با هم خلط گردد) شما از عمل من بيزار و من از عمل شما بيزارم (۴۱) بعضى از آنان به تو گوش

را». (۴). و فالج، استرخا و سستى است از براى يكى از دو شقّ بدن، به جهت ريختن خلط بلغمى كه سمالك و مجارى‏روح از آن مفسد و بسته مى‏شود. (مترجم) (۵). اين كلمه

زده اند، تا توانسته اند با روايات آنان بهر جور كه بخواهند بازى نموده ، و خلط و شبهه در آن بيندازند، البته ديگران نيز يهوديان را در اين خيانتها كمك كردند

نام مى بريم . ۱ - يكى از آنها علم سيميا است ، كه موضوع بحثش هماهنگ ساختن و خلط كردن قواى ارادى با قواى مخصوص مادى است براى دست يابى و تحصيل قدرت در تصرفات

روشن مى كند. و كلمۀ «خُلَطَاء»، به معناى شريك ها است، كه مال خود را با هم، خلط مى كنند. «وَ ظنَّ دَاوُدُ أَنَّمَا فَتَنَّاهُ فَاستَغْفَرَ رَبَّهُ وَ خَرَّ

وجدان خود را لبيك گفته و آن را به طور جد پذيرفته و بدين وسيله دين خداى را از خلط و تحريف دور بدارند، و ليكن بدبختانه دين را بازيچه پنداشتند، و آن را مانند

جواب، مغالطه اى است كه در آن، بين «ارادۀ تشريعى» خدا و «ارادۀ تكوينى» اش، خلط كرده اند. چون اساس «ارادۀ تشريعى» خدا، امتحان و هدايت بندگان است، به سوى آنچه

آن دو ناشى از اين است كه در مفاد آيات تدبر نكرده اند و ميان مقامات معنوى خلط كرده اند، چون آيات سوره دهر كه درباره اهل بيت رسول خدا (ص ) نازل شده ، ترجمه

تفاوت كه جبريان در تطبيق بحث بر نتيجه اشتباه كردند، و ميان حقایق با اعتباريات خلط كردند، و نيز وجوب و امكان برايشان مشتبه شد. توضيح اين كه: قضا و قَدَر در صورتی

هم هست، و شكى در آن نيست. ليكن اين حرف، به سه دليل باطل است: اول اين كه: خلط است بين تصديق و ايمان، و حال آن كه گفتيم: «ايمان»، صرف تصديق نيست، بلكه تصديق

توصيف كرده. چون همواره چيزى را مُهر و موم مى كنند كه نفيس و خالص از غش و خلط باشد، تا چيزى در آن نريزند و دچار ناخالصی اش نكنند. «خِتَامُهُ مِسكٌ وَ فى

اين آيه شريفه اشعار بلكه دلالت دارد بر نوعى تخفيف و تسهيل ، چون اول اجازه خلط و آميزش با ايتام را مى دهد، بعدا مى فرمايد و اگر خدا خواست كمكتان مى كند،