نتایج جستجو

برادران یوسف ۴، ۸; روش برخورد برادران یوسف ۲، ۳ توسل: احکام توسل ۷; مشروعیت توسل به انبیا ۷; مشروعیت توسل به غیر خدا ۷ خود: اقرار علیه خود ۱ رفتار: پشیمانى

اهمیت استعاذه به خدا ۵ انبیا: انقیاد انبیا ۲ انسان: نیازهاى معنوى انسان ۹ توسل: توسل به ربوبیت خدا ۳ خدا: آثار آمرزشهاى خدا ۸; آثار رحمت خدا ۸; آثار محرومیت

to function. تفسیر آیات ََآيه : ۳۵ آيه و ترجمه تفسير : قرآن و توسل روايات اسلامى و توسل چند يادآورى لازم يا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا اتَّقُوا اللَّهَ

كرد. و باز وسیله و رشته‌ای را پی گرفت (و سفر را ادامه داد). پس [باز هم با توسل به وسیله] راهی را [برای سفر به شرق] دنبال کرد. باز هم راه را پى گرفت. آنگاه

باز وسیله و رشته‌ای را پی گرفت (و به سمت شمال سفر را ادامه داد). سپس [با توسل به وسیله،] راهی را [برای سفر دیگر] دنبال کرد. باز هم راه را پى گرفت. آنگاه

و یرث من آل یعقوب واجعله ربّ رضیّاً»». آل یعقوب ۳، ۴: ارث: تاریخ ارث ۵ توسل: توسل به ربوبیت خدا ۱۷ خدا: آثار ربوبیت خدا ۱۵; افعال خدا ۱۵ دعا: آداب دعا ۱۷

ءادم من ربّه کلمت) ۲ - خداوند کلمات پر ارزشى را به آدم(ع) تلقین کرد تا با توسل به آنها، در پیشگاه خداوند توبه کند. (فتلقى ءادم من ربه کلمت) «تلقى» (مصدر

داشتن آنان بر خود به هنگام دعا کردن، مى تواند گویاى برداشت یاد شده باشد. ۲۰ - توسل به اسم «ربّ» و یاد کرد ربوبیت خداوند، از آداب دعا (و الذین یقولون ربّنا هب

وسيله‌اى را پى گرفت تا راهى را دنبال كرد. او هم رشته‌ای را پی گرفت. پس [با توسل به وسیله،] راهی را [برای سفر به غرب] دنبال کرد. او نيز راه را پى گرفت. و

یوسف ۵ بنیامین: حکمت در فراق بنیامین ۲۵; منشأ بازداشت بنیامین ۵، ۶ توسل: اهمیت توسل بر خدا ۱۸ توکل: اهمیت توکل بر خدا ۱۸; زمینه توکل بر خدا ۲۱; موجبات

بزرگ خواهد داد. مگر آنان كه توبه كرده‌اند و از تباهى بازآمده‌اند و به خدا توسل جسته‌اند و براى خدا از روى اخلاص به دين گرويده‌اند. اينان در زمره مؤمنانند

آثار ایمان ۱۴، ۱۹، ۲۶; زمینه ایمان ۲; شرایط ایمان ۱۲ توحید: اهمیت توحید ۷ توسل: توسل به اولیاءالله ۲۲ جاهلیت: الحاق زنازاده به شوهر در جاهلیت ۱۰; انحرافات

رَبِّكَ» در پيش رئيس خود مرا ياد كن و بى گناه بودن مرا به او روشن كن. اين توسل به وسائل مادى است كجاى اين شرك است اگر ما به كسى بگوئيم از ما پيش فلانكس

رَبِّكَ» در پيش رئيس خود مرا ياد كن و بى گناه بودن مرا به او روشن كن. اين توسل به وسائل مادى است كجاى اين شرك است اگر ما به كسى بگوئيم از ما پيش فلانكس

خداوند، ظرفيّت انسان را براى دريافت الطاف الهى بيشتر مى‌كند. همانگونه كه توسل و زيارت اولياى خدا، شرايط انسان را عوض مى‌كند. چنانكه اگر كودكى همراه پدر

در نظر آنحضرت جلوه داد جواز توسل بوسائل ظاهرى را براى خلاصى از مشقت و عسرت و غفلت فرمود از ياد خدا كه بايد در هر امرى باو توسل جست و از غير او چشم پوشيد

پيامبران - ۳ - چگونه يعقوب بينائى خود را باز يافت ؟ ۴ - وعده استغفار - ۵ - توسل جايز است - ۶ - پايان شب سيه ... قالَ سَوْفَ أَسْتَغْفِرُ لَكُمْ رَبِّي إِنَّهُ

قوم ثمود كه گاهى برجفه و گاهى بصيحه و گاهى بصاعقه تعبير شده بايد بهمين حمل توسل جست و اهل يك عصر را باعتبار مقارنت آنها با يكديگر قرن گويند و آن پيغمبر مرسل

سِتْراً (90) كَذلِكَ وَ قَدْ أَحَطْنا بِما لَدَيْهِ خُبْراً (91) ترجمه‌ پس توسل جست بوسيله‌اى‌ تا وقتى كه رسيد بجاى بيرون آمدن آفتاب يافت آنرا كه ميتابيد

مانند آیه «فانبذ إلیهم على سواء» (انفال (۸) آیه ۵۸). ۵- هشدار و انذار و یا توسل به قدرت در مسیر احقاق حق و پیاده کردن دین، باید پس از اتمام حجت و بیان حقایق

مقرّر برسد ديگر جاى سخن گفتن در اطراف تقصير بندگان بعنوان اعتذار يا شفاعت يا توسل بوسائل نجات براى كسى نيست مگر با اذن و اجازه خداوند و اين در يكى از مواقف

غالبا انسان را به یک سلسله حوادث تاریخی آموزنده رهنمون می‌شود، عاملی است برای توسل و توجه به ساحت قدس الهی، و استمداد از ذات پاک پروردگار، و لذا در روایات متعددی

باشد، و متكلمان را در آن خلاف، و جميع مفسران به آن قائلند. و علاج آن توكل و توسل به ادعيه و آيات است از جمله آن، اين آيه شريفه است كه خيلى مجرّب است. «1»

كانُوا يَفْتَرُونَ‌: و گم شد و از دست رفت آنچه را كه بودند افترا مى‌نمودند از توسل به غير خداوند سبحان. يا ضايع شد آنچه را كه تحصيل و كوشش در آن مى‌نمودند و

قوم ثمود كه گاهى برجفه و گاهى بصيحه و گاهى بصاعقه تعبير شده بايد بهمين حمل توسل جست و اهل يك عصر را باعتبار مقارنت آنها با يكديگر قرن گويند و آن پيغمبر مرسل

يعقوب (عليه السلام ) از جمله : ((فالله خير حافظا و هو ارحم الراحمين )) معناى توسل به خدا، لغو و بى اثر دانستن اسباب و وسائط نيست سبب اينكه يعقوب (عليه السلام

داشتند و از او تقاضای ØǘљǘǙɠخدائی می‌کردند پایان می‌دهد، و ثابت می‌کند که توسل و شفاعت نیز به اذن خداست. تفسیر آیات ۱ - پیامبر(ص)، مأمور اعلام مصونیت نداشتن

نافرمانى نمود آدم و بمراد خود كه خلود در بهشت بود نرسيد پس از آن خداوند بوسيله توسل او بمحمّد و آل اطهارش او را برگزيد و برحمت خود نزديك فرمود و توفيق توبه داد

سحر و تمويه، بلكه اذن بود در تقديم آنچه لامحاله ايشان بجا مى‌آوردند به جهت توسل آن براى اظهار حق، پس غرض از اين تحدى است. 2- امر آن حضرت به القاء مشروط بود

تعالى مقرر فرموده براى رسيدن به مقصود، مانند استشفاع به سوى خدا در دعا و توسل به حضرت پيغمبر و ائمه معصومين و اولياى مقربين عليهم السلام در حوائج و مطالب

سِتْراً (90) كَذلِكَ وَ قَدْ أَحَطْنا بِما لَدَيْهِ خُبْراً (91) ترجمه‌ پس توسل جست بوسيله‌اى‌ تا وقتى كه رسيد بجاى بيرون آمدن آفتاب يافت آنرا كه ميتابيد

آسيبى برسد يا اعانت و دستگيرى از آنها كند مگر آنكه توبه و انابه كنند و دست توسل بدامن اولياء خدا بزنند و خدا خودش بآبروى ايشان از تقصير آنها بگذرد و نعمت

وَعْدُ رَبِّي جَعَلَهُ دَكَّاءَ وَ كانَ وَعْدُ رَبِّي حَقًّا (98) ترجمه‌ پس توسل جست بوسيله‌اى‌ تا وقتى كه رسيد بميانه دو كوه يافت در پيش آن دو، گروهى را

مقرّر برسد ديگر جاى سخن گفتن در اطراف تقصير بندگان بعنوان اعتذار يا شفاعت يا توسل بوسائل نجات براى كسى نيست مگر با اذن و اجازه خداوند و اين در يكى از مواقف

نافرمانى نمود آدم و بمراد خود كه خلود در بهشت بود نرسيد پس از آن خداوند بوسيله توسل او بمحمّد و آل اطهارش او را برگزيد و برحمت خود نزديك فرمود و توفيق توبه داد

همانا ما تمكّن داديم او را در زمين و داديم او را از هر چيزى وسيله‌اى‌ پس توسل جست بوسيله‌اى‌ تا وقتى كه رسيد بجاى غروب نمودن آفتاب يافت آنرا كه غروب ميكند

نافرمانى نمود آدم و بمراد خود كه خلود در بهشت بود نرسيد پس از آن خداوند بوسيله توسل او بمحمّد و آل اطهارش او را برگزيد و برحمت خود نزديك فرمود و توفيق توبه داد

تصرفى فرمايد مانند آن كه بلائيرا كه مقدر شده است براى كسى بصدقه يا دعا يا توسل بخاندان نبوت و طهارت رفع فرمايد و اين معنى مربوط نيست بآنكه بنده باراده خود

نافرمانى نمود آدم و بمراد خود كه خلود در بهشت بود نرسيد پس از آن خداوند بوسيله توسل او بمحمّد و آل اطهارش او را برگزيد و برحمت خود نزديك فرمود و توفيق توبه داد

يعقوب (عليه السلام ) از جمله : ((فالله خير حافظا و هو ارحم الراحمين )) معناى توسل به خدا، لغو و بى اثر دانستن اسباب و وسائط نيست سبب اينكه يعقوب (عليه السلام

(ص) وقتى كه خداوند اين معامله را با پيشينيان شما فرمود براى كرامت آنحضرت و توسل باو آيا بر شما لازم نيست ايمان باو و آل اطهارش چون مشاهده نموديد ايشان را

درگاه او به هنگام رنج و نیاز (و أیّوب إذ نادى ربّه أنّى مسّنى الضرّ ) ۹- توسل و التجاى ایوب(ع) به رحمت گسترده خداوند، براى جلب لطف و عنایت او (و أیّوب

آسيبى برسد يا اعانت و دستگيرى از آنها كند مگر آنكه توبه و انابه كنند و دست توسل بدامن اولياء خدا بزنند و خدا خودش بآبروى ايشان از تقصير آنها بگذرد و نعمت

يعقوب (عليه السلام ) از جمله : ((فالله خير حافظا و هو ارحم الراحمين )) معناى توسل به خدا، لغو و بى اثر دانستن اسباب و وسائط نيست سبب اينكه يعقوب (عليه السلام

عزم ثابت و رأى راسخ و تصميم لازمى چون نداشت و نميدانست كه كسى نميتواند بدون توسل بذيل عنايت محمد و آل اطهار او خود را از وساوس شيطان و نفس امّاره محفوظ و

و در كافى از آنحضرت نقل نموده كه امير المؤمنين (ع) وقتى از امرى خائف ميشد توسل بنماز مينمود و اين آيه را تلاوت مى‌فرمود و همانا نماز هر آينه عظيم و گران

عظام غير از حضرت ختمى مرتبت بسيار است و آنكه آنها در مشكلات باهل بيت اطهار توسل ميجستند. وَ حُشِرَ لِسُلَيمان‌َ جُنُودُه‌ُ مِن‌َ الجِن‌ِّ وَ الإِنس‌ِ وَ

شبى بنى اسرائيل را از مصر كوچ دهد و چون بدريا رسد عصاى خود را بدريا زند با توسل بمحمّد و آل او چنانچه در سوره بقره در ذيل آيه و اذ فرقنا بكم البحر مفصلا

شبى بنى اسرائيل را از مصر كوچ دهد و چون بدريا رسد عصاى خود را بدريا زند با توسل بمحمّد و آل او چنانچه در سوره بقره در ذيل آيه و اذ فرقنا بكم البحر مفصلا

فرد اكمل حضرت ختمى مرتبت است ولى بالاتر از همه با قلب پاك التجاء و تمسك و توسل بذيل عنايت الهى لازم دارد كه گفته‌اند هر كه را روى به بهبود نبود ديدن روى