نتایج جستجو

طیف هاى اجتماعى، مخاطبان پیامبران و ادیان الهى اند. (إنّا أرسلنا إلیکم رسولاً ... کما أرسلنا إلى فرعون رسولاً) از این که در آیه شریفه، مخاطبان پیامبراسلام همه

۲۸ ; محمّد (ص) و مشرکان ۱، ۶، ۲۵ ; مخاطبان محمّد (ص) ۱۴ ; مسؤولیت محمّد (ص) ۱، ۶، ۱۰، ۱۴، ۲۳ ; مقامات محمّد (ص) ۵ ; وحى به محمّد (ص) ۱۰ مشرکان: بیخمنطقى

اين آيه ترسيم شده است: الف) متن آن نوشته شده است. «كِتابٌ» ب) از سرچشمه‌ى وحى و علم بى نهايت الهى است. «أَنْزَلْناهُ» ج) گيرنده‌ى آن شخص معصوم است. «إِلَيْكَ»

«اصْطَفَيْتُكَ عَلَى النَّاسِ» «5». 1- در تبليغ، گاهى هموطن وهمشهرى بودنِ مبلّغ با مخاطبان تاثير دارد. «هُدىً لِبَنِي إِسْرائِيلَ» 2- عصاره‌ى دعوت پيامبران، توحيد

فرشتگان را جلد 4 صفحه 375 وسائط بين خود و انبياء و اولياء و صلحاء به نازل نمودن وحى و الهام و خواب راست و آنها بحسب مراتب استعدادشان براى وساطت و جهات مأموريّتشان

پیروى محمد(ص) از وحى ۱، ۵; تربیت محمد(ص) ۴; مسؤولیت محمد(ص) ۱، ۵; مقامات محمد(ص) ۷; وحى به محمد(ص) ۲، ۳، ۴ وحى: پیروى از وحى ۶; منشأ وحى ۳، ۶

مقارن بعثت ۲; محدوده علم مردم مقارن بعثت ۱۵، ۱۶; مردم مقارن بعثت و روح ۱۵ وحى: نقش وحى ۷ صحیح بخارى. صحیح ترمذى. ابن کثیر و حافظ بن حجر. کافى، ج ۱، ص ۲۷۳، ح

جامعى مى‌دهد كه بايد آنان براى موفقيّت خود با شيوه‌هاى گوناگونى نسبت به مخاطبان گوناگون خود، مجهز جلد 4 - صفحه 601 باشند، چرا كه همه‌ى مردم را نمى‌توان

خدا و پيروى از هر دينى جز مكتب وحى، آغاز يا فرجامى ذلّت بار خواهد داشت. غير از خداى عزيز همه محدود و فانى هستند و جز مكتب وحى همه مكاتب يا محدود نگرند يا

بيان و توضيح جمله : (( لايسئل عما يفعل و هم يسئلون (( از نظر فلسفه و برهان و وحى اشاره به ابحاث ممتدّ متكلمان اشاعره و معتزله دربارهافعال خدا تقسيم علوم و

و تفكر، هدايت تشريعى انسان از راه وحى و نبوت ، براىرسيدن به كمال و سعادت ضرورى و لازم است عمل نكردن بشر به تعاليم وحى ، نمى توانددليل بر لغو بودن ارسال

۱۱; علم حضورى موجودات ۱۱ نصرت خدا: مشمولان نصرت خدا ۲ وحى: دلایل حقانیت وحى ۱۶; زمینه فهم حقانیت وحى ۵

على قلبك )) بيان مراد از قلب ، و چگونگى دريافت وحى بوسيله قلب وجوه متعدد و بى پايه اى كه راجع به انزال وحى بر قلب پيامبر(صلى اللّه عليه و آلهوسلم ) گفته

على قلبك )) بيان مراد از قلب ، و چگونگى دريافت وحى بوسيله قلب وجوه متعدد و بى پايه اى كه راجع به انزال وحى بر قلب پيامبر(صلى اللّه عليه و آلهوسلم ) گفته

) «لعلّ» براى اظهار امیدوارى است، و در کلام خداوند، مراد امید مخاطبان است; یعنى، مخاطبان را به بهره گیرى از شرایط فراهم شده دعوت مى کند و بیان مى دارد

تقرير وتوضيح برهان بر نبوت عامه واثبات آن توضيح برهانى عقلى بر اينكه تحمل وحى خاص انبياء الهى است توجهى به سياق آيه ودلات آن چون دليل وبرهان نتيجه نبخشيد،

آنچه را بتو وحى ميشود كه همان معناى نبوّت است و بنابراين لما يوحى قابل تعلق به اخترتك و استمع هر دو است يعنى برگزيدم تو را براى چيزيكه وحى ميشود پس گوش

آله سؤالات او را پاسخ داد، بهانه‌اى نداشت جز اينكه بگويد: چون جبرئيل بر تو وحى مى‌آورد نه ميكائيل، ما به تو ايمان نمى‌آوريم. ولى از آنجا كه جوابش با آيه

یقین شده بود که نابود و هلاک خواهیم شد زیرا تصور می‌کردیم که با نزول این آیه وحى قطع گردیده و عذاب خواهد آمد سپس این آیه نازل شد و ما خوشحال و شادان گردیدیم

آن كه مانع نمازگزاردن پيامبر «ص» مى شده رواياتى در باره ماجراى نزول نخستين وحى بر پيامبر «ص» شأن نزول آيات: «أرأيت الذّى ينهى ...» تفسیر آیات كَلَّا إِنَّ

پيغمبر رو گردانند و ما پيش از تو هيچ پيغمبرى را نفرستاديم مگر آنكه وحى مينموديم باو يا وحى ميشد چون يوحى بياء نيز قرائت شده كه نيست معبود بحقّى مگر من پس پرستش

کلام پسین تازه‌ای است. «مَآ أَتَاهُمْ ... مِن قَبْلِکَ»: مراد از (هُمْ) مخاطبان مشرک عصر نزول قرآن و پیشینیان اقرب ایشان است که از زمان ابراهیم و اسماعیل

پيغمبر رو گردانند و ما پيش از تو هيچ پيغمبرى را نفرستاديم مگر آنكه وحى مينموديم باو يا وحى ميشد چون يوحى بياء نيز قرائت شده كه نيست معبود بحقّى مگر من پس پرستش

كه خداوند امر فرموده پيغمبر خود را كه بيان فرمايد براى هدايت مردم آنچه را وحى شده باو از الفاظ در اين سوره مباركه و كلمه هو كنايه از غايب است كه هاء آن

معناى محدث فرق ميان نبى ، رسول و محدث على (ع ) محدث بود مطالبى پيرامون ((وحى )) و واژه ((محدث )) تشخيص القائات رحمانى از شيطانى مستند به تاءييد الهى است

جلّ اليه: انّهم داهنوا اهل المعاصى و لم يغضبوا لغضبى‌ «1» فرمود: خداى تعالى وحى فرمود به شعيب نبى عليه السّلام: بتحقيق معذب نمايم از قوم تو صد هزار نفر را،

یعبد ءاباؤکم) آوردن ضمیرهاى خطاب «کم» مى تواند براى ایجاد هیجان و ولع در مخاطبان باشد; تا آنان با توجه به این که آنچه مورد تعرض قرار گرفته آیین پدرانشان

مگر...» استفاده مى شود که دو گروه در جامعه بودند: ۱- گویندگان این سخن، ۲- مخاطبان و پیروان. و به قرینه صفت «الظالمون» مى توان گفت که: «گویندگان از سران کفر

(إنّ هذه أُمّتکم أُمّة وحدة ) «هذه» مبتدا و مشارالیه آن امرى است که در ذهن مخاطبان مستحضر است و «أُمّتکم أُمّة واحدة» خبر «هذه» و حال است. این جمله مثل «هذا