نتایج جستجو

نامها است (که بر بهترین معانی و کاملترین صفات دلالت می‌نمایند. پس به هنگام ستایش یزدان و درخواست حاجات خویش از خدای سبحان) او را بدان نامها فریاد دارید و

اگر هنگامی آنها را به ایشان یادآوری کنند، سجده‌کنان به روی درمی‌افتند و با ستایش پروردگارشان، تسبیح می‌گویند، حال آنکه ایشان کبرجو نیستند. پهلوهایشان از خوابگاه‌ها(شان)

نکرد. پس بر آنچه می‌گویند صبر کن و پیش از برآمدن آفتاب و پیش از غروب با ستایش پروردگارت تسبیح گوی. و پاره‌ای از شب و به دنباله‌های سجود او را تسبیح گوی

.»، نشانگر آن است که تزکیه نفس و ستایش هاى دروغین انسان از خویش، نتیجه غفلت او از علم نامحدود خداوندى است. ۲۰ - ستایش از خویشتن و دعوى پاکى، با وجود زمینه هاى

آزادانه به ستایش موسى(ع) پرداخت مطلب بالا استفاده مى شود. ۳ - ستایش دختر شعیب از موسى(ع) نزد پدر (إنّ خیر من استئجرت القوىّ الأمین) ۴ - جواز ستایش زنان از

آیات شامل این کلمه حمد (۶۸ بار) ستايش. ثناگويى. ستودن. [آل عمران:188] و دوست دارند براى كارى كه نكرده‏اند ستوده و مدح شوند. در نهج البلاغه خطبه 220 آمده:

نستعین ۱۶ - حمد و ستایش خدا، تنها با یارى او امکان پذیر است. الحمد للّه ... إیاک نستعین از وظایفى که از سوره حمد استفاده مى شود، لزوم ستایش خداوند است. بنابراین

تکرار در قرآن: ۶۸(بار) لیست کلمات مشتق شده در حال بارگیری... ستايش. ثناگويى. ستودن. [آل عمران:188] و دوست دارند براى كارى كه نكرده‏اند ستوده و مدح شوند

مطمئناً مى توان بر خشم و غضب خویش فائق آمد. ۱۲ - تعدیل و کنترل نیروى غضب، مورد ستایش وحى است; نه نابودى و ریشه کن ساختن اصل آن. (و إذا ما غضبوا هم یغفرون) برداشت

آسمان ها و زمین و مجموعه هستى، شایان ستایش و تمجید است. (و تبارک الذى له ملک السموت و الأرض) واژه «تبارک» که در مقام ستایش به کار مى رود، از ماده «برکت» به

ميشود تعبير مى‏آورند و بجاى «صار»است. *[شعراء:71].يعنى: گفتند بتهائى را ستايش مى‏كنيم و پيوسته ملازم آنهائيم. *[روم:51]. «ظَلُّوا» بمعنى «صارُوا»است و

ميشود تعبير مى‏آورند و بجاى «صار»است. *[شعراء:71].يعنى: گفتند بتهائى را ستايش مى‏كنيم و پيوسته ملازم آنهائيم. *[روم:51]. «ظَلُّوا» بمعنى «صارُوا»است و

دعا به درگاه الهى براى دستیابى به صراط مستقیم (إهدنا الصرط المستقیم) ۳ - ستایش خدا و اظهار عبودیت به درگاه او از آداب دعاست. (الحمد للّه رب العلمین ...

با افطار خود سیر کردند و خود گرسنه ماندند و خداوند با این آیات آن‌ها را ستایش فرمود و این سوره را به خاطر آن‌ها نازل گردانید و خود این موضوع دلیل است که

البلاغه خطبه 48 فرموده: «اَلْحَمْدُلِلّهِ كُلَّما وَقَبَ لَيْلٌ وَ غَسَقَ» ستايش خدا را هر وقت كه شبى آيد و ظلمتش شديد گردد. [فلق:2-3]. از شر آنچه آفريده

تمجید و ستایش خداوند از خویش، به خاطر آفرینش انسان (ثمّ أنشأنه خلقًا ءاخر فتبارک اللّه أحسن الخلقین) ۹ - آفرینش انسان، آفرینشى بس مهم و ستایش برانگیز (ثمّ

صفات جلاليّه در اين سوره خود ستايش فرمود ذات اقدس خويش را بصفت كمالى كه فوق آن متصوّر نيست براى تعليم بندگان كيفيّت ستايش را بر بزرگترين نعمت خود كه انعام

صفات جلاليّه در اين سوره خود ستايش فرمود ذات اقدس خويش را بصفت كمالى كه فوق آن متصوّر نيست براى تعليم بندگان كيفيّت ستايش را بر بزرگترين نعمت خود كه انعام

بعد از مرگش بدین وسیله زنده گردانید‌؟» به‌راستی بی‌چون گویند «خدا.» بگو: «ستایش تنها برای خداست.» بلکه بیشترشان خردورزی نمی‌کنند. و این زندگی دنیا جز بازدارنده‌ای