نتایج جستجو

براى آن ذكر كرده اند، كه بر هيچ يك از آن وجوه، دليل قابل اعتمادى نيست. اصحاب «أيكه»، قوم شعيب اند، كه سرگذشت آنان، در تفسير سوره «حجر» و «شعراء» گذشت. و

طبيعى نيست. اين لفظ شش بار در قرآن مجيد آمده و همه در سوره كهفند. اصحاب كهف‏ داستان اصحاب كهف در قرآن ماجراى چند نفر جوان موحد است كه نور ايمان در قلبشان

مكه در سفرهاى خود به مساكن عاد كه در احقاف يمن است ، و مساكن ثمود، و اصحاب ((ايكه ((، كه در شام است ، و مساكن قوم لوط كه در فلسطين است، عبور كرده همه را

او به اهل بهشت و دوزخ رواياتى درباره مراد از «و شاهد و مشهود» و «داستان اصحاب اخدود» و... رواياتى در وصف لوح محفوظ تفسیر آیات هَلْ أَتاكَ حَدِيثُ الْجُنُودِ

[عبس:17]. لعن بر انسان چه بسيار كافر است و شايد به معنى خبر باشد مثل [بروج:4]. اصحاب كانال ملعون شدند. *** تقتيل: اقرب الموارد گويد: آن براى كثرت است «قَتَّلَ

نوعيّت است و كلمه «اَحاطَتْ بِهِ خَطيئَتُهُ» آن را تفسير مى‏كند يعنى سَيِئِه ايكه او را احاطه كند و او در آن غرق شود و ديگر محلى براى ورود ايمان نماند. پس

خواستن عذاب از من، شتابزدگى نكنند. پس این ستمکاران را هم گناهی و کیفری مانند اصحاب و امثالشان (از امم پیشین) خواهد بود، باری آن را به عجله از من نخواهند (و

منافاتى ندارد و ممكن است در مفهوم اين كلمه جمع باشد. در مورد اصحاب الايكه ، ايكه به معنى درخت و اصحاب الايكه همان قوم حضرت شعيب هستند كه در سرزمينى پر آب و مشجر

و موسي‌ و بني‌ اسرائيل‌ ‌را‌ نجات‌ داد و عاد و ثمود و قوم‌ لوط و اصحاب‌ مدين‌ و ايكه‌ و فرعونيان‌ ‌را‌ هلاك‌ كرد ‌براي‌ ‌اينکه‌ ‌است‌ ‌که‌ خداوند مولي‌

مشركين‌ و ظالمين‌ امم‌ سابقه‌ قوم‌ نوح‌ و عاد و ثمود و قوم‌ لوط و اصحاب‌ مدين‌ و ايكه‌ و فرعونيان‌ و اشباه‌ ‌آنها‌ فَلا يَستَعجِلُون‌ِ ‌پس‌ عجله‌ نكنند

رِزْقٌ كَرِيمٌ (50) وَ الَّذِينَ سَعَوْا فِي آياتِنا مُعاجِزِينَ أُولئِكَ أَصْحابُ الْجَحِيمِ (51) ترجمه‌ - و بتعجيل ميخواهند از تو عذاب را و هرگز خلف نكند

كافى از امام صادق عليه السّلام نقل نموده كه مثل ابو طالب عليه السّلام مثل اصحاب كهف است كه پنهان نمودند ايمان را و اظهار كردند شرك را پس خداوند اجر ايشانرا

200. «2» همان مصدر. «3» تفسير مجمع البيان ج 5 ص 201. جلد 6 - صفحه 152 به اصحاب فرمود: كدام آيه اميدوار كننده‌تر از آيات ديگر باشد؟ بعضى گفتند: «إِنَّ اللَّهَ

نيكوكاران را اصحاب يمين خوانده اند، در مقابل بدكارانند كه اصحاب شمال (دست چپى ها) ناميده شده اند، و چه بسا طائفه اول اصحاب ميمنه ، و طائفه دوم اصحاب مشئمه هم

در بحث هاى علمى آتيه از نظر خواننده خواهد گذشت. نكته پنجم اين كه: مزيّت اصحاب صراط مستقيم بر سايرين، و همچنين مزيت صراط آنان بر سبيل سايرين، تنها به علم

خالى نيست ، و كشف مى كند كه يهود تا چه پايه و با چه دقتى خود را در ميانه اصحاب حديث در صدر اول جا زده اند، تا توانسته اند با روايات آنان بهر جور كه بخواهند

الذين كفروا و كذبوا باياتنا اولئك اصحاب النار هم فيها خالدون »، (و كسانيكه كفر بورزند، و آيات ما را تكذيب كنند، اصحاب آتشند، كه در آن جاودانه خواهند بود)،

خَطِيئَتُهُ فَأُولَئك أَصحَاب النَّارِ هُمْ فِيهَا خَالِدُونَ(۸۱) وَ الَّذِينَ ءَامَنُوا وَ عَمِلُوا الصالِحَاتِ أُولَئك أَصحَاب الْجَنَّةِ هُمْ فِيهَا

قوم اءراءيتم ان كنت على بينة » الخ و يا بلفظ اصحاب تعبير كرده و از آن جمله مى فرمايد: «واصحاب مدين و اصحاب الرّسّ» و در خصوص قوم موسى (ع ) تعبير به (بنى

قيامت همچنان پناهنده عرش هستند. مؤلف: ممكن است مضمون اين دو روايت را از آيه ايكه حكايت كلام ملائكه است استفاده كرد، آنجا كه گفتند: «و نحن نسبح بحمدك ، و نقدس