نتایج جستجو

- خَلْفِهِ - يَحْفَظُونَهُ» راجع‏اند به لفظ موصول در آيه سابق كه «مَنْ اَسَرَّ الْقَوْلَ...» باشد مراد از «مِنْ اَمْرِاللَّهَ» حوادث است يعنى: براى انسان

تا بيرون آمدند از باغستانها و چشمه‌سارها. وَ أَوْحَيْنا إِلى‌ مُوسى‌ أَنْ أَسْرِ بِعِبادِي إِنَّكُمْ مُتَّبَعُونَ (52) فَأَرْسَلَ فِرْعَوْنُ فِي الْمَدائِنِ

همان مدرك. «3». همان مدرك. جلد 9 - صفحه 429 وَ أَوْحَيْنا إِلى‌ مُوسى‌ أَنْ أَسْرِ بِعِبادِي إِنَّكُمْ مُتَّبَعُونَ (52) فَأَرْسَلَ فِرْعَوْنُ فِي الْمَدائِنِ

استيصال است از خسف و غرق و صيحه مانند عذابهاى امم ماضيه، و به ثانى قتل بسيف و اسر و غيره. 2- آنكه اول عذاب دنيا و ثانى عذاب عقبى است. 3- آنكه اول مشروط به استغفار،

أَخَذْتُهُم أَدْعُو أَرَاد أَرْسَلْنَا أَرْسَلْنَاک أَزْوَاجا أَزْوَاجِهِم أَسَرّ أَشَق أَصْحَاب أَطْرَافِهَا أَعْبُد أَعْمَى أَعْنَاب أَعْنَاقِهِم أَقَامُوا

ارزانى فرمود، آيا باز هم از منكرات نهى نخواهيم كرد؟ جلد 4 - صفحه 102 كلمه‌ى «اسر» از مادّه‌ى «اسراء» به معناى حركت در شب است. جمله‌ى‌ «إِلَّا امْرَأَتَكَ»

(نگا: بقره / . أَلاَ إِنَّهُمْ‌ يَثْنُونَ‌... (۳) سَوَاءٌ مِنْکُمْ‌ مَنْ‌ أَسَرَّ... (۰) وَ إِنْ‌ تَجْهَرْ بِالْقَوْلِ‌... (۱) Tabber requires Javascript

تا كفار معذب شدند بقتل چنانچه قمى ره از حضرت باقر (ع) نقل نموده يا بقتل و اسر و سلب اموال و اولاد چنانچه در مجمع ذكر فرموده و آنكه ملائكه در اين جنگ كشتار

ما گريخته و زيورهاى ما را نيز برده‌اند. وَ أَوْحَيْنا إِلى‌ مُوسى‌ أَنْ أَسْرِ بِعِبادِي إِنَّكُمْ مُتَّبَعُونَ (52) فَأَرْسَلَ فِرْعَوْنُ فِي الْمَدائِنِ

آبها درهم پيوست و مجموع فرعونيان هلاك شدند. وَ أَوْحَيْنا إِلى‌ مُوسى‌ أَنْ أَسْرِ بِعِبادِي إِنَّكُمْ مُتَّبَعُونَ (52) فَأَرْسَلَ فِرْعَوْنُ فِي الْمَدائِنِ

نباشد، يعنى اگر در دنيا كفار را با مؤمنان دستى بوده باشد از قتل و قهر و نهب و اسر و غير آن از وجوه غلبه، اما در آخرت ايشان را آن غلبه نباشد. وَ لَنْ يَجْعَلَ

همه را هلاك ساختيم و از آب وارد آتش شدند. وَ أَوْحَيْنا إِلى‌ مُوسى‌ أَنْ أَسْرِ بِعِبادِي إِنَّكُمْ مُتَّبَعُونَ (52) فَأَرْسَلَ فِرْعَوْنُ فِي الْمَدائِنِ

عقب حضرت موسى عليه السّلام روان شدند. «2» وَ أَوْحَيْنا إِلى‌ مُوسى‌ أَنْ أَسْرِ بِعِبادِي إِنَّكُمْ مُتَّبَعُونَ (52) فَأَرْسَلَ فِرْعَوْنُ فِي الْمَدائِنِ

لشگر و ندا كردند كه بنى اسرائيل اندكند. «1» وَ أَوْحَيْنا إِلى‌ مُوسى‌ أَنْ أَسْرِ بِعِبادِي إِنَّكُمْ مُتَّبَعُونَ (52) فَأَرْسَلَ فِرْعَوْنُ فِي الْمَدائِنِ

از آن عذاب موعودى كه شما طالب تعجيل آن هستيد و مقصود از آن بعض ظاهرا قتل و أسر در بدر باشد و از بعض ديگر عذاب بعد از مرگ اعمّ از قبر و قيامت كه بموقع خودش

خود كه در باب محاربه ذات الشوكه فرستاده و يا به كلمات ازلى كه در باب قتل و اسر آنها در لوح ثبت فرموده: وَ لَقَدْ سَبَقَتْ كَلِمَتُنا لِعِبادِنَا الْمُرْسَلِينَ

از آن عذاب موعودى كه شما طالب تعجيل آن هستيد و مقصود از آن بعض ظاهرا قتل و أسر در بدر باشد و از بعض ديگر عذاب بعد از مرگ اعمّ از قبر و قيامت كه بموقع خودش

از آن عذاب موعودى كه شما طالب تعجيل آن هستيد و مقصود از آن بعض ظاهرا قتل و أسر در بدر باشد و از بعض ديگر عذاب بعد از مرگ اعمّ از قبر و قيامت كه بموقع خودش

مرتفع شد تا همه از آن دوازده راه درگذشتند. وَ أَوْحَيْنا إِلى‌ مُوسى‌ أَنْ أَسْرِ بِعِبادِي إِنَّكُمْ مُتَّبَعُونَ (52) فَأَرْسَلَ فِرْعَوْنُ فِي الْمَدائِنِ

از آن عذاب موعودى كه شما طالب تعجيل آن هستيد و مقصود از آن بعض ظاهرا قتل و أسر در بدر باشد و از بعض ديگر عذاب بعد از مرگ اعمّ از قبر و قيامت كه بموقع خودش