عبس ٤٠

وَ وُجُوهٌ‌ يَوْمَئِذٍ عَلَيْهَا غَبَرَةٌ

ترجمه

و صورتهایی در آن روز غبارآلود است،

|و برخى چهره‌ها آن روز [گرفته‌اند و] بر آنها غبار [اندوه‌] نشسته است

و در آن روز، چهره‌هايى است كه بر آنها غبار نشسته،

و رخسار گروهی گرد آلود غم و اندوه است.

و در آن روز چهره هایی است که بر آنان غبار نشسته

و چهره‌هايى در آن روز غبارآلودند.

و در چنین روز بر چهره‌هایی غبار باشد

و رويهايى در آن روز بر آنها گَرد نشسته است

و در آن روز چهره‌هائی غبار (غم و اندوه) بر آنها نشسته است.

و چهره‌هایی است که بر آنها غبارهایی نشسته،

و چهره‌هایی در آن روز بر آنها است گردی‌

عبس ٣٩	آیه ٤٠	عبس ٤١
سوره : سوره عبس نزول : ٢ بعثت اطلاعات آماری تعداد کلمات : ٥ تعداد حروف :

معنی کلمات و عبارات

«غَبَرَةٌ»: گرد و خاک برخاسته و در هوا پراکنده. مراد غبار غم و اندوه و کدورت و افسردگی است.

آیات مرتبط (تعداد ریشه‌های مشترک)

وَ الَّذِينَ‌ کَسَبُوا السَّيِّئَاتِ‌... (۱)

تَظُنُ‌ أَنْ‌ يُفْعَلَ‌ بِهَا فَاقِرَةٌ (۰)

تفسیر

• آيات ۱۷ - ۴۲، سوره عبس
• معناى آيه ((قتل الانسان ما اكفره )) و مراد از كفر در آن
• نفى عذر از بشر در كفر ورزيدن و استكبارش ، با بيان حقارت و ناچيزى مبداء خلقت اوو...
• اشاره به عدم منافات اينكه خلقت و تقدير از ناحيه خدا است با مختار بودن انسان
• مراد از اينكه فرمود خدا انسان را اقبار (دفن ) كرد ثم امانه فاقبره
• معناى آيه : ((كلا لما يقض ما امره )) كه متضمن ملامت انسانهاى مبتلا به كفر است
• معناى آيه : ((كلا لما يقض ما امره )) كه متضمن ملامت انسانهاى مبتلا به كفر است
• اشاره به شدت و سختى روز قيامت به نحوى كه انسان حتى از كسان و نزديكانش مىگريزد
• سيماى كفار و اهل شقاوت در قيامت
• (روايتى درباره : ((قتل الانسان ما اكفره ))،جهل ابوبكر و عمر به معناى ((ابا)) شدت روز قيامت و...)

• تفسیر آیات

• تفسیر آیات

• تفسیر آیات

نکات آیه

۱ - گروهى از مردم در قیامت، چهره اى کدر و غبارآلود خواهند داشت. (و وجوه یومئذ علیها غبرة) «غَبَرة» و «غُبار»، به یک معنا است و برخى گَرد پراکنده و جابه جا شده را «غبرة» و گرد برخاسته را «غبار» مى نامند. (لسان العرب)

۲ - احساس بى نیازى از تعالیم دین، مایه روسیاهى در قیامت (أمّا من استغنى . فأنت له تصدّى ... و وجوه یومئذ علیها غبرة) ارائه دو ترسیم از حاضران صحنه قیامت در ذیل سوره، ممکن است اشاره به تقسیمى باشد که در آغاز سوره انجام گرفته بود که در یک طرف ابن ام مکتوم و در طرف دیگر اشراف قرار داشتند.

۳ - معاد، جسمانى است. (و وجوه یومئذ علیها غبرة)

۴ - چهره انسان در قیامت، نمایشگر فرجام او است. (و وجوه یومئذ علیها غبرة)

۵ - انسان ها در قیامت، با دو چهره مختلف - تابناک و تیره - حضور خواهند یافت و فرجام هر کس، از آغاز حضور مشخص خواهد بود. (فإذا جاءت الصاخّة ... وجوه ... و وجوه) تکرار «وجوه»، بیانگر جواب شرط در «إذا جاءت...» است; یعنى، «کان الناس صنفین».

۶ - تفاوت چهره مؤمن و کافر در قیامت (وجوه ... و وجوه) مراد از «وجوه» در این آیه - به قرینه آخرین آیه سوره (أولئک هم الکفرة الفجرة) - چهره کافران است. در نتیجه مراد از «وجوه» در آیات پیشین، چهره مؤمنان خواهد بود.

موضوعات مرتبط

• انسان: صورت اخروى انسان ۴; فرجام اخروى انسان ۴
• دین: آثار بى نیازى از دین ۲
• روسفیدان: روسفیدان در قیامت ۵
• روسیاهان: روسیاهان در قیامت ۵
• قیامت: تفاوت صورتها در قیامت ۶; صورتهاى غبارآلود در قیامت ۱; عوامل روسیاهى در قیامت ۲; نقش صورت در قیامت ۴; ویژگیهاى قیامت ۱، ۵، ۶
• کافران: صورت اخروى کافران ۶; کافران در قیامت ۶
• مؤمنان: صورت اخروى مؤمنان ۶; مؤمنان در قیامت ۶
• معاد: معاد جسمانى ۳