النجم ٣٥

از الکتاب
نسخهٔ تاریخ ‏۲۹ آبان ۱۳۹۲، ساعت ۰۸:۴۲ توسط 127.0.0.1 (بحث) (Edited by QRobot)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)


ترجمه

آیا نزد او علم غیب است و می‌بیند (که دیگران می‌توانند گناهان او را بر دوش گیرند)؟!

|آيا علم غيب نزد اوست و او [حقايق را] مى‌بيند
آيا علم غيب پيش اوست و او مى‌بيند؟
آیا علم غیب نزد اوست و او (به احوال آن جهان) بیناست (که می‌داند رفیقش می‌تواند بار گناه او را به دوش گیرد).
آیا علم غیب نزد اوست و او می بیند [که بارگناهانش رادر قیامت دیگری برمی دارد؟]
آيا علم غيب دارد و مى‌بيند؟
آیا نزد او علم غیب است و او [حقایق را] می‌بیند؟
آيا نزد او علم غيب است كه خود مى‌بيند- كه تا كى خواهد زيست، كه انفاق نمى‌كند-؟!
آیا او علم غیب دارد، و می‌بیند (که پشت به اسلام کردن و حق را نپذیرفتن و بخل ورزیدن و بذل و بخشش ننمودن، پسندیده و بلامانع است؟).
آیا نزدش علم غیب است؛ پس (هم)او (آن را) می‌بیند؟
آیا نزد او است علم ناپیدا پس او می‌بیند


النجم ٣٤ آیه ٣٥ النجم ٣٦
سوره : سوره النجم
نزول :
اطلاعات آماری
تعداد کلمات : ٦
تعداد حروف :

معنی کلمات و عبارات

«یَری»: می‌بیند. یعنی حقیقت را می‌بیند و می‌داند.

آیات مرتبط (تعداد ریشه‌های مشترک)

تفسیر

نکات آیه

۱ - ترک انفاق از سوى انسان، نتیجه هراس از فرجام و آینده خویش (و أعطى قلیلاً و أکدى . أعنده علم الغیب فهو یرى) استفهام توبیخى در «أعنده...» مى تواند اشاره به زمینه ذهنى ترک انفاق باشد; یعنى، انسان ها چون از آینده خویش نگران اند، از انفاق خوددارى مى کنند.

۲ - علم غیب و آگاهى به فرجام امور، غیرقابل دسترسى براى انسان (أعنده علم الغیب)

۳ - ترک انفاق به بهانه پاکى و بى گناهى، فاقد هر گونه پشتوانه واقعى * (فلاتزکّوا أنفسکم ... و أعطى قلیلاً و أکدى . أعنده علم الغیب فهو یرى) جمله «أفرأیت...» پس از تخطئه خودستایى، مى تواند ناظر بدان باشد که ترک کنندگان انفاق، چون خویشتن را پاک مى شمردند، از انفاق سرباز مى زدند و خداوند در آیه «أعنده...» باور آنان را تخطئه مى کند.

۴ - اعتقاد به فلاح و سعادت خویش به اتکال انجام بخش اندک از اعمال نیک، باورى واهى * (و أعطى قلیلاً و أکدى . أعنده علم الغیب فهو یرى) از ارتباط «أعنده...» با آیات پیشین مى توان چنین بیان نمود که: دنیامداران با اعطاى مالى اندک، خویش را فلاح یافته مى انگاشتند و خداوند با نفى علم غیب از آنان، این اندیشه را تخطئه مى کند.

۵ - شهودى بودن علم غیب (أعنده علم الغیب فهو یرى) تفریع «فهو یرى» بر «أعنده علم الغیب»، نشانگر آن است که هر وقت علم به غیبى براى انسان حاصل شود، معلوم غیبى براى وى، شکل مشهود را پیدا مى کند.

موضوعات مرتبط

  • انسان: عجز انسان ۲
  • انفاق: اهمیت انفاق ۳; زمینه ترک انفاق ۱; سرزنش ترک انفاق ۳; عوامل ترک انفاق ۳
  • ترس: آثار ترس از فرجام ۱
  • سعادت: عوامل سعادت ۴
  • عقیده: عقیده باطل ۴
  • علم: علم حضورى ۵
  • علم غیب: استحاله علم غیب ۲; ویژگیهاى علم غیب ۵
  • عمل صالح: آثار عمل صالح ۴

منابع