المائدة ٦١: تفاوت میان نسخه‌ها
از الکتاب
QRobot edit
(افزودن سال نزول) |
(QRobot edit) |
||
| خط ۲۲: | خط ۲۲: | ||
__TOC__ | __TOC__ | ||
== نزول == | |||
'''محل نزول:''' | |||
این آیه در مدینه بر پیامبر اسلام صلی الله علیه و آله نازل گردیده است. <ref> طبرسی، مجمع البيان في تفسير القرآن، ج ۳، ص ۲۳۱.</ref> | |||
'''شأن نزول:'''<ref> محمدباقر محقق، نمونه بينات در شأن نزول آيات از نظر شیخ طوسی و ساير مفسرين خاصه و عامه، ص ۲۹۸.</ref> | |||
اين آيه درباره عبدالله بن ابى نازل گرديده است، هنگامى كه اظهار اسلام نمود در حالتى كه در كفر داخل بوده است.<ref> تفاسير على بن ابراهيم و برهان.</ref> | |||
== تفسیر == | == تفسیر == | ||
<tabber> | <tabber> | ||
المیزان= | المیزان= | ||
{{ نمایش فشرده تفسیر| | |||
*[[تفسیر:المیزان جلد۶_بخش۳#link17 | آيات ۶۶ - ۵۷، سوره مائده]] | *[[تفسیر:المیزان جلد۶_بخش۳#link17 | آيات ۶۶ - ۵۷، سوره مائده]] | ||
*[[تفسیر:المیزان جلد۶_بخش۳#link18 | علت نهى از محبت كفار]] | *[[تفسیر:المیزان جلد۶_بخش۳#link18 | علت نهى از محبت كفار]] | ||
| خط ۳۷: | خط ۴۸: | ||
*[[تفسیر:المیزان جلد۶_بخش۵#link26 | (رواياتى در ذيل آيات گذشته درباره وظيفه علماء، دست خدا، امت مقتصده و...)]] | *[[تفسیر:المیزان جلد۶_بخش۵#link26 | (رواياتى در ذيل آيات گذشته درباره وظيفه علماء، دست خدا، امت مقتصده و...)]] | ||
}} | |||
|-|نمونه= | |-|نمونه= | ||
{{ نمایش فشرده تفسیر| | |||
*[[تفسیر:نمونه جلد۴_بخش۵۱#link343 | تفسیر آیات]] | *[[تفسیر:نمونه جلد۴_بخش۵۱#link343 | تفسیر آیات]] | ||
}} | |||
|-| تفسیر نور= | |||
===تفسیر نور (محسن قرائتی)=== | |||
{{ نمایش فشرده تفسیر| | |||
وَ إِذا جاؤُكُمْ قالُوا آمَنَّا وَ قَدْ دَخَلُوا بِالْكُفْرِ وَ هُمْ قَدْ خَرَجُوا بِهِ وَ اللَّهُ أَعْلَمُ بِما كانُوا يَكْتُمُونَ «61» | |||
و هرگاه (منافقان يا بعضى از اهل كتاب) نزد شما آيند، مى‌گويند: ايمان آورديم، در حالى كه آنان با كفر بر شما وارد مى‌شوند و با همان كفر بيرون روند و خداوند به آنچه كتمان مى‌كردند آگاه‌تر است. | |||
===پیام ها=== | |||
1- اظهار ايمان افراد، شما را فريب ندهد. قالُوا آمَنَّا ... وَ اللَّهُ أَعْلَمُ اظهار ايمان با زبان، نشانه‌ى رسوخ ايمان در قلب نيست. | |||
2- خداوند، از خود انسان‌ها هم به ضميرشان آگاه‌تر است. «اللَّهُ أَعْلَمُ» | |||
3- كسانى كه منافقانه اظهار ايمان مى‌كنند، بدانند كه خداوند از درون آنان آگاه است. قالُوا آمَنَّا وَ قَدْ دَخَلُوا بِالْكُفْرِ ... وَ اللَّهُ أَعْلَمُ ... | |||
تفسير نور(10جلدى)، ج2، ص: 327 | |||
}} | |||
|-| | |||
اثنی عشری= | |||
===تفسیر اثنی عشری (حسینی شاه عبدالعظیمی)=== | |||
{{نمایش فشرده تفسیر| | |||
وَ إِذا جاؤُكُمْ قالُوا آمَنَّا وَ قَدْ دَخَلُوا بِالْكُفْرِ وَ هُمْ قَدْ خَرَجُوا بِهِ وَ اللَّهُ أَعْلَمُ بِما كانُوا يَكْتُمُونَ (61) | |||
بعد از آن در صفت منافقان مى‌فرمايد: | |||
وَ إِذا جاؤُكُمْ قالُوا آمَنَّا: و چون بيايند شما را منافقان يهود، يا عامه اهل نفاق، گويند ايمان آورده‌ايم مانند شما. وَ قَدْ دَخَلُوا بِالْكُفْرِ وَ هُمْ قَدْ خَرَجُوا بِهِ: | |||
و حال آنكه داخل مى‌شوند به كفر، يعنى در وقت دخول و خروج بر صفت كفرند. وَ اللَّهُ أَعْلَمُ بِما كانُوا يَكْتُمُونَ: و خداى تعالى داناتر است به آنچه | |||
---- | |||
«1» اصول كافى، جلد 2 كتاب الايمان و الكفر، صفحه 318، حديث 11. | |||
تفسير اثنا عشرى، ج3، ص: 125 | |||
هستند كه مى‌پوشند از كفر و نفاق و كينه مسلمانان. در اين وعيد است مر ايشان را از اظهار ايمان و ابطان كفر و عناد. | |||
}} | |||
|-| | |||
روان جاوید= | |||
===تفسیر روان جاوید (ثقفى تهرانى)=== | |||
{{نمایش فشرده تفسیر| | |||
وَ إِذا جاؤُكُمْ قالُوا آمَنَّا وَ قَدْ دَخَلُوا بِالْكُفْرِ وَ هُمْ قَدْ خَرَجُوا بِهِ وَ اللَّهُ أَعْلَمُ بِما كانُوا يَكْتُمُونَ (61) | |||
ترجمه | |||
و چون آيند نزد شما گويند ايمان آورديم با آنكه بتحقيق داخل شدند با كفر و آنها بتحقيق خارج شدند با آن و خدا داناتر است بآنچه بودند كه پنهان ميداشتند. | |||
تفسير | |||
حضرات يهود منافق هم بودند وقتى وارد در محضر مبارك پيغمبر (ص) و اهل ايمان مى‌شدند اظهار ايمان مينمودند با آنكه مواعظ و نصايح و دلائل آنحضرت ابدا در | |||
---- | |||
جلد 2 صفحه 239 | |||
آنها تأثيرى نداشت پس با حال كفر وارد شده بودند و با حال كفر خارج ميشدند و ميخواستند امر را به پيغمبر (ص) و اهل ايمان مشتبه نمايند با آنكه خداوند بر سرائر آنها مطلع بود و به پيغمبر خود الهام مى‌فرمود و آنحضرت هم باهل ايمان اعلام ميداشت و آنها رسوا مى‌گشتند و قمى ره فرموده اين آيه در شأن عبد اللّه بن ابى منافق مشهور نازل شده است .. | |||
}} | |||
|-| | |||
اطیب البیان= | |||
===اطیب البیان (سید عبدالحسین طیب)=== | |||
{{نمایش فشرده تفسیر| | |||
وَ إِذا جاؤُكُم قالُوا آمَنّا وَ قَد دَخَلُوا بِالكُفرِ وَ هُم قَد خَرَجُوا بِهِ وَ اللّه‌ُ أَعلَم‌ُ بِما كانُوا يَكتُمُون‌َ (61) | |||
و زماني که آمدند نزد شما مسلمين گفتند ايمان آورديم و حال آنكه كافر بودند يعني در حال دخول و خروج هر دو كافر بودند و حال آنكه خداوند داناتر است بآنچه كتمان ميكنند. | |||
وَ إِذا جاؤُكُم كلمه اذا اضافه بمدخول است که جمله فعليه باشد بخلاف متي جاءك زيرا متي متضمن معناي جزاء است و مدخولش عامل در آن است و اذا چون اضافه است نميشود مضاف اليه عمل در مضاف نمايد و مجي‌ء آنها تشرف خدمت حضرت رسول صلّي اللّه عليه و آله و سلّم است. | |||
قالُوا آمَنّا بلسانهم لا بقلوبهم که اشد اقسام كفر نفاق است که في الدرك الاسفل من النار. | |||
وَ قَد دَخَلُوا بِالكُفرِ قد اگر بر ماضي داخل شود تقريب بحال ميشود و اگر بر مضارع داخل شود دلالت بر تقليل دارد يعني دخول آنها با حال كفر بود که حقيقة ايمان نداشتند وَ هُم قَد خَرَجُوا بِهِ و حال آنكه آنها در حال خروج از خدمت نبي (ص) هم كافر و با حال كفر خارج شدند که فرمايشات نبي و آيات قرآن و معجزاتي که از آن حضرت مشاهده كردند خردلي در آنها تأثيري نگذاشت بهمان حال باقي بودند. | |||
وَ اللّه‌ُ أَعلَم‌ُ بِما كانُوا يَكتُمُون‌َ اگر باين اظهار ايمان بخواهند مسلمين را اغفال كنند خدا را نميشود اغفال كرد او بهتر از خود آنها از قلب آنها داناتر است که حقايق را ميديدند و درك ميكردند ولي عناد و عصبيت و حب جاه و مال جلوگير | |||
جلد 6 - صفحه 414 | |||
بود و قلوب قاسيه آنها قابليت قبول ايمان نداشت خذلهم اللّه. | |||
}} | |||
|-| | |||
برگزیده تفسیر نمونه= | |||
===برگزیده تفسیر نمونه=== | |||
{{نمایش فشرده تفسیر| | |||
}} | |||
|-|تسنیم= | |-|تسنیم= | ||
{{ نمایش فشرده تفسیر| | |||
*[[تفسیر:تسنیم | تفسیر آیات]] | *[[تفسیر:تسنیم | تفسیر آیات]] | ||
}} | |||
|-|</tabber> | |-|</tabber> | ||
