القارعة ٤

يَوْمَ‌ يَکُونُ‌ النَّاسُ‌ کَالْفَرَاشِ‌ الْمَبْثُوثِ‌

ترجمه

روزی که مردم مانند پروانه‌های پراکنده خواهند بود،

روزى كه مردم مانند پروانگان پراكنده باشند

روزى كه مردم چون پروانه‌[هاى‌] پراكنده گردند،

در آن روز سخت، مردم مانند ملخ هر سو پراکنده شوند.

روزی که مردم [در سراسیمگی] چون پروانه های پراکنده اند

روزى است كه مردم چون پروانگان پراكنده باشند،

روزی که مردم مانند پروانه‌های پراکنده باشند

روزى كه مردمان همچون پروانگان پراكنده باشند

روزی است که مردمان، همچو پروانگانِ پراکنده (در اینجا و آنجا حیران و سرگردان) می‌گردند.

روزی که مردم همچون پروانه پراکنده‌اند،

روزی که شوند مردم چون پروانه‌های پراکنده‌

القارعة ٣	آیه ٤	القارعة ٥
سوره : سوره القارعة نزول : ٣ بعثت اطلاعات آماری تعداد کلمات : ٥ تعداد حروف :

معنی کلمات و عبارات

«یَوْمَ»: قیامت، مدّت زمانی است که با نفخه صور اوّل شروع و با داوری در میان مردم پایان می‌گیرد. «الْفَرَاشِ»: پروانه. اسم جنس است. مراد پروانه‌هائی است که شبها دیوانه‌وار و حیران پیرامون نور چراغ می‌گردند و می‌سوزند و می‌افتند. عربها، در سرگشتگی و نادانی و بی‌خبری از عاقبت کار، به پروانه ضرب‌المثل می‌زنند. «الْمَبْثُوثِ»: پراکنده.

آیات مرتبط (تعداد ریشه‌های مشترک)

خُشَّعاً أَبْصَارُهُمْ‌ يَخْرُجُونَ‌... (۰)

تفسیر

• آيات ۱ - ۱۱، سوره قارعه
• وجه تسميه قيامت به ((قارعه )) و تشبيه مردم پس از بر انگيخته شدن ، به توده ملخ
• معناى اينكه درباره كسى كه اعمالش سبك است فرمود: ((فامه هاويه ))
• معناى اينكه درباره كسى كه اعمالش سبك است فرمود: ((فامّه هاويه ))

• تفسیر آیات

• تفسیر آیات

• تفسیر آیات

نکات آیه

۱ - مردم در قیامت، مانند پروانه هاى ریز و پراکنده در هوا، هراسان و بى سامان به هر طرف روى خواهند آورد. (یوم یکون الناس کالفراش المبثوث) «فَراشَة» (مفرد «فَراش»); یعنى، آنچه بال زده و در حرارت چراغ سقوط کرده و خود را مى سوزاند (تاج العروس) «فرّاء» آنها را ملخ هایى مى داند که روى زمین گسترده و در هم مى لولند (مجمع البیان). تشبیه مردم در قیامت به آن حشرات، نشانگر سردرگمى، ترس و اضطرابى است که انسان ها را به هر سو خواهد کشاند.

۲ - کوبندگى حوادث قیامت، هول انگیز و دهشت آور است. (ما القارعة . یوم یکون الناس کالفراش المبثوث) «یوم» ظرف براى فعل محذوفى است که وصف «القارعة» بر آن دلالت دارد; یعنى، «تقرع یوم...».

۳ - تشبیه وضع انسان ها در قیامت، به انبوه ملخ هاى پراکنده* (یوم یکون الناس کالفراش المبثوث) برداشت یاد شده، ناظر به این احتمال است که فَراش - چنان که فرّاء گفته است - به معناى ملخ هایى باشد که بر زمین گسترده شده، درهم مى لولند. گفتنى است که این معنا، تنها از فرّاء نقل شده است.

۴ - مردم در نخستین مراحل رستاخیز، سردرگم و حیرت زده خواهند بود. (کالفراش المبثوث) «مبثوث»، به معناى منتشر و متفرق است. «بَثَّ الغُبارَ»; یعنى، غبار را برانگیخت (قاموس). پراکندگى و افشانده بودن، نشانگر آشفتگى و پریشان حالى است.

موضوعات مرتبط

• انسان: انسان ها در قیامت ۳; بى پناهى انسان ها در قیامت ۱; تحیر اخروى انسان ها ۴; ترس انسان ها در قیامت ۱
• تشبیهات قرآن: تشبیه انسان ها ۱، ۳; تشبیه به پروانه هاى پراکنده ۱; تشبیه به مل‌ هاى پراکنده ۳
• قرآن: تشبیهات قرآن ۱، ۳
• قیامت: ترسناکى قیامت ۲; کوبندگى قیامت ۲; ویژگیهاى قیامت ۲، ۴