الصافات ١٧٧

از الکتاب
نسخهٔ تاریخ ‏۲۹ آبان ۱۳۹۲، ساعت ۰۸:۰۱ توسط 127.0.0.1 (بحث) (Edited by QRobot)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)


ترجمه

امّا هنگامی که عذاب ما در آستانه خانه‌هایشان فرود آید، انذارشدگان صبحگاه بدی خواهند داشت!

پس وقتى [عذاب ما] به آستانه آنها فرود آيد، صبحگاه بيم داده شدگان بد خواهد بود
[پس هشدارداده‌شدگان را] آنگاه كه عذاب به خانه آنان فرود آيد چه بد صبحگاهى است!
(بدانند که) چون عذاب قهر الهی پیرامون دیارشان فرود آید (بر آن کافران شبی بگذرد که) صبح بسیار بدی خواهند داشت.
پس هنگامی که [عذاب ما] به آستانه خانه هایشان نازل شود، بیم شدگان روزگار بدی خواهند داشت،
چون عذاب به ساحتشان فراز آيد، اين بيم‌داده‌شدگان چه بامداد بدى خواهند داشت.
آنگاه که به سرای ایشان فرود آید، چه بد است بامداد [عذاب‌] هشدار یافتگان‌
و چون [عذاب‌] به درگاه سراى آنها فرود آيد، پس بدا بامداد آن بيم‌شدگان.
هنگامی که عذاب ما در حیاط منازلشان (و در میدان زندگیشان) فرود آمد، بیم‌شدگان چه بامداد بدی خواهند داشت!
پس، آن‌گاه که (عذابمان) به جایگاه و پایگاه وسیعشان فرود آید، چه بد صبحگاهی برای هشدارشدگان است!
تا گاهی که فرود آید به ساحت ایشان پس چه زشت است بامداد بیم‌دادگان‌


الصافات ١٧٦ آیه ١٧٧ الصافات ١٧٨
سوره : سوره الصافات
نزول :
اطلاعات آماری
تعداد کلمات : ٦
تعداد حروف :

معنی کلمات و عبارات

«بِسَاحَتِهِمْ»: در حیاط ایشان. در میدان زندگی آنان. «سَاحَة»: حیاط، میدان. «صَبَاحُ»: بامداد. صبح. مراد بامداد بیداری از خواب غفلت، یا صبح معمولی است که عذاب در چنین وقتی به سراغ ایشان می‌آید.


تفسیر

نکات آیه

۱ - مشرکان و کافران صدراسلام، به نزول عذاب فراگیر و غافل گیرانه تهدید شدند. (فإذا نزل بساحتهم فساء صباح المنذرین) «ساحت» به فضاى باز اطراف محله مى گویند و در آیه شریفه، کنایه از شمول و فراگیرى عذاب الهى بر همه افراد است. نزول عذاب در بامداد (صباح) استعاره تمثیلیه است که عذاب الهى، به دشمنى تشبیه شده است که در شب حرکت مى کند و صبح گاهان غافل گیرانه یورش مى برد.

۲ - کافران و مشرکان، به وقت نزول عذاب الهى بر آنان، در وضعیت بسیار بد و اسفبارى قرار خواهند گرفت. (فإذا نزل بساحتهم فساء صباح المنذرین)

۳ - کافران و مشرکان تهدید شده به عذاب الهى، از پیش انذار و اخطار شده و اتمام حجت شده بودند. (فساء صباح المنذرین) منظور از «منذرین» (اخطار شدگان) کافران و مشرکان اند. این تعبیر مى رساند که آنان از سوى پیامبراسلام و قرآن، انذار و اخطار شده بودند.

۴ - آمدن عذاب الهى، پس از انذار و اخطار و اتمام حجت است. (فساء صباح المنذرین)

موضوعات مرتبط

  • اتمام حجت: آثار اتمام حجت ۴
  • اسلام: تاریخ صدر اسلام ۱
  • انذار: آثار انذار ۴
  • خدا: قانونمندى عذابهاى خدا ۴
  • عذاب: اتمام حجت بر اهل عذاب ۳; تهدید به عذاب ۱; زمینه عذاب ۴
  • کافران: اتمام حجت بر کافران ۳; انذار کافران ۳; تهدید کافران صدراسلام ۱; ذلت کافران ۲; کافران هنگام عذاب ۲
  • مشرکان: اتمام حجت بر مشرکان ۳; تهدید مشرکان صدراسلام ۱; ذلت مشرکان ۲; مشرکان هنگام عذاب ۲
  • نظام کیفرى :۳، ۴

منابع

برگرفته از «https://www.alketab.org/index.php?title=الصافات_١٧٧&oldid=15607»