الصافات ١١١

إِنَّهُ‌ مِنْ‌ عِبَادِنَا الْمُؤْمِنِينَ‌

ترجمه

او از بندگان باایمان ما است!

در حقيقت، او از بندگان مؤمن ما بود

در حقيقت، او از بندگان با ايمان ما بود.

زیرا او از بندگان با ایمان ما بود.

بی تردید او از بندگان مؤمن ما بود،

او از بندگان مؤمن ما بود.

چرا که او از بندگان مؤمن ما بود

همانا او از بندگان مؤمن ما بود.

چرا که او از بندگان با ایمان ما بود.

بی‌گمان، او از بندگان باایمان ماست.

همانا او است از بندگان ما مؤمنان‌

الصافات ١١٠	آیه ١١١	الصافات ١١٢
سوره : سوره الصافات نزول : ٣ بعثت اطلاعات آماری تعداد کلمات : ٤ تعداد حروف :

تفسیر

• آيات ۷۱ - ۱۱۳ سوره صافات
• بيان آيات مربوط به منزلت نوح عليه السلام و اجابت دعاى او
• نكته اى درباره اينكه فرمود: سلام على نوح فى العالمين
• بيان آيات مربوط به ابراهيم عليه السلام و دعوت آن جناب
• مراد از قلب سليم داشتن ابراهيم عليه السلام عدم تعلق او به غير خدا است
• وجه اينكه ابراهيم عليه السلام به ستارگان نظر افكند و سپس از بيمارى خود خبر دادفنظر نظرة فى النجوم فقال انى سقيم
• سخنان ابراهيم عليه السلام با بت ها!
• و احتجاج او با بت پرستان
• معنى و وجه اينكه فرمود خدا اعمال شما را خلق كرده والله خلقكم و ما تعملون
• فصلى ديگر از داستان ابراهيم ع
• مراد ابراهيم عليه السلام از اينكه فرمود: انى ذاهب الى ربى سيهدين
• گفتگوى ابراهيم و اسمعيل عليهماالسلام درباره رؤ ياى ذبح و...
• ابراهيم و اسماعيل عليهماالسلام سربلند از آزمايش بزرگ الهى و...
• رواياتى درباره مراد از قلب سليم و اينكه ابراهيم عليه السلام فرمود: انى سقيم
• حديثى از امام رضاع كه مى فرمايد خدا را دو اراده و مشيت است .
• چند روايت درباره داستان ذبح اسمعيل و اينكه ذبيحاسمعيل بوده نه اسحق

• تفسیر آیات

• تفسیر آیات

• تفسیر آیات

نکات آیه

۱ - حضرت ابراهیم(ع)، از بندگان مؤمن خدا (إنّه من عبادنا المؤمنین)

۲ - حضرت ابراهیم(ع)، از بندگان برجسته و مقرب خداوند (إنّه من عبادنا) برجسته و مقرب بودن ابراهیم(ع) از اضافه «عباد» به ضمیر جلاله «نا» به دست مى آید.

۳ - عبودیت و ایمان ابراهیم(ع)، موجب دستیابى آن حضرت به پاداش هایى چونان پاداش هاى محسنان از سوى خداوند (کذلک نجزى المحسنین . إنّه من عبادنا المؤمنین) برداشت یاد شده به خاطر این نکته است که جمله «إنّه من عبادنا المؤمنین» تعلیل براى جمله «کذلک نجزى المحسنین» است; یعنى، چون ابراهیم(ع) از مؤمنان و بندگان خالص خدا بود، به او چونان پاداش محسنان، پاداش دادیم (مقصود فرزنددار شدن و برجا ماندن نام نیک آن حضرت مى باشد.)

۴ - ایمان به خدا، مایه جلب لطف و رحمت او (فبشّرنه بغلم حلیم ... کذلک نجزى المحسنین . إنّه من عبادنا المؤمنین)

۵ - ارزش احسان و نیکوکارى، به توأم بودن آن با عبودیت و ایمان به خداوند است. (کذلک نجزى المحسنین . إنّه من عبادنا المؤمنین) توصیف ابراهیم(ع) به عابد و مؤمن بودن، افزون بر محسن بودن آن حضرت، مى رساند که صرف احسان، موجب تقرب و منزلت یافتن در پیشگاه خداوند نیست; بلکه افزون بر آن باید متصف به صفت عبودیت و ایمان بود.

۶ - عظمت و ارزش ویژه ایمان به خداوند (إنّه من عبادنا المؤمنین) برداشت یاد شده از توصیف «عباد» به «مؤمنین» استفاده مى شود.

۷ - حضرت ابراهیم(ع)، اسوه و الگوى مقاومت و شکیبایى در برابر دشمنان و مخالفان دعوت الهى (و إنّ من شیعته لإبرهیم ... قالوا ابنوا له بنینًا فألقوه فى الجحیم ... إنّه من عبادنا المؤمنین) بیان داستان ابراهیم(ع) براى پیامبراسلام وایمان آورندگان به آن حضرت در مکه، مى تواند براى ارائه الگو در مسیر دعوت الهى باشد.

موضوعات مرتبط

• ابراهیم(ع): آثار ایمان ابراهیم(ع) ۳; آثار عبودیت ابراهیم(ع) ۳; استقامت ابراهیم(ع)۷; ایمان ابراهیم(ع) ۱; تقرب ابراهیم(ع) ۲; زمینه پاداش ابراهیم(ع) ۳; صبر ابراهیم(ع) ۷; عبودیت ابراهیم(ع) ۱، ۲; فضایل ابراهیم(ع) ۳، ۷; مقامات ابراهیم(ع) ۱، ۲
• احسان: ملاک ارزش احسان ۵
• ارزشها: ملاک ارزشها ۵
• الگوگیرى: الگوگیرى از ابراهیم(ع) ۷
• ایمان: آثار ایمان به خدا ۴، ۵; ارزش ایمان به خدا ۶
• خدا: زمینه رحمت خدا ۴; زمینه لطف خدا ۴
• عبودیت: آثار عبودیت ۵
• محسنان: پاداش محسنان ۳