الشعراء ٨٥: تفاوت میان نسخه‌ها
از الکتاب
(Edited by QRobot) |
(افزودن سال نزول) |
||
| خط ۱۶: | خط ۱۶: | ||
|-|معزی=و بگردانم از ارث‌برندگان بهشت نعمتها | |-|معزی=و بگردانم از ارث‌برندگان بهشت نعمتها | ||
|-|</tabber><br /> | |-|</tabber><br /> | ||
{{آيه | سوره = سوره الشعراء | نزول = | {{آيه | سوره = سوره الشعراء | نزول = [[نازل شده در سال::3|٣ بعثت]] | نام = [[شماره آیه در سوره::85|٨٥]] | قبلی = الشعراء ٨٤ | بعدی = الشعراء ٨٦ | کلمه = [[تعداد کلمات::6|٦]] | حرف = }} | ||
===معنی کلمات و عبارات=== | ===معنی کلمات و عبارات=== | ||
«وَرَثَةِ جَنَّةِ»: وارثان بهشت. مراد کسانی است که در پرتو ایمان به الله و پرستش خدا بهشت را به دست می‌آورند (نگا: اعراف / ). «جَنَّةِ النَّعِیمِ»: (نگا: مائده / ، یونس / حجّ / ). | «وَرَثَةِ جَنَّةِ»: وارثان بهشت. مراد کسانی است که در پرتو ایمان به الله و پرستش خدا بهشت را به دست می‌آورند (نگا: اعراف / ). «جَنَّةِ النَّعِیمِ»: (نگا: مائده / ، یونس / حجّ / ). | ||
نسخهٔ ۳۱ خرداد ۱۳۹۴، ساعت ۰۵:۰۹
ترجمه
| الشعراء ٨٤ | آیه ٨٥ | الشعراء ٨٦ | ||||||||||||||
| ||||||||||||||||
معنی کلمات و عبارات
«وَرَثَةِ جَنَّةِ»: وارثان بهشت. مراد کسانی است که در پرتو ایمان به الله و پرستش خدا بهشت را به دست می‌آورند (نگا: اعراف / ). «جَنَّةِ النَّعِیمِ»: (نگا: مائده / ، یونس / حجّ / ).
تفسیر
- آيات ۶۹ - ۱۰۴، سوره شعرا
- سؤ ال و جواب و مهاجه ابراهيم عليه السّلام با پدر و قوم خود درباره پرستش بتها
- توضيحى در باره حقيقت بت پرستى و اينكه بت بصورت قبله اى براى عبادت خداىسبحان نبوده است
- اعتراض ابراهيم عليه السّلام بر بت پرستى قوم خود
- ابراهيم عليه السّلام رب العالمين را با وصف خلق و هدايت (تدبير) معرفى و توصيف مىكند (الذى خلقنى فهو يهدين ...)
- اشاره ابراهيم عليه السّلام به نعمتهاى مادى خداوند
- وجه اينكه ابراهيم عليه السّلام فرمود به مغفرت خدا طمع دارم ، و مراد از خطيئه اى كهبه خود نسبت دارد
- مقصود از ((حكم )) و الحاق به صالحين كه ابراهيم عليه السّلام (از پروردگار خودتقاضا كرد (رب هب لى حكما والحقتى بالصالحين )
- مراد از ((لسان صدق در آخرين )) در دعاى ابراهيم عليه السّلام : ((واجعل لى لسان صدق فى الاخرين ))
- بيان اينكه سود نداشتن مال و فرزندان در قيامت نتيجه انحلال اجتماع مدنى و بطلان اسباب اعتبارى در آن روز است
- وجوه مختلف در باره مفاد و نوع استثناء ((الا من اتى اللّه بقلب سليم )) در آيه : يوم لاينفع ...))
- فرجام بد مشركان و جنود ابليس در قيامت
- بحث روايتى (رواياتى درباره ((لسان صدوق فى الاخرين ))، استغفار ابراهيم عليهالسّلام براى پدر، قلب سليم ، شفاعت و...)
- دو روايت در ذيل ((و اغفر لابى )) و تصويرحال فرزند مؤ من و پدر مشرك در قيامت
- بيزارى مجرمين در روز قيامت از يكديگر
- دو روايت در ذيل ((فما لنا من شافئين ...)) و نااميدى كافران از شفاعت روز جزا
- آيات ۶۹ - ۱۰۴، سوره شعرا
- سؤ ال و جواب و مهاجه ابراهيم عليه السّلام با پدر و قوم خود درباره پرستش بتها
- توضيحى در باره حقيقت بت پرستى و اينكه بت بصورت قبله اى براى عبادت خداىسبحان نبوده است
- اعتراض ابراهيم عليه السّلام بر بت پرستى قوم خود
- ابراهيم عليه السّلام رب العالمين را با وصف خلق و هدايت (تدبير) معرفى و توصيف مىكند (الذى خلقنى فهو يهدين ...)
- اشاره ابراهيم عليه السّلام به نعمتهاى مادى خداوند
- وجه اينكه ابراهيم عليه السّلام فرمود به مغفرت خدا طمع دارم ، و مراد از خطيئه اى كهبه خود نسبت دارد
- مقصود از ((حكم )) و الحاق به صالحين كه ابراهيم عليه السّلام (از پروردگار خودتقاضا كرد (رب هب لى حكما والحقتى بالصالحين )
- مراد از ((لسان صدق در آخرين )) در دعاى ابراهيم عليه السّلام : ((واجعل لى لسان صدق فى الاخرين ))
- بيان اينكه سود نداشتن مال و فرزندان در قيامت نتيجه انحلال اجتماع مدنى و بطلان اسباب اعتبارى در آن روز است
- وجوه مختلف در باره مفاد و نوع استثناء ((الا من اتى اللّه بقلب سليم )) در آيه : يوم لاينفع ...))
- فرجام بد مشركان و جنود ابليس در قيامت
- بحث روايتى (رواياتى درباره ((لسان صدوق فى الاخرين ))، استغفار ابراهيم عليهالسّلام براى پدر، قلب سليم ، شفاعت و...)
- دو روايت در ذيل ((و اغفر لابى )) و تصويرحال فرزند مؤ من و پدر مشرك در قيامت
- بيزارى مجرمين در روز قيامت از يكديگر
- دو روايت در ذيل ((فما لنا من شافئين ...)) و نااميدى كافران از شفاعت روز جزا
نکات آیه
۱ - دعاى ابراهیم(ع) به درگاه خدا، براى قرار گرفتنش در زمره وارثان بهشت (و اجعلنى من ورثة جنّة النعیم) «من» در این آیه تبعیضیه و «ورثة» جمع وارث است; یعنى، مرا یکى از وارثان بهشت قرار بده.
۲ - چشمداشت به پاداش الهى، آرزوى بهشت و درخواست نعمت هاى آن از خداوند، امرى شایسته و بایسته براى اهل ایمان (و اجعلنى من ورثة جنّة النعیم)
۳ - بهشت، سرشار از نعمت هاى الهى است. (جنّة النعیم) «نعیم» به معناى نعمت فراوان است.
۴ - بهشت پر از نعمت، فضل و ارزانى خدا به انسان است; نه مزدى هم پاى عمل وى. (و اجعلنى من ورثة جنّة النعیم) راغب در «مفردات» آورده است: «و یقال لکلّ من حصل له شىء من غیر تعب قد ورث کذا; هر کس مالى را به رایگان به دست آورد، گفته مى شود به ارث برد». بنابراین، اعمال ما هرگز نمى تواند بهاى واقعى بهشت باشد; بلکه بهشت فضل ارزانى خدا به مؤمنان است.
۵ - همه انسان ها حتى پیامبران بزرگ، نیازمند فضل خدا (و اجعلنى من ورثة جنّه النعیم)
موضوعات مرتبط
- آرزو: آرزوى بهشت ۲
- ابراهیم(ع): دعاى ابراهیم(ع) ۱
- امیدوارى: امیدوارى به پاداشهاى خدا ۲
- انسان: نیازهاى معنوى انسان ۵
- بهشت: درخواست نعمتهاى بهشت ۲; درخواست وراثت بهشت ۱; نعمتهاى بهشت ۳، ۴; ویژگیهاى بهشت ۳
- خدا: عطایاى خدا ۴; فضل خدا ۴
- عمل: عمل پسندیده ۲
- مؤمنان: دعاى مؤمنان ۲
- نیازها: نیاز به فضل خدا ۵
