الذاريات ١٢
ترجمه
| الذاريات ١١ | آیه ١٢ | الذاريات ١٣ | ||||||||||||||
| ||||||||||||||||
معنی کلمات و عبارات
«أَیَّانَ»: کی؟ چه وقت؟ پرسش کفار هم جنبه استهزاء دارد و هم جنبه بعید به نظر رسیدن وقوع قیامت.
تفسیر
- آيات ۱ - ۱۹، سوره ذاريات
- بيان غرض و مفاد اين آيات شريفه
- اشاره به اينكه سوگندهاى چهارگانه در آيات : ((والذاريات ذروا...))سوگند به همهاسباب مؤ ثر در تدبير سراسر جهان است
- تاءكيد بر صدق و وقوع معاد و جزا
- معناى آيه : ((والسماء ذات الحبك )) و مقصود از اينكه كفار در((قول مختلف )) هستند
- وجوه مختلف در معناى جمله : ((يؤ فك عنه من افك ))
- توضيحى در مورد جمله : ((ايّان يوم الدين )) كه سؤال ((خراصون )) از زمان روز قيامت است
- معناى اينكه در وصف متقين فرمود: ((كانوا قليلا منالليل ما يهجعون ))
- چند روايت درباره مراد از ذاريات ، حاملات ، جاريات ، مقسمات ، و در معناى ((و السماء ذاتالحبك ))
- روايتى در معناى ((قليلا من الليل ما يهجعون )) و ((بالاسحارهم يستغفرون )) و مراد از((سائل )) و ((محروم ))
نکات آیه
۱ - سؤال تمسخرآمیز کافران درباره زمان برپایى روز جزا (یسئلون أیّان یوم الدّین) از آیات قبل و بعد، تمسخرآمیز بودن سؤال کافران استفاده مى شود; زیرا آنان اصولاً در مقام فهم حق نبودند و با این پرسش، مى خواستند راهى دیگر براى انکار معاد و وسیله اى براى تمسخر آن پیدا کنند.
۲ - پندارگرایان دنیا زده غافل، درصدد انکار معاد با تمسخر و استهزا * (الخرّصون . الذین هم فى غمرة ساهون . یسئلون أیّان یوم الدّین) از ارتباط «یسئلون...» با آیات پیشین، استفاده مى شود که این سؤال نمونه اى از غفلت و دنیازدگى آنان است که گاه اصل را انکار مى کنند و گاه با پرسش از زمان معاد، آن را بعید و غیر علمى مى نمایانند.
۳ - قیامت، روز حاکمیت قانون و جزاى اعمال (أیّان یوم الدّین) «دین» به معناى جزا و «یوم الدّین» به معناى روز جزا است.
موضوعات مرتبط
- خیال پردازان: استهزاهاى خیال پردازان ۲; تکذیبگرى خیال پردازان ۲
- دنیاطلبان: استهزاهاى دنیاطلبان ۲; تکذیبگرى دنیاطلبان ۲; غفلت دنیاطلبان ۲
- عمل: پاداش اخروى عمل ۳
- قانون: حاکمیت اخروى قانون ۳
- قیامت: استهزاى قیامت ۱; پرسش از قیامت ۱; وقت قیامت ۱; ویژگیهاى قیامت ۳
- کافران: استهزاهاى کافران ۱; پرسش کافران ۱; روش برخورد کافران ۱
- معاد: استهزاى معاد ۲; مکذبان معاد ۲
