الحاقة ٥٢: تفاوت میان نسخه‌ها

از الکتاب
(Edited by QRobot)
 
(افزودن سال نزول)
خط ۱۶: خط ۱۶:
|-|معزی=پس تسبیح گوی به نام پروردگارت آن بزرگ‌
|-|معزی=پس تسبیح گوی به نام پروردگارت آن بزرگ‌
|-|</tabber><br />
|-|</tabber><br />
{{آيه | سوره = سوره الحاقة | نزول = | نام = [[شماره آیه در سوره::52|٥٢]] | قبلی = الحاقة ٥١ | بعدی = الحاقة ٥٣  | کلمه = [[تعداد کلمات::4|٤]] | حرف =  }}
{{آيه | سوره = سوره الحاقة | نزول = [[نازل شده در سال::3|٣ بعثت]] | نام = [[شماره آیه در سوره::52|٥٢]] | قبلی = الحاقة ٥١ | بعدی = الحاقة ٥٣  | کلمه = [[تعداد کلمات::4|٤]] | حرف =  }}
===معنی کلمات و عبارات===
===معنی کلمات و عبارات===
«فَسَبِّحْ»: (نگا: آل‌عمران / ، حجر / ، طه / . «بِاسْمِ»: به وسیله نام. با بردن نام.
«فَسَبِّحْ»: (نگا: آل‌عمران / ، حجر / ، طه / . «بِاسْمِ»: به وسیله نام. با بردن نام.

نسخهٔ ‏۳۱ خرداد ۱۳۹۴، ساعت ۰۵:۳۱


ترجمه

حال که چنین است به نام پروردگار بزرگت تسبیح گوی!

|پس به نام پروردگار بزرگت تسبيح گوى
پس به [پاس‌] نام پروردگار بزرگت تسبيح گوى.
پس به نام خدای بزرگوار خود تسبیح گوی و آن را به ستایش یاد کن.
پس به نام پروردگارت تسبیح گوی.
پس به نام پروردگار بزرگت تسبيح بگوى.
پس به نام پروردگار بزرگ خود تسبیح گوی‌
پس به نام پروردگار بزرگت تسبيح گوى.
حال که چنین است. با ذکر نام پروردگار بزرگوار خود، خدا را تسبیح و تقدیس کن.
پس به (پاس) نام پروردگار بزرگت (او را) تسبیح گوی.
پس تسبیح گوی به نام پروردگارت آن بزرگ‌


الحاقة ٥١ آیه ٥٢ الحاقة ٥٣
سوره : سوره الحاقة
نزول : ٣ بعثت
اطلاعات آماری
تعداد کلمات : ٤
تعداد حروف :

معنی کلمات و عبارات

«فَسَبِّحْ»: (نگا: آل‌عمران / ، حجر / ، طه / . «بِاسْمِ»: به وسیله نام. با بردن نام.

آیات مرتبط (تعداد ریشه‌های مشترک)

تفسیر

نکات آیه

۱ - ساحت خداوند، منزّه و مبرّا از هر عیب و نقص (فسبّح باسم ربّک) «تسبیح»، به معناى تنزیه کردن از هر نقص و عیب است.

۲ - خداوند، پروردگارى است بزرگ و بلندمرتبه. (باسم ربّک العظیم) «العظیم» مى تواند صفت براى «ربّ» و یا صفت براى «اسم» باشد. برداشت یاد شده بر پایه احتمال نخست است.

۳ - نام خداوند، بزرگ و ارجمند است. (باسم ربّک العظیم)

۴ - پیامبر(ص)، موظّف به تسبیح خدا و اعلام مبرّا بودن او از هر عیب و نقص (فسبّح)

۵ - ذکر «سبحان اللّه»، از بهترین ذکرها است. (فسبّح) «سبّح»; یعنى، بگو «سبحان اللّه». توصیه به این ذکر از میان دیگر ذکرها; مى تواند بیانگر مطلب یاد شده باشد.

۶ - پیامبر اسلام(ص)، مورد عنایت و لطف ویژه خداوند (فسبّح باسم ربّک) اضافه «ربّ» به ضمیر «ک»، اضافه تشریفى و بیانگر مطلب یاد شده است.

موضوعات مرتبط

  • تسبیح: تسبیح خدا ۴
  • خدا: تنزیه خدا ۱، ۴; خدا و عیب ۱، ۴; خدا و نقص ۱، ۴; عظمت خدا ۲; عظمت نام خدا ۳; علو خدا ۲
  • ذکر: بهترین ذکر ۵; ذکر سبحان الله ۵
  • لطف خدا: مشمولان لطف خدا ۶
  • محمد(ص): تسبیح محمد(ص) ۴; فضایل محمد(ص) ۶; مسؤولیت محمد(ص) ۴

منابع