الحاقة ١٢

از الکتاب
نسخهٔ تاریخ ‏۲۹ آبان ۱۳۹۲، ساعت ۰۹:۰۷ توسط 127.0.0.1 (بحث) (Edited by QRobot)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)


ترجمه

تا آن را وسیله تذکّری برای شما قرار دهیم و گوشهای شنوا آن را دریابد و بفهمد.

|تا آن را براى شما [مايه‌] تذكّرى گردانيم و گوش‌هاى فرا گيرنده آن را نگاه دارد
تا آن را براى شما [مايه‌] تذكرى گردانيم و گوشهاى شنوا آن را نگاه دارد.
تا آن (غرق کفار و نجات مؤمنان) را مایه پند و عبرت شما مردم قرار دهیم و لیکن گوش شنوای هوشمندان این پند و تذکر را تواند فرا گرفت.
تا آن را برای شما مایه تذکر و بیداری قرار دهیم و گوش شنوا آن را [به عنوان مایه عبرت و تذکر] حفظ کند.
تا آن را مايه اندرزتان گردانيم و گوش نگه‌دارنده اندرز آن را فرا گيرد.
تا سرانجام آن را پندآموزی برای شما گردانیم، و گوشهای نیوشا آن را فرا می‌گیرد
تا آن را براى شما ياد كرد و پندى سازيم و گوشهاى فراگيرنده آن را فرا گيرد.
تا آن (حادثه‌ی نجات مؤمنان و غرق شدن کافران، درس عبرتی و) مایه‌ی اندرزی، برای شما بوده و گوشهای شنوا آن را فرا گیرند و به خاطر سپرند.
برای اینکه این کشتی را برایتان یادواره‌ای نهیم و گوش‌هایی شنوا آن را فرا گیرند،
تا بگردانیمش برای شما یادآوریی و بشنوندش گوشهائی شنونده‌


الحاقة ١١ آیه ١٢ الحاقة ١٣
سوره : سوره الحاقة
نزول :
اطلاعات آماری
تعداد کلمات : ٧
تعداد حروف :

معنی کلمات و عبارات

«تَذْکِرَةً»: پند و اندرز. درس عبرت (نگا: طه / واقعه / ). «وَاعِیَةٌ»: شنوا و نگاه دارنده. به خاطر سپارنده (نگا: / ).

آیات مرتبط (تعداد ریشه‌های مشترک)

تفسیر

نکات آیه

۱ - غرق شدن قوم نوح و نجات مؤمنان، ماجرایى درس آموز و پنددهنده (لنجعلها لکم تذکرة)

۲ - داشتن گوشى شنوا و دلى حق پذیر، از شرایط و زمینه هاى درس آموزى و پندگیرى (لنجعلها لکم تذکرة و تعیها أُذن وعیة) «وعى» (مصدر «تعیها») و «واعیة» به معناى نگه دارى شىء و فهم و پذیرش آن است (لسان العرب). گفتنى است اسناد «وعى» به «اُذن»، اسناد مجازى و مقصود از آن دل و جان حق پذیر است.

۳ - نقل داستان و سرگذشت پیشینیان در قرآن، در چارچوب درس آموزى و پنددهى است. (لنجعلها لکم تذکرة و تعیها أُذن وعیة)

۴ - تأثیر بى بدیل و منحصر به فرد موعظه و پندآموزى، از راه شنیدن و گفتوگوى شفاهى و حضورى (لنجعلها لکم تذکرة و تعیها أُذن وعیة) مطلب یاد شده از توأم آمدن مسأله پندآموزى (تذکرة) و موضوع گوش شنوا (اُذن واعیة)، به دست مى آید.

موضوعات مرتبط

  • اقوام پیشین: عبرت از اقوام پیشین ۳
  • حق: آثار حق پذیرى ۲
  • حق شنوایى: آثار حق شنوایى ۲
  • عبرت: شرایط عبرت ۲; عوامل عبرت ۱، ۳
  • قرآن: فلسفه قصص قرآن ۳
  • قوم نوح: عبرت از قصه قوم نوح ۱; غرق قوم نوح ۱; نجات مؤمنان قوم نوح۱
  • موعظه: آثار استماع موعظه ۴; عبرت از موعظه ۴; منشأ تأثیر موعظه ۴

منابع