الأحزاب ٦٨

از الکتاب
نسخهٔ تاریخ ‏۳۱ خرداد ۱۳۹۴، ساعت ۰۵:۱۵ توسط 127.0.0.1 (بحث) (افزودن سال نزول)


ترجمه

پروردگارا! آنان را از عذاب، دو چندان ده و آنها را لعن بزرگی فرما!»

|پروردگارا! آنها را دو چندان عذاب ده و لعنتشان كن، لعنتى بزرگ
«پروردگارا، آنان را دو چندان عذاب ده و لعنتشان كن لعنتى بزرگ.»
و تو ای خدا عذاب آنان را (سخت و) مضاعف ساز و به لعن و غضب بزرگ و شدید گرفتارشان گردان.
پروردگارا! آنان را از عذاب دو چندان ده، و کاملاً از رحمتت دورشان ساز.
اى پروردگار ما، عذابشان را دو چندان كن و به لعنت بزرگى گرفتارشان ساز.
پروردگار را به آنان دوچندان [سهم‌] از عذاب بده و عظیم لعنتشان کن‌
پروردگارا، آنان را از عذاب دو چندان ده- زيرا هم گمراه بودند و هم گمراه‌كننده- و آنها را لعنت كن لعنتى بزرگ.
پروردگارا! آنان را دو چندان عذاب کن، و ایشان را کاملاً از رحمت خود به دور دار (و کمترین ترحّمی بدیشان منما).
«پروردگارمان! آنان را دو چندان عذاب بده و لعنتشان کن، لعنتی بزرگ.»
پروردگارا بدیشان دو برابر فرما از عذاب و لعن کن ایشان را لعنی بزرگ‌


الأحزاب ٦٧ آیه ٦٨ الأحزاب ٦٩
سوره : سوره الأحزاب
نزول : ٥ بعثت
اطلاعات آماری
تعداد کلمات : ٩
تعداد حروف :

معنی کلمات و عبارات

«ضِعْفَیْنِ»: دو چندان. چرا که گمراه بوده‌اند و گمراه کرده‌اند.

آیات مرتبط (تعداد ریشه‌های مشترک)

تفسیر

نکات آیه

۱ - درخواست کافرانِ پیرو در قیامت، از خداوند براى دو برابر کردن عذاب رهبران گمراهگرشان. (یوم تقلّب وجوههم ... و قالوا ربّنا إنّا أطعنا سادتنا ... ربّنا ءاتهم ضعفین من العذاب)

۲ - کافرانِ پیرو در قیامت، به ربوبیت خداوند اعتراف مى کنند. (و قالوا ... ربّنا)

۳ - کافران در قیامت، در مى یابند که منشأ عذاب، خداوند است. (ربّنا ءاتهم ضعفین من العذاب)

۴ - گمراه سازان به خاطر گمراه ساز بودن شان، عذاب دیگرى هم دارند. (ربّنا ءاتهم ضعفین من العذاب) دو عذابِ مورد نظر در آیه - چنان که مفسران نیز گفته اند - براى دو چیز است: یکى گمراهى کافران و دیگرى گمراه سازى آنان. گفتنى است که چون درخواست کافران پیرو براى عذاب رهبران رو نشده است، مى توان نکته فوق را به دست آورد.

۵ - ربوبیت خداوند، مقتضاى استدعا به درگاه او است. (ربّنا ءاتهم)

۶ - کافران پیرو، از خداوند، خواهانِ مورد لعن فراوان قرار دادن رهبران گمراه سازشان، خواهند بود. (و قالوا ... ربّنا ... و العنهم لعنًا کبیرًا) «کبیر» صفت مفعول مطلق «إلْعَن» است. در آیه، این واژه به معناى «شدت» و مراد از آن، کثرت و زیادت است.

موضوعات مرتبط

  • اضلالگران: کیفر اضلالگران ۴
  • اقرار: اقرار به ربوبیت خدا ۲
  • خدا: آثار ربوبیت خدا ۵
  • دعا: زمینه دعا ۵
  • رهبران: عذاب رهبران گمراهى ۱; لعن بر رهبران ۶
  • عذاب: درخواست عذاب مضاعف ۱; منشأ عذاب ۳
  • قیامت: ظهور حقایق در قیامت ۳
  • کافران: اقرار اخروى کافران ۲; خواسته هاى اخروى کافران ۱; خواسته هاى اخروى کافران پیرو ۶; کافران در قیامت ۲، ۳

منابع