بَهْجَة

از الکتاب

آیات شامل این کلمه

«بهجة» (بر وزن لهجه) به معناى زیبایى رنگ و حسن ظاهر است که بینندگان را غرق سرور مى کند.

ریشه کلمه

قاموس قرآن

بهجت به معنى خوش منظر است كه بيننده آن شاد مى‏شود [نمل:60]، باغهاى خرّم كه سرور آور است با آن رويانديم [حج:5]، رويانيد هر گياه خوش منظر و سرور آور را. فعل بهج را از باب كرم يكرم خوش منظر شدن، گفته‏اند (اقرب الموارد).