وَرْدَة

از الکتاب
نسخهٔ تاریخ ‏۳۱ خرداد ۱۳۹۴، ساعت ۰۵:۲۷ توسط 127.0.0.1 (بحث) (افزودن نمودار دفعات)

آیات شامل این کلمه

«وَرْدَة» و «وَرد» به معناى «گل» است و از آنجا که گلها غالباً سرخ رنگند معناى سرخ را در اینجا تداعى مى کند. این واژه به معناى اسبهاى سرخ رنگ نیز آمده، و از آنجا که این گونه اسبها در فصول سال تغییر رنگ مى دهند، در فصل بهار کمى زرد رنگ و در فصل زمستان سرخ رنگ، و در شدت سرما تیره رنگ مى شوند، دگرگونیهایى که صحنه آسمان در قیامت پیدا مى کند، به آن تشبیه شده است که، گاه همچون شعله آتش سرخ و سوزان، و گاه زرد رنگ، و گاه سیاه دودآلود و تیره و تار مى شود.

ریشه کلمه

قاموس قرآن

گُل. در صحاح گفته: «اَلْوَرْدُ: اَلذّى يُشَمُّ» وَرْدَة براى مفرد است يعنى يك گُل [رحمن:37]. آنگاه كه آسمان شكافته شده و گلگون مى‏شود مانند چرم سرخ رجوع شود به «دهن» علت تسميه گل بِوَرْدْ آن است كه اولين وارد از ميوه است.


در حال بارگیری...