وَرْدَة

از الکتاب

آیات شامل این کلمه

«وَرْدَة» و «وَرد» به معناى «گل» است و از آنجا که گلها غالباً سرخ رنگند معناى سرخ را در اینجا تداعى مى کند. این واژه به معناى اسبهاى سرخ رنگ نیز آمده، و از آنجا که این گونه اسبها در فصول سال تغییر رنگ مى دهند، در فصل بهار کمى زرد رنگ و در فصل زمستان سرخ رنگ، و در شدت سرما تیره رنگ مى شوند، دگرگونیهایى که صحنه آسمان در قیامت پیدا مى کند، به آن تشبیه شده است که، گاه همچون شعله آتش سرخ و سوزان، و گاه زرد رنگ، و گاه سیاه دودآلود و تیره و تار مى شود.

ریشه کلمه

قاموس قرآن

گُل. در صحاح گفته: «اَلْوَرْدُ: اَلذّى يُشَمُّ» وَرْدَة براى مفرد است يعنى يك گُل [رحمن:37]. آنگاه كه آسمان شكافته شده و گلگون مى‏شود مانند چرم سرخ رجوع شود به «دهن» علت تسميه گل بِوَرْدْ آن است كه اولين وارد از ميوه است.


کلمات نزدیک مکانی

تکرار در هر سال نزول

در حال بارگیری...