نتایج جستجو

تا بیماران را پیدا کند و به مداواى آنها بپردازد، او چشمه اى است که به دنبال تشنگان مى دود، نه چشمه اى که تشنگان او را جستجو کنند. از روایاتى که در این

كاشته و آب چشمه فوق را بر آن جارى كردند آب آن چشمه را بر خود و چهار پايان تحريم كردند و هر كه از آن چشمه مى‏خورد مى‏كشتند و عقيده داشتند آن چشمه زندگى خدايان

«غَرْف» (بر وزن حرف) به معناى برداشتن چیزى است، و لذا به آبى که با کف از چشمه برمى دارند و مى نوشند، «غرفه» مى گویند; سپس به قسمتهاى فوقانى ساختمان و طبقات

بخواست خدا بود و ديگر برنگشتند خداوند فرموده پس بيرون كرديم آنها را از باغها و چشمه- سارها و گنجها و اقامتگاه پسنديده اين طور بيرون كردن كه باختيار و سعى خودشان

صالح در آن بود فقط يك چشمه وجود داشته كه آبش مورد مصرف اهالى بوده است، در اين صورت آنجا يك ده بوده نه شهر زيرا يك شهر از يك چشمه آب نتواند تأمين شود و

باغ ها است و ذکر «جَنّات» و «عُیُون» به صیغه جمع، اشاره به باغهاى متنوع و چشمه هاى فراوان و گوناگون بهشت است که هر کدام لذت تازه اى مى آفریند، و ویژگى خاصى

دور می‌زنند. جامی از نوشیدنی زلال و پاک گرداگردشان می گردانند، و جامى از چشمه خوشگوار ميانشان به گردش درآيد، برای آنان جامی از شرابی جاری بگردانند [و پیش

كافور چشمه ايست كه بندگان خدا مى‏آشامند، پس ابرار «اصحاب يمين» از شرابى مى‏آشامند كه آميخته به كافور است ولى عباداللّه «مقرّبين» از خود آن چشمه كه مقدارى

و درياهاى بزرگ) آنجا كه ستونهاى بزرگ هوا از طبقات جوّ به زمين ميريزند، سر چشمه گرفته در ابتدا يك حركت فرفره‏اى و پراكنده شونده به اطراف دارند، يس از به

نَضْخاً: اِشْتَدَ فَوَرانُهُ مِنْ يَنْبُوعِهِ» [رحمن:66]. در آن دوبهشت دو چشمه جوشان و فوران كننده هست. اين لفظ فقط يكبار در كلام الله آمده است. فَبِأَي

مشتق شده در حال بارگیری... شكافته شدن. شكافتن. [اعراف:160] از آن سنگ، دوازده چشمه بشكافت. راغب گويد: بجس اكثراً در چيزى كه از محلّى تنگ بيرون آيد، به كار مى‏رود

اولاد نمرود، پايتختش اسفندار، و آن چشمه و صنوبر در آن واقع بود، هر شهرى از آن شهرها درختى از صنوبر و نهرى از آن چشمه جارى و بر چهارپايان و خودشان آن را

شده‌است: هر كدام را آب به نوبت خواهد بود.» و به آنها خبر ده که نوشیدن آب چشمه بین آنها و ناقه تقسیم شده (که یک روز سهم ناقه و روزی برای آنهاست) و هر یک

است [که به اذن خدا به عنوان معجزه من از دل کوه بیرون آمد] سهمی از آب [این چشمه] برای او، و سهم روز معینی برای شماست، گفت: اين ماده‌شترِ من است. يك روز آب

شود منظور راه رفتن است [ص:42]. پاى خود را به زمين زن و با پايت راه برو اين (چشمه) شستشو گاه است و خنك و آشاميدنى است. به نظر مى‏آيد كه ايّوب طاقت راه رفتن

باز نشود و به بهشت در نیایند تا آنکه شتر در چشمه سوزن در آید (یعنی داخل شدنشان به بهشت بدان ماند که شتر به چشمه سوزن رود و این در عادت محال باشد). و این گونه

پدید آرد؟ بگو: به من خبر دهید اگر آب مورد بهره برداری شما [چون آب رودها، چشمه ها، سدها و چاه ها] در زمین فرو رود [تا آنجا که از دسترس شما خارج گردد] پس

از آن بگذشتند. 5- شكافتن سنگ در صحراى سينا در اثر زدن عصا و جريان دوازده چشمه از سنگ [بقره:60]. معجزه‏ به عقيده نگارنده معجزه انبیاء خارج از قوانين اين

بگيريم، نتيجه اين مى‏شود كه كافور چشمه ايست در بهشت يعنى: نيكوكاران مى‏آشامند از جامى كه مخلوط آن از كافور است و آن چشمه ايست كه بندگان خدا از آن مى‏آشامند

امروز دو نفر را که سوار شتر بودند در این چشمه به خوردن آب پرداختند و سپس رفتند، دیده است ابوسفیان در حوالى چشمه شروع به جستجو کرد و پشکل شتران آن دو نفر