نتایج جستجو

عقب من فى کم ه ارض الى ا ک ما لم ثم على الله اله قول ى وله لا رئى ب الذين کذب ان کفر انن اخذ سير ها کيف قبل نذر قد ذکر سمو ربب خلق قدر شىء اذا ظلم رسل ايى

خبرى گفته مى شود که، محتوا و فایده مهمى دارد و صریح و آشکار و خالى از هرگونه کذب است، از اینجا روشن مى شود که این تعبیرات اشاره به آن است که: خداوند در قیامت

کرم فکه لم بثث حکم حفظ ليس آدم وفى انتم اهل کثر وقى احد نزل غير کفر هما ذرء کذب ارض نهر

هم ل وله اله ه الله ربب علم ف ب قول على من انن سبح سمو ارض لا لسن رسل عون کذب عرش علو کم عزز سئل رحم ک جىء سلم الا فى بدع يا غيب عبد کره سير کون وذر حکم

لو ذکر ولى انس اخذ رئى خلق نفس نصر غير مع اوى عزز فضل ائى طوع شهد دعو حسن کذب ضلل اذا کتب قتل خير ملک رود سمع لعل صبر خلف دخل دنو لعن مکر

طوع ذلک اذا صير الم رود کسب عمل الا شقق بئس رسل همز کلل قبل حفظ عذب اوى مهن کذب جىء حلف لو مشى حسب نن يوم ثم نفس جزى علم عدد نبء يدى حسن منع بعد زهق نمم عن

متع ربب اتى الذين اذا انن اکل علم خلق عند يوم حسن عن سوف عذب کون ذلک سرح او کذب زوج اجل لو حقق هو قرر حتى رحم نن شىء نعم غرر غير امن ابو فلح قدر بعض عرف جعل

آیات شامل این کلمه ک‌ (۱۴۷۸ بار) کذب‌ (۲۸۲ بار) وَ إِن فَقَد مِن إِلاّ نَذِير کَذّب کَذّبَت کُذّبَت تُؤْفَکُون الْأُمُور فِيهَا فَأَنّى رُسُل الّذِين عَاقِبَة

بالا مى‌برد. «فَإِنْ كَذَّبُوكَ فَقَدْ كُذِّبَ رُسُلٌ مِنْ قَبْلِكَ» 2- تمام انبيا، مخالفانى داشته‌اند. «كُذِّبَ رُسُلٌ» 3- حركت انبيا در طول تاريخ، يك

این کلمه ک‌ (۱۴۷۸ بار) کذب‌ (۲۸۲ بار) وَ فَإِن فَقُل إِن فَقَد صَادِقِين لَصَادِقُون إِنّا بِالْمُفْسِدِين رَبّکُم لِي کُنْتُم کُذّب عَمَلِي أَعْلَم رُسُل

برابر حقّ ضربه وارد مى‌كند. «مِمَّنِ افْتَرى‌- أَوْ كَذَّبَ» 3- عذاب الهى بعد از اتمام حجّت است. كَذَّبَ بِالْحَقِّ لَمَّا جاءَهُ أَ لَيْسَ فِي جَهَنَّمَ‌

سمم ودد غلى رئس عهن کفر نا لقى فوق على الذين جبل مهل اخذ صلى صهر صبب ولى کذب طعم اخر صدق جزى فدى سحب انى هنا ايى قول موه رجع عتل وفق قطع سقى هو سلسل نزل

الا ک انن ثلث الذين لم ربب اذا صحب بعد ذلک يمن شهر خلق نسو انس نصف ها کلم کذب صوم ظلل ترک زيد هما قوم بلغ وعد حتى رسل صلو ا وجد الى وصى ذکر وحد اول کفر

آیات شامل این کلمه کذب‌ (۲۸۲ بار) اللّه عَلَى وَ افْتَرَى مِمّن أَو أَظْلَم کَذّب إِن لا بِآيَاتِه مَن إِلاّ فَمَن قَال أُولٰئِک مِن أَم مَا يَقُولُون

بِوَكِيلٍ» 6: 66 وَ كَذَّبَ بِهِ قَوْمُكَ وَ هُوَ الْحَقُّ قُلْ لَسْتُ عَلَيْكُمْ بِوَكِيلٍ (66) بعد از ذكر آيات در عقب آن مى‌فرمايد: وَ كَذَّبَ بِهِ قَوْمُكَ

ى هما ايى الا علم جعل اکل بين عين اتى وعد التى يوم قوم نخل هو قبل شىء قد کذب نور يا اذ جنن سوء اوى ذلک نن ا لو عند عنب سلم الو ظلم خلق رسل لم کما لما مثل

نَارا نِعْمَة وَجْه يَتَزَکّى يَرْضَى يَصْلاَهَا يَغْشَى يُؤْتِي يُغْنِي کَذّب

(فمن أظلم ممن ... أو کذّب بأیته) ۳ - ظلم و بیدادگرى، داراى مراتب است. (فمن أظلم ممن افترى) ۴ - قرآن، کتاب خداوند است. (أو کذّب بأیته) ۵ - قرآن، مجموعه اى

تفسير مجمع‌البيان. جلد 9 - صفحه 215 كَذَّبَ الرُّسُلَ» 2- تضادّ ميان حق و باطل، در طول تاريخ وجود داشته است. «كُلٌّ كَذَّبَ الرُّسُلَ» 3- خداوند با فرستادن

قبلهم ... فکذّبوا رسلى) تکرار ماده «کذب» (کذّب و کذّبوا) ممکن است به خاطر این باشد که «کذّب» براى تکثیر و «کذّبوا» براى تعدیه است. بنابراین استفاده مى شود