نتایج جستجو

مى‌گرديد و به جهت اختصار نقل آنها نشد. اما عقل را هيچ استبعادى نيست، زيرا كلام در دو مقام است: يكى مرحله امكان، و ديگرى مرتبه وقوع. و مسلم است كه ادل دليل

مقامى جاى مى دهد كه آن صفت و آن عملش اقتضاى آن مقام را داشته باشد. و خلاصه كلام ، مى خواهد بفرمايد: هر كسى را در جائى كه لايق آن است قرار مى دهد، نه اينكه

است تا شامل انواع بشارت بشود). 5- كسانى حقّ شنيدن هر سخنى را دارند كه به كلام توجّه كنند و دچار شخصيّت‌زدگى گوينده نشوند. «يَسْتَمِعُونَ الْقَوْلَ» 6-

(( ولايت اهل بيت (عليهم السلام ) است بيان عدم اختصاص آيه بنى اسرائيل و رد كلام آلوسى در روح المعانى اشاره به سه معناى ((ولايت (( و اينكه مراد از ولايت اهل

ما فيها است و بنابراين از كلمه خيرا ببعد كلام اهل تقوى است و محتمل است كلام آنها همان كلمه خيرا باشد و بقيه كلام الهى باشد كه بعنوان بيان مراد آنها نازل

آرى فرق است ميان اينكه ظاهر كلام مطابق با واقع نباشد، يا اينكه متكلم معناى صحيحى را اراده كرده باشد كه در مقام گفتگو از كلام مفهوم نباشد، و قسم دوم دروغ

و خلقتش و هم به جمال باطن و خلقش و خدا داناتر است . و از اينكه كلام زنان مصر مقدم بر كلام همسر عزيز «فذلكن الذى لمتننى فيه » ذكر شده فهميده مى شود كه ايشان

بقوه‌ نمودند ديگر ‌خود‌ بخود كار ميكند، و ‌اينکه‌ كلام‌ بسيار غلط و باطل‌ و يك‌ نوع‌ تفويض‌ ‌است‌ و نظير كلام‌ حكماء ‌است‌ ‌که‌ گفتند يك‌ فعل‌ بيشتر ‌از‌ ‌خدا‌

خدا و پيغمبران است كه بما در دنيا داده بودند چنانچه بعضى گفته‌اند كه تمامى كلام خودشان است و ظاهر است و در جوامع از على عليه السّلام نقل نموده كه من بعثنا

عنايت، و با تو تكلم نمايم، و تو اعراض كنى از من به قلب خود، يعنى اعتنا به كلام من نكنى، آيا ذات احديت مرا از بعض دوستان خود كمتر و پستتر قرار دهى؟! وَ إِذا

آيا هلاك ميشوند جز گروه متمرّدان. تفسير خداوند سبحان نقل فرموده است بقيّه كلام جنّيان را با قوم خودشان كه در آيات سابقه ذكر شد و داعى خداوند پيغمبر صلى

محتاج بتقدير مضاف و خلاف ظاهر است خالى از ركاكت نيست زيرا در اينصورت حاصل كلام آن ميشود كه هابيل خواسته است گناه برادرش زياد شود و اين اراده از كسيكه لايق

شرّ سزاوارتر است براى تو از خير و خوشى چون گفته شده جمله اولى لك فاولى در كلام عرب بمنزله واى بر تو و طلب شرّ است آيا آدميزاد گمان ميكند كه واگذارده ميشود

چنانچه قمّى ره در نقل خود از امام صادق عليه السّلام تصريح بآن نموده و چون بناى كلام الهى بر جمع بين انذار و تبشير است ميفرمايد آيا روزگارى بر انسان گذشته است

قوم خود بعد از شكستن بتها:((قال بل فعله كبيرهم ...(( تنبه مردم بعد از شنيدن كلام ابراهيم (ع ) اشاره به اينكه ((برد(( و ((سلام (( شدن آتش براى ابراهيم (عليه

بخشش می‌کند و پرهیزگاری پیشه می‌سازد و به خوب و خوبی ایمان دارد، و در یک کلام، حسنات و سیّئات و فضیلت و رذیلت را همسان نمی‌شمارد، و بالطبع به پاداش نیکیها

عسى ان يكون ردف لكم بعض الذى تستعجلون )) و مفاد كلمه ((عسى ))و امثال آن در كلام خداى تعالى بحث روايتى رواياتى در مراد از بندگان در (وسلام على عباد الذين

عسى ان يكون ردف لكم بعض الذى تستعجلون )) و مفاد كلمه ((عسى ))و امثال آن در كلام خداى تعالى بحث روايتى رواياتى در مراد از بندگان در (وسلام على عباد الذين

ميشود و از ظهور وجوه اعجاز آن بر فصحاء و اهل معرفت و اقرار ايشان ببودن آن كلام خدا بتدريج كه بر تو نازل ميشود و در نفوس خود آنها كه مى‌بينند مغلوب و مقتول

يَعْلَمُونَ‌: و براى آنكه بيان كنيم آيات خود را براى گروهى كه مى‌دانند اين كلام الهى است. تخصيص تبيين به اهل علم، جهت آنست كه ايشان به آن منتفع مى‌شوند نه