نتایج جستجو

إِنَّ فِي حِكْمَةِ آلِ دَاوُدَ يَنْبَغِي لِلْمُسْلِمِ اَلْعَاقِلِ أَنْ لاَ يُرَى ظَاعِناً إِلاَّ فِي ثَلاَثٍ مَرَمَّةٍ لِمَعَاشٍ أَوْ تَزَوُّدٍ لِمَعَادٍ

پيامبرانى پشت سر يكديگر فرستاديم (و قفينا من بعده بالرسل ). پيامبرانى همچون داود و سليمان و يوشع و زكريا و يحيى ... «و به عيسى بن مريم دلائل روشن داديم ،

مَا يُفْطِرُ ثُمَّ أَفْطَرَ حَتَّى قِيلَ مَا يَصُومُ ثُمَّ صَامَ صَوْمَ‏ دَاوُدَ ع‏ يَوْماً وَ يَوْماً لاَ ثُمَّ قُبِضَ ع عَلَى صِيَامِ ثَلاَثَةِ أَيَّامٍ

در پنج پيغمبر نام برده منافات ندارد با اينكه به حكم آيه : «و آتينا داود زبورا» داود (عليه السلام ) هم كتابى داشته باشد و همچنين آدم و شيث و ادريس كه به

إِنَ‏ سُلَيْمَانَ بْنَ دَاوُدَ ع‏ خَرَجَ ذَاتَ يَوْمٍ مَعَ أَصْحَابِهِ لِيَسْتَسْقِيَ فَوَجَدَ نَمْلَةً قَدْ رَفَعَتْ قَائِمَةً مِنْ قَوَائِمِهَا إِلَى

انبياء: و كنا لحكمهم شاهدين (ما گواه حكم آنها بوديم ). آيه مربوط به قضاوت داود و سليمان است ، و قرآن درباره اين دو نفر ضمير جمع (هم ) بكار برده است ، از

بحد استفاضه رسيده است . و در تفسير الدر المنثور است كه : عبد بن حميد و ابو داود در كتاب ناسخ و ابن جرير از قتاده روايت كرده كه گفت : رسول خدا (ص ) آيه و

اسماعيل - اسحاق يوسف - لوط - يعقوب - موسى - هارون - شعيب - زكريا - يحيى عيسى - داود - سليمان - الياس - اليسع - ذو الكفل - ايوب - يونس - عزير و محمد (عليهم الصلاة

آسمانى گفته مى شود كه محتوى پند و اندرز و نصيحت است (همانطور كه زبور منسوب به داود كه اكنون در دست است سراسر پند و اندرز مى باشد) ولى كتاب آسمانى يا كتاب منير

ترجمه تفسير الميزان جلد ۸ صفحه : ۳۷۶ و در الدر المنثور از احمد و ابو داود از جندب بن عبدالله بجلى روايت كرده است كه گفت : مردى عرب از باديه وارد شد و شتر

اسامى دواها و گياهان و درختان و كوه هاى زمين بود. و نيز در همان تفسير از داود بن سرحان عطار روايت كرده كه گفت : نزد امام صادق عليه السلام بودم ، دستور

افتاده بودند لذا جاهليت اولى را به فاصله ميان آدم و نوح ، و يا فاصله ميان عصر داود و سليمان كه زنان با پيراهنهاى بدننما بيرون مى آمدند، تفسير كرده اند، تا جاهليت

در الدرالمنثور است كه احمد. و عبد الله بن حميد. و دارمى ، و مسلم ، و ابو داود، و ترمذى ، و نسائى ، و ابن ماجه ، و ابو يعلى ، و ابن منذر، و ابو حاتم ، و

«نساوكم حرث لكم »، سپ س گفت : ديگر روشن تر از اين چه بيانى ؟. و در سنن ابى داود از ابن عباس روايت كرده كه گفت : عبد الله بن عمر كه خدا از گناهانش بگذرد -

معجزاتى است كه به عده اى از انبيا كرام، چون نوح، هود، صالح، ابراهيم، لوط، داود، سليمان، موسى، عيسى و محمد، صلوات اللّه عليهم نسبت داده است. حال بايد دانست

۲۴ ولى بعضى اين احتمال را داده اند كه او كتابى ويژه خود داشت (همانند زبور داود) البته نه كتابى كه متضمن آئينى جديد و مذهب تازه اى باشد. ولى احتمال اول قويتر

ابد معجزه باشد، و نغمه داوديش نيز عمومى و ابدى باشد. چون عصاى موسى، و نغمۀ داود، و هر معجزۀ ديگری كه غير از علم و معرفت باشد، قهرا موجودى طبيعى، و حادثى

صلوات بر محمد بيفزاييد. در «در المنثور» از صحيح «بخارى » و «مسلم » و «ابو داود» و «ترمذى » و «نسائى » و «ابن ماجه » و «ابن مردويه » و روات ديگرى از «كعب

حكيم عليم . و وهبنا له اسحق و يعقوب كلا هدينا و نوحا هدينا من قبل و من ذريته داود و سليمان و ايوب و يوسف و موسى و هرون و كذلك نجزى المحسنين . و زكريا و يحيى

داده است ، از آن جمله اين چند مورد است : « يحكم به ذوا عدل منكم » و « يا داود انا جعلناك خليفة فى الارض فاحكم بين الناس بالحق » و در باره رسول خدا (صلى