نتایج جستجو

به تكلم خود بدون واسطه ملائكه. در مجمع- خداى تعالى تكلم فرمود با موسى در كوه طور و تكلم فرمود با حضرت ختمى مرتبت صلّى اللّه عليه و آله و سلّم در سدرة المنتهى،

آيات ۱۷ - ۴۰ سوره نبأ از اوصاف قيامت: وقوع خبری عظيم توضيحى پيرامون دگرگونی كوه ها و سراب شدن آن ها مطابقت جزا با اعمال ثبت شدۀ آدمیان پاداش نيك پرهیزکاران:

از كسانيكه متابعت نمودند آنحضرت را در ساعت عسرت اين قبيل اشخاصند كه با اين صفا و وفا و خلوص نيّت و تحمّل مشقّت خود را حاضر بخدمت نمودند نه كليّه مهاجر و

پيامبران بدون هدايت الهى راهى از پيش نمى‌برند. ما كُنْتَ تَدْرِي‌ ... 5- صفا و صداقت نشانه نبوّت است. رهبران عادّى حاضر نيستند سابقه‌ى خود را اين گونه

بجنبش و حركت ميآيد و مرتفع ميشود از جاى خود و ميروياند از هر صنف گل و گياه با صفا و بهجت‌آورى را و تمام اين تغييرات و تحويلات و تبديلات مذكوره از بدو خلقت تاختم

را روشن می‌کند، به انسان نیرو و آرامش می‌بخشد، و او را در جهانی از نور و صفا مستغرق می‌سازد. «احد» یعنی خداوند احد و واحد است و یگانه و یکتاست نه به معنی

آيات ۱۷ - ۴۰ سوره نبأ از اوصاف قيامت: وقوع خبری عظيم توضيحى پيرامون دگرگونی كوه ها و سراب شدن آن ها مطابقت جزا با اعمال ثبت شدۀ آدمیان پاداش نيك پرهیزکاران:

روزى است كه دنبالش شب نيايد و آن، روز قيامت است. بعضى ديگر گفته اند: «شفع»، صفا و مروه، و «وتر»، بيت الحرام است. بعضى گفته اند: مراد از كلمۀ «شفع»، روزهاى

زيتون غذاى خوبى است ، دهان را خشبو، و بلغم را برطرف مى سازد، رنگ صورت را صفا و طراوت مى بخشد، اعصاب را تقويت كرده ، بيمارى و درد و ضعف را از ميان مى برد

يعنى: «آن آبگينه از غايت لطافت و صفا گويا ستاره‏اى است درخشنده» (كه دفع تاريكى از خود مى‏كند، يا منسوب است به سوى دو دُرّ صفا و تلألؤ و آبدارى). و حضرت فرمود

آياتى كه دلها را به نور ايمان و توحيد روشن مى كند، افكار انسانها را نور و صفا مى بخشد و محيط تاريك زندگيشان را عوض مى كند. البته وجود اين «آيات مبينات »

خط او را تداوم بخشيد. و يا هنگامى كه به صفا و مروه مى آئيم و مى بينيم گروه گروه مردم از اين كوه كوچك به آن كوه كوچكتر مى روند، و از آنجا به اين باز مى

انـسـانـهـا مـى گويد: آنها همه در يك صف به پروردگارت عرضه مى شوند (و عرضوا على ربك صفا). ايـن تـعـبـيـر مـمـكـن اسـت اشـاره بـه آن بـاشـد كـه هـر گـروهـى از مـردم

گفت كه اندوهش پس از ديدن آن منظره كاسته شود. و اين كلام خود را، كه يك دنيا صفا در آن بود، با قيد «إن شَاءَ اللّه» مقيد كرد، تا صفاى بيشترى پيدا كند. چون

و اينگونه مشاهدات نوعا براى نفوسى اتفاق مى افتد كه سليم و متخلق به صدق و صفا باشند، اين آن خوابهايى است كه در حكايت از حوادث ، صريح است . و چه بسا كه نفس

او است ، ياد دادگاه عدل او و بهشت و دوزخ او است و چنين يادى است كه جان را صفا، و دل را نور و حيات مى بخشد. به همين دليل در روايات اسلامى آمده است كه هر

آن شب باران جالبى باريد، هم توانستند با آب آن وضو بسازند، خود را شستشو و صفا دهند و هم زمين زير پاى آنها سفت و محكم شد، و عجب اينكه اين رگبار در سمت دشمن

فرمود: «بَيضَاءَ». «بَيضَاءَ لَذّةٍ لِلشّارِبِين» - يعنى: شرابى صاف و زلال، كه صفا و زلالى اش براى نوشندگان، لذت بخش است. پس كلمه «لذّة» در آيه، مصدرى است كه

و به همين دليل با شنيدن اين الفاظ از سوى محبوب روح تازه مى شود، و جان او صفا مى يابد و قلبش غرق آرامش و سكينه مى شود. در آيات بعد به عنوان نتيجه گيرى از

وعده‌ دادن‌ ‌به‌ اينكه‌ ‌از‌ ناحيه‌ ‌من‌ ضرري‌ بشما نميرسد و جز ‌سلّم‌ و صفا ‌از‌ ‌من‌ چيزي‌ انتظار نداشته‌ باشيد باين‌ بيان‌ معلوم‌ ميشود ‌که‌ اغلب‌ سلامها