نتایج جستجو

سبل يا کيف رود ربب ذرو عمل رحم کفر ن الا قنت الذى صدد وذر ودد سوى اهل کن دون بحر جرى زلم بعد وقر کاين بلغ حظر وحد سبب

بِظُلْمٍ» باشد يعنى هر كه در آن ميلى ظالمانه اراده كند... ه من فى الذين ب دون انن وجد لسن الا صبر لن الذى بلغ سمو ک الى نفس ظلم اوى دعو قدر وذر ائى على

دهنده) است. (و لایجدون لهم من دون اللّه ولیاً و لانصیراً) ۱۲- تنها خداوند، توانا بر نصرت مستکبران در قیامت (و لایجدون لهم من دون اللّه ولیاً و لانصیراً) به

ناپسند. رذل و زذال آنست كه در اثر پليدى ناپسند باشد. (مفردات) صحاح آن را دون و خسيس گفته. ارذل اسم تفضيل رذل و رذيل است [نحل:70]. [شعراء:111]. گفتند: آيا

بعض او هل کبر خفى ى صوت الا صعق يسر ظلم فى حسن هو سوى دعو سمو رئى نبو جهر دون ارض ثرى سوء صلو بغت هلک خوف تحت حمد وعد فوق علن ضرع غدو رسل اتى هما بين نفق

عفو نطف تلک نبء دخل نسو وحد ک بين سعى بنو قدر فى ذلک ظلل قسم جنن غيض ضيز دون احد شعب شتت جلو منى بشر قبل وجه اذ ربب اما عقم شطن هى سود افک کتب اخر عظم

وله ل لا ه ف کم ما ولى الذين ب ان انن على نا قول فى امن قوم نصر کون ک ى الا دون قد ظلم ربب کفر الى اوى ها شىء نن ايى طوع اتى ن يوم نور الذى رسل ثم جىء علم

ما لکم من دون الله من أولیاء) ۱۰- نپذیرفتن ولایت و سرپرستى خداوند ، آدمى را به دام اولیا و سرپرستانى متعدد گرفتار مى سازد. (و ما لکم من دون الله من أولیاء)

فرموده: سياق آيه ما بعد «اِتَّخَذوا اَحْبارَهُمْ وَ رُهْبانَهُمْ اَرْباباْ مِنْ دون اللّه» مؤيد شق دوّم است به نظر، چندان قوى نمى‏رسد و مخصوصاً با ملاحظه «يُضاهِئون

گفتوگو با مشرکان، درباره عقاید و معبودهایشان (قل أرءیتم شرکاءکم الذین تدعون من دون اللّه أرونى ماذا خلقوا) ۲ - پیامبر(ص)، در بحث و گفت وگو با مشرکان، از آنان

بَشِير فَسَوْف غَضَبِي آمَنُوا لَو فَمَن قَبْلِک السّيّئَات کُل قَالُوا فِيکُم دُون الْفَوْز رَبّکُم حُدُود الرّسُول يَا حَرّم فَإِنّمَا بُورا أَو مُوسَى أَنْبَاء

سزاى ستمكاران را اين گونه مى‌دهيم. و هر کس از آنها بگوید که من خدای عالمم دون خدای به حق، ما او را به آتش دوزخ کیفر خواهیم کرد، که سرکشان و ستمکاران را

سوءًا... و لایجدون لهم من دون اللّه ولیًّا و لانصیرًا ۸ - خداوند، تنها «ولىّ» (متولىّ امور) و «نصیر» (یاور) است. (و لایجدون لهم من دون اللّه ولیًّا و لانصیرًا)

دو چشمه جوشان است. پس كدام يك از نعمت‌هاى پروردگارتان را انكار مى‌كنيد؟ «دون»، گاهى به معنى غير است و گاهى به معناى پائين. لذا براى آيه‌ «وَ مِنْ دُونِهِما

دو چشمه جوشان است. پس كدام يك از نعمت‌هاى پروردگارتان را انكار مى‌كنيد؟ «دون»، گاهى به معنى غير است و گاهى به معناى پائين. لذا براى آيه‌ «وَ مِنْ دُونِهِما

ءالهتهم التى یدعون من دون الله من شىء لما جاء أمر ربک) ۹- تنها خداوند بر نجات آدمیان از خطرها و عذابها تواناست. (فما أغنت عنهم ... من دون الله) توصیف «ءالهتهم»

قانع نكرد. من ه ل هم ف اله الله ما الى لا کم وله ى قول ب ربب کون انن دعو نا دون ان ک فى اذا الذين ها جوب ن الا قوم هو سمع يوم ا شرک على عن علم انس ضرر رحم

اراده اوست. (و لایجد له من دون اللّه ولیاً و لانصیراً) ۱۴- حرمت جلوگیرى از اعمال مجازاتهاى الهى، بر خطاکاران (و لایجد له من دون اللّه ولیاً و لانصیراً) چنانچه

ستم پیشه و هم فکران و معبودهاى آنان به راه دوزخ (احشروا الذین ... یعبدون . من دون اللّه فاهدوهم إلى صرط الجحیم) ۲ - دوزخ، در جایگاهى به دور از صحنه قیامت (فاهدوهم

ناتوانى معبودهاى مشرکان در گریز از جهنم، دلیل عدم الوهیت آنان است. (ماتعبدون من دون اللّه حصب جهنّم ... لو کان هؤلاء ءالهة ما وردوها) ۲- قدرت و توانایى دفع هرگونه