نتایج جستجو

اجتماعى ارفاق به قصد تحصيل رضاى خدا آثار سوء و مضرات انفاق بدون قصد كسب رضاى خدا رد كردن سائل با زبان خوش و گذشت از بدى او، از صدقه و انفاق همراه با منت و

توحیدى ۱ خدا: آثار حاکمیت خدا ۷; آثار مالکیت خدا ۷; اختصاصات خدا ۱; حاکمیت خدا ۱ گواهى خدا ۴; مالکیت خدا ۱; محضر خدا ۶; وسعت علم خدا ۴; وسعت نظارت خدا ۵ زمین:

ایمان: اهمیّت ایمان ۱۷ ثروت: آثار ثروت ۱ خدا: اراده خدا ۱۰ ; توصیه هاى خدا ۲۰ ; عذابهاى خدا ۱۶; عطایاى خدا ۹ ; نواهى خدا ۴ روح: بقاى روح ۱۸ زهد: اهمیّت زهد ۲۰

درباره آنان نازل شده است. محمد بن الحسن البرائى بعد از دو واسطه از ابن ابى‌عمیر و او از کسى که از محمد بن على بن موسى الرضا درباره این آیات سؤال کرده بود،

۲۲، ۲۴ خدا: بشارت خدا ۱۵ ; پاداش خدا ۱۴ ; تشویقهاى خدا ۱۴ ; تهدیدهاى خدا ۱۳، ۱۵ ; حکمت خدا ۲۰، ۲۱، ۲۴ ; عزّت خدا ۲۱، ۲۳ ; علم خدا ۱۶ ; مشیّت خدا ۲۱، ۲۳

نمايد با خدا؟ فرمود: عمل كند به آنچه خداوند عز و جل امر فرموده، پس قصدش به آن، غير خدا باشد. پس انديشه نمائيد خدا را و بپرهيزيد از ريا؛ زيرا شرك به خدا باشد

مملوك خدا و خاضع در برابر او دانست قهرا از او خشنود مى شود. زيرا مى بيند كه اگر خدا به او داده آنچه را كه داده همانا از فضل و كرمش بوده نه اينكه او از خدا

دهند. و بعضى از مفسّران گفته اند: مراد از «صدور» مردم، بيرون شدنشان از قبور به سوى موقف حساب است، و منظور از متفرّق بودنشان، متمايز بودن آنان از نظر سيماست

كار عيسى است به پروردگار عيسى ، چون فعل عيسى هم فعل خدا است يا از نظر اينكه عيسى هر چه دارد از خدا است . چون اگر اينطور توجيه مى كرد اشكال حضور و غيبت بر

شود؟ فرمود مسلمانان همه اجماع دارند بر اينكه آنچه سواى خدا است فعل خدا است ، و يكى از افعال خدا تورات و انجيل و زبور و فرقان است مگر نشنيدى كه مردم مى

با رسالتى از ناحيه خدا، به ايشان گفت: از ناقهۀ خدا و نيز از آبشخور آن، پروا كنيد و متعرض او نشويد. نه به قتلش اقدام كنيد و نه نوبت آب او را از او بگيريد

..»، نيز هست ، چه اگر قبل از نزول آيه هم ، حكم خدا همان جواز همخوابگى با زنان بود، جوازى مستمر از قبل از نزول آيه تا بعد از آن ، ديگر معنا نداشت اينطور

بندۀ خدا از خدا راضى باشد، قهرا خداى تعالى هم از او راضى خواهد بود. چون هيچ عاملى به جز خروج بنده از زىّ بندگى، خدا را به خشم نمى آورد و بندۀ خدا، وقتى

و قرارگاهشان است. و اگر هم از خدا بخواهند تا از ايشان راضى شود، و اعتذار جويند، تا از عذاب رهايى يابند، از آن هايى كه خدا از ايشان راضى شود، نخواهند بود،