نتایج جستجو

فى آياتنا معاجزين اولئك لهم عذاب من رجز اليم ). در آنجا سخن از «رزق كريم » بود و در اينجا از «رجز اليم » است . «رجز» (بر وزن كذب ) در اصل به «معنى » اضطراب

وَ الَّذِينَ سَعَوْا فِي آياتِنا مُعاجِزِينَ أُولئِكَ لَهُمْ عَذابٌ مِنْ رِجْزٍ أَلِيمٌ «5» ترجمه‌ ستايش مر خدائى را است كه مر او را است آنچه در آسمانها

بَطَلُ مُجَرّب إذَا الحُرُوبُ أقبلت تلهب از لشكر اسلام، عامر بيرون شد و اين رجز را بگفت: قَد عَلمَت خَيبَرُ أنّى عَامِر* شَاكِى السّلاح بَطَلُ مُغَامِر اين

كه انسان از آن دورى كند. و همچنين كلمه (رجس )، و كلمه (رجز) به كسره را، و گويا اصل در معناى رجز هول و وحشت بوده ، پس دلالت آن بر نجاست نيز به استعاره است

عَلَيْكُمْ مِنَ اَلسَّمََاءِ مََاءً لِيُطَهِّرَكُمْ‏ بِهِ وَ يُذْهِبَ عَنْكُمْ رِجْزَ اَلشَّيْطََانِ وَ لِيَرْبِطَ عَلى‏ََ قُلُوبِكُمْ وَ يُثَبِّتَ بِهِ اَلْأَقْدََامَ‏

كردند، دچار عذابى مى شوند كه ما آن را از آسمان نازل خواهيم كرد. و كلمه ((رجز(( به معناى عذاب است. «وَ لَقَد تَّرَكنَا مِنْهَا ءَايَةَ بَيِّنَةً لِّقَوْمٍ

كرد، (فتاب عليكم ) الخ . ترجمه تفسير الميزان جلد ۱ صفحه : ۲۸۸ رجزا من السماء رجز بمعناى عذابست . «و لا تعثوا» الخ ، كلمه عيث ، و عثى ، هر دو بمعناى شديدترين

پاك و پاكيزه كند و پليدى شيطان را از شما دور سازد (ليطهركم به و يذهب عنكم رجز الشيطان ) اين پليدى ممكن است وسوسه هاى شيطانى بوده و ممكن است پليدى جسمانى

سلّم» نقل كرده. و نيز در مجمع البيان آمده: و اما اين كه آن جناب در ميدان جنگ رجز مى خواند، و مى فرمود: «أنَا النَّبِىُّ لَا كَذِبَ * أنا ابنُ عَبدُ المُطَلّبُ»