نتایج جستجو

به شما می‌نمایاند، و ابرهای گران‌بار را به وجود می‌آورد. رعد، به حمد او تنزیه(اش) می‌کند، و فرشتگان جملگی از بیمش تسبیح گویند. و صاعقه‌ها را فرو می‌فرستد

«خَلَقْتَنِي مِنْ نارٍ» «1»* كافر به آن كيفر مى‌شود. «تَصْلى‌ ناراً حامِيَةً» «2» ابراهيم در آن سالم ماند. «يا نارُ كُونِي بَرْداً» «3» موسى به سراغ آن رفت، ولى پيامبر

منزّه مى‌داند، «ما ضَلَّ صاحِبُكُمْ وَ ما غَوى‌» و پيامبر نيز خداوند را تنزيه مى‌نمايد. خداوند در معرّفى قرآن فرمود: «ذلِكَ الْكِتابُ لا رَيْبَ فِيهِ»

منزّه مى‌داند، «ما ضَلَّ صاحِبُكُمْ وَ ما غَوى‌» و پيامبر نيز خداوند را تنزيه مى‌نمايد. خداوند در معرّفى قرآن فرمود: «ذلِكَ الْكِتابُ لا رَيْبَ فِيهِ»

شبهه كهانت مبرّى فرمود در اين آيات خواسته آن مقام منيع را از شبهه شاعريت تنزيه فرمايد باين تقريب كه شعراء پيروانشان اهل ضلالت و غوايتند چون شعر كلام منظومى

اختيار، خود را از اين فوز عظيم محروم سازند. تتمه: تأويل آيه شريفه: على بن ابراهيم قمى رحمه اللّه روايت نموده كه «الّذين يحملون العرش» يعنى رسول اللّه و اوصياى

مطلوب آن است كه سفره را نزد مهمان ببرند، نه مهمان را نزد سفره. چنانكه حضرت ابراهيم، سفره را نزد مهمانان برد، «فَقَرَّبَهُ إِلَيْهِمْ» «1» در قيامت نيز بهشت

مشغول می‌دارد و چه بسا خدا و حقائق را از یاد آنان می‌برد (نگا: نحل / و ابراهیم / ، حجر / ). «لَبِثَ»: ماند. «بِضْعَ»: چند. عدد مبهمی میان سه تا نه است

شويد براى حساب و جزاى‌ جلد 10 - صفحه 381 اعمال. تبصره: تفسير برهان- على بن ابراهيم قمى (رحمه اللّه) از حضرت صادق عليه السّلام روايت نموده، فرمود حضرت رسول

نميميرد تو را بمقصد و مقصود خواهد رساند و شرّ آنها را از تو دفع خواهد فرمود و تنزيه نما او را از آنچه لايق شأن او نيست باثبات اوصاف كمال و جمال و حمد و ثناء

نفس خود از این لحاظ است که خودشان سبب مصائب و بلایای خویشتن شده‌اند (نگا: ابراهیم / ). «إِذْ»: چرا که. وَ قَالَ‌ الشَّيْطَانُ‌ لَمَّا قُضِيَ‌... (۳) Tabber

مؤمنين در عالم برزخ در آنجا متنعمند. تبصره: محدث كلينى و ابن بابويه و على بن ابراهيم قمى رضوان اللّه عليهم از حضرت صادق عليه السّلام روايت نموده كه: بهشت آدم

ترتیل: ترجمه: «خَلَقَ السَّمَاوَاتِ و الأرْضَ بِالْحَقِّ»: (نگا: انعام / ، ابراهیم / ، نحل / . «صَوَّرَکُمْ فَأَحْسَنَ صُوَرَکُمْ»: (نگا: غافر / ، اعراف /

سوار كشتى شدم در صلب نوح عليه السّلام و انداخته شدم در آتش در صلب پدرم ابراهيم عليه السّلام، ملاقات نكرد پدر و مادرم به سفاح هرگز، هميشه خدا نقل داد مرا

شبهه كهانت مبرّى فرمود در اين آيات خواسته آن مقام منيع را از شبهه شاعريت تنزيه فرمايد باين تقريب كه شعراء پيروانشان اهل ضلالت و غوايتند چون شعر كلام منظومى

شبهه كهانت مبرّى فرمود در اين آيات خواسته آن مقام منيع را از شبهه شاعريت تنزيه فرمايد باين تقريب كه شعراء پيروانشان اهل ضلالت و غوايتند چون شعر كلام منظومى

اللئالى- قال النّبىّ صلّى اللّه عليه و آله: كلّ مولود يولد على الفطرة «1» سوره ابراهيم آيه 10. «2» مجمع البحرين، ج 3، ص 438 ذيل ماده فطر، سفينة البحار، ج 2، ص

أَنْفُسَنا» «2» دعاى حضرت نوح: «رَبِّ اغْفِرْ لِي وَ لِوالِدَيَّ» «3» دعاى حضرت ابراهيم: «رَبِّ اجْعَلْ هذا بَلَداً آمِناً» «4» دعاى حضرت يوسف: «رَبِّ قَدْ آتَيْتَنِي

مى‌پنداشتيم. «إِذْ نُسَوِّيكُمْ بِرَبِّ الْعالَمِينَ» «2» در قرآن از تسبيح و تنزيه خداوند زياد سخن به ميان آمده است، يعنى ما بايد براى خدا آن احترام وقداستى

قانِتُونَ» بقره، 116. و «إِنْ يَشَأْ يُذْهِبْكُمْ وَ يَأْتِ بِخَلْقٍ جَدِيدٍ» ابراهيم، 19. «4». هود، 66. «5». نهج‌البلاغه، خطبه‌ى 228. جلد 1 - صفحه 406 معبود